Рафаэль ниязбек туралы Өлеңдер ✍️

Түнде көрген түсімде,Бұрқанған өжет пішінде, –Құйғытып келе жаттым менКөгілдір әлем ішінде.Арайлап атқан ақ таңда,Арманым қанат қақты алда.Ығысып..

Бауыр сыздап, қалжырап ауырғалыТұман жайлап тұрғандай тауымды әлі.Жол тоздырған тұяқтай көп жұқардым,Көңілімнің бұрқамай дауылды әні.Тал бойыма..

Шабыт құсын кеудеме түлеткелі,Өткел беріп өмірдің тұр өткелі.Мүмкін туған шығармын мен анамнанЕңселі елдің жүрегім жыр еткелі.Төрге шығып, кез емес..

Көп едің мұңың, қайғың да,Адасып қалсын қай қырда.Шешендер айдын болғандаКеме едің жүзген айдында.Таулы өлке жасық тумаған,Күнің жоқ сертте..

Өксігенде көңілдің күйі налып,Ауылыма жүремін жиі барып.Күзгі дала ақырын тербеледі,Сары шекпен үстіне киіп алып.Көшесінде жүгірген құм..

Қанжығада кетпедім бөктеріліп,Көп өмірім өлеңмен өтті өріліп.Біреулердің көзіне елестеймін,Қорғасыннан құйылған оқ көрініп.Жолымды егер бермесе..

Заман мынау тақырлап қыраулатқан,Күрк-күрк жөтеліп тұмауратқан.Аруана – Дүние ыңыранады,Тақымына сом білек бұрау батқан.Өкімет те – сұм..

Тәуелсіз болған елімдеТәуелді болып күн кештім.Қазына толы жерімдеЖалынып жатқа мінгестім.Қажырлы күштер топтасқан,Сұмдықты қозғап қайдағы.Тайраңдап..

Жүрегіне үңілген кім дұрыстап,Дүр дүние кеудемде тұр тыныстап.Қаны тамған Шындықты келеді әліПодвалдағы архивте тығып ұстап.Қандай зауал төнсе де ел..

Көңіліне көп сырды түйе білген,Түркістанның жерінде кие жүрген.Ақын болмай тұра ма бұл жалғандаАбыздардың жаралған сүйегінен.Арманыңды ақ самал..

Жаңғара ДәдебаевқаТағдырының бораны бұрқағанда,Кімдер қайғы кешпеген сұр ғаламда.Туған бала сен едің,Әкең сеніңТәңіріден жалынып сұрағанда.Қасарғанда..

Астананың жанары сырға тұнып,Қайыңдары билейді бұратылып.Есіл өзен – Құс жолы шығар, бәлкім,Түсіп қалған жанына шұбатылып.Бес қаруым бойымда сай..

Қамал бұзып, қайдан да өте білгенҚайран Баукең қашанда төте жүрген.Бой түзеген ескерткіш Астанада –Батырдың асқақ рухы көтерілген.Тұла бойын толқыған..

Жатырына суырған құм байланып,Жалғыз мен бе сорлаған тумай қалып.Қалай туам –Құлаған зымыраннанАспан асты жатқанда уға айналып.Арманымды жүрсем де..

Жауар бұлттай қабағы тұнжыраған,Қожайыным бау тағып, шынжырлаған.Тұтқын өмір кешем деп ойладым ба,Сағынышы сағым боп бұлдыраған. Азаттығы бұйырмай..

Екі бетің алаулап нарттай жанып,Бәйге алатын жігіт ең шаппай барып.Сорлап, сірә, қалдың ба кім біледі,Адалдығың билікке жақпай қалып.Уақыттың құйыны..

Жалған сөйлеп, ақталып безілдеме,Жол үстінде аумасын көшің неге.Билік сенің қолыңмен,Қазақ жерінСаттырғаны, бауырым, есіңде ме.Керегесін кең жайған..

Көңілімде бір сәуле өрілгелі,Өрге тарта жөнелген өмір мені.Аждаһаның үш басы елестейді,Ата қазақ үш жүзге бөлінгелі. Басынған соң жат жұрттың..

Қырға қалай жайылсын елдің малы,Қалталыға сатылған жердің бәрі.Ел қорғайтын ер жігіт жаяу қалғанТышқандарға жем болып ер-тұрманы.Жақсылығы өзінен..

Құйындары жосылған қырда ағылып,Қарау қоғам әлі де тұр қағынып.Айға азуын білеген АлтынбектіҚарақшылар кетті атып түн жамылып.Шың басынан ақ жұлдыз..

Жүрегімен күлетін қуанғанда,Жүрегімен жылайтын қуарғанда.Ақ әлемге дүние айналатын,Әппақ нұрмен жанарын суарғанда.Табиғаттың жырлаған көркін..

Мейірімді жоққа есепте,Бүгінде кімге-кім бауыр.Ауылдың жылы десек те,Ауылдың жайы тым ауыр.Ауылдың ауыр тұрмысыТүзеле қойған жоқ әлі.Тарылған емес..

Көңілінің әйнегі қырауланып,Ауыл мұңға кірпігін тұр-ау малып.Мынау жарық әлемнен таба алам ба,Тоқшылықты іздесем сұрау салып.Ұмытпаған жан болсам бір..

Болашаққа жол тартып көсілгенде,Туған елдің бастағам көшін мен де.Жетілсін деп ойлаған көк бөрі боп,Көк бөрі елім тістелеп өсіргенде.Әділ жолдан..

Қысқа жіпке мені әкеп жалғай салғанІші мұздай, безбүйрек қандай жалған?Тасқа тұнған мөп-мөлдір таңғы шықтайТамшы жас бар көзімде тамбай қалған.Өмір..