Серік ғабдуллаұлы туралы Өлеңдер ✍️

Күн көзі Көктемеде нұрланады,Көк құрақБалғын буын ырғалады.ШалқығанШабындығы КеңқияқтыңСамал желСауырынан сырғанады.СыбырлапКөк теректің..

Тұман ба,Бұлт па,Түтін бе?...Өскемен үсті сұр-ала.Жұтылып кетсем үкімге,Құнымды жоқтап сұрама!?Іргеңді, қазақ,Бүтінде,Сәуірден соқса сұлама...Кінәрат..

Өскеменім,ҚойныңдаҚызық қуып өскен едім...Қалбаның Қабағына бұлт ілінсе,АлтайдыңАшуын да қош көремін.ЖалаулыЖылдарымды жамыраттым,БайыбынБайқамастан..

Жүрегіңмен Жүрегім ымдасады,Құшағыңмен құшағым жымдасады.СағыныштыСарғайтып сары уайым,КөңілімніңАспанын мұң басады.СенімененАй жарық,Ашық..

Дүрсілейді жүрегім,Дүрсілдейді,Мұң оранып,Айқайсыз аттандайды...Көктемнің де көзіненНұр сіңбейді,ЖатырындаЖабырқап жатқан қайғы.Тұмар-өмірТұғырда..

Керегі жоқ темірің де,Терсегің!..Қалаймын менЕңкеймеуін еңсенің.ТеңдігімдіСұрағамын ақырып,«Ақыным!»- депАртқан кезде Ел сенім.Бір жапырақҚағазбенен..

Кәрі терек,Кәрі емен,Кәрі қайыңАңсай ма екенКөктемін,Жарық Айын?!ТіршіліктіңТаусылып талқаны да,ШашыладыКүндерің тарыдайын.Қызыл күнніңҚойнында..

«Бұл күнде ойын арзан,күлкі қымбат»,Тірлігің түрленген соңтүлкі бұлғақ.Көңілдің күнгейінеқыздырынып,Құлындай құлдырайдыбұлқынып ап.«Аузын ашса,жүрегі..

Көкке қадап көзімдінені іздеймін?..Жұлдызы да,Айы да орынында.Буырқанғанбурадай теңіздеймін,Мөлдірегентамшысы толы мұңға.Мәңгілік те,Сәттік те егіз..

Таң атты,Күн шықпаған...Тыныштық маң,Жаяулап қырға шықтымпүліш тұтқан.ШалғынынКешіп келем Кеңқияқтың,Жонарқа Жылтылдаған күміс шықтан.Тап-тазаАуа..

Райы ӨскеменніңҚұбылмалы,Сары аяз,ақ боранмен алмасады.Оранып шүберекке шыбын жаны,Адамыжалғанына жалғасады.Қуатыкемігендей..

Тағдырым «темір торда» тыпырлады,Тарланымтұсамысын сыпырмады...Ұланныңсуын жалдап ішетұғынкүндерікетті шалғай жұтылмалы.Тағдырыместімен де,есермен..

Сағынышым сары майдай еріп бір,СезімімдіСергелдеңге салады.Шымқораның шуағынан төгіп нұр,Тамырымнантуыстығын табады.Егделіктің есігінен еніп тұр,Қара..

Сабылып жеткен самалдыңиісі жұпар аңқиды.Сағынышыма қамалдым,Шабытым қайтып шалқиды?!Жетпейді жанға бірдеме,Көңілім күпті,алаң-ды.Тұнжырап қалған Түн..

Жадырасам, жүрегіме жаз қонып,шуағынашомылдырып алады...манаурағанмахаббатым мәз болып,жаңғыртадыдомбыралы даланы.Жадырасам,гүлі жайнап..

ЖаласынаЖалғанның күйе бердім,Талқысынабасымды ие бердім.Бақытын да,Қуаныш, қайғысын дасүйе бергім келеді,сүйе бергім.Шықпасам даАлтайдың..

Ауылым,айныдың ба,жерідің бе,Бақытқабалқып жүріп байқамаппын?!Кей кездеқар суындай ерідім де,Кей кездеқара судай қайта қаттым.Аңырып..

Назарыңдыаудармасаң,аударма,Қос өркешті Айыртаудайтау бар ма?!Өркешінеоратылған ақ бұлттыңсүт тамады,емшегінен сауғанда!Мойыл, ұшқат,сәмбі талы..

Айсыз аспан,Жұлдыздары жыпырлағанБарқыт түн...Сезімімді сағым нұрға балқыттым.Үркер үркіптас төбеге шыққандаҚиялымдықанатында қалқыттым.Қиял..

Иесіндей дүниенің,Киесіндей сүйінерімСен тұрғанда, ауылым,Тасырлайды,БасылмайдыЖүректе жыр жауыным,Бойымда дүр..

Сарғайып сары күз келді,Айғыздап әжім жүздерді.Айқұлақ асыл атырап,Жамылған жасыл жапырақтартылып тамыр,дүзде өлді...Көк болат күндер құрсанды,ұшырып..

Жоғалмаған барыңдықызық екен іздеген?!Күдік көзін жұмса да,үміт күдер үзбеген.Жастығымды жағалапкелем, Таныс ізбенен,Көктемі өткен көңілдісүйрелеумен..

Сені іздеймінсезімнің санасынан,Сені іздеймінақылдың адасынан, Сені іздеймінкөңілдің даласынан,Табылмайсын...Таусылдым табанымнан,Жаутаңдаймынжаңылып..

Сағынамынбазарын балалықтың,Даңғазаны сүймейтіндалалықпын!Есенгелді есімненшығар емес,Сағыныштансарғайып жаралыппын!..Табанымды тас тілген Туған..

Сыбағасын алдым ба,сығыр Құдай, сыйыңның?!Өзегіңді өртедім,Өлең болып құйылдым.Сүйдірдім де, күйдірдім жүрегіңнің ерінін,Тасың болып қатайдым,құмың..