Сезіну туралы Өлеңдер ✍️

Өзімді-өзім мұңлық жандай сезінгем,Жалғыздықтың қасіретімен езілгем.Туған жердің қызыл гүлін ұсынып,Сені сүйгем сонау бала кезімнен.Көңілімнің қайта..

Мен өзімді сезінем өмір бойыТұрғандай ар-намыстың күзетінде.Жолбарысы секілді нар қамыстыңЕлемейтін көлгірдің ізетін де.Ажал-мерген алғанша..

Сезінбегем бұрын-соңды мұндайды,Көңілімде бір қуаныш, бір қайғы...Есенгіреп есі кеткен елестіңБұлдырынан балалық қол бұлғайды.Семіп қалған сезім көзі..

Түс.Дала қараңғы,Жанар буалдыр,Күңгірт...Сарыала сағымның биіне қанған!!Құм...Сексеуіл...Тораңғы...Айқай – өтеді құлақты үңгіп:«Жалған –..

Сезінгенде сергек бір күйдің лебін, Келеді ғой керемет би билегің. Сол секілді жүрегім тыпыршып тұр, Миым, неге кемпірдей күйбіңдедің?Жүрек деген..

... Ұрпағым соны сезінсін.Асқаралы тауыңа,Айдын көл, аймақ бауыңа,Бұлтпен ұшып бақ келген.Пірлері қолдап қолтықтан,Баянды етіп нақ берген.Тоғыз қабат..

Хақ Таһала, сендім саған,Жүрегімде иман кәміл.Құлдық ұрып құлың болам,Атыңды айтып дәміл-дәміл.Рухымды ақын қылып,әкеліпсің бұл фәниге.Жырға қосып..

Кеудемде өшпес iз қалса,Қалауы сол ғой жанымның.Кездеспей жүрдiк бiз қанша,Мен сонша сенi сағындым.Қосылып салған бiр әннiң,Қып-қысқа..

Сiреспе, сiреспегiн, сiреспе қар,Өлiара аман болса бiр естi алар.Үзiлсе атан жiбiң айып көрме,Ынсап ет Алла бердi үлеске бар.Шатылсам сағыныштан..

Маңқыстауда кімім бар осы менің?Алады онда біздерді есіне кім?Қуаттансам деп едім топырағынан – шығар ма екен алдымнан тосып елім?Оғыландыны түсімде..

Шабыт құсын кеудеме түлеткелі,Өткел беріп өмірдің тұр өткелі.Мүмкін туған шығармын мен анамнанЕңселі елдің жүрегім жыр еткелі.Төрге шығып, кез емес..

Жүрегімде көрген жоқ сенім өліп,Жыр жазамын қашанда тебіреніп.Жаман болсам, Алатау тұрады ма,Қалың елдің ішінен мені көріп.Көсегесі көктемде..

Кейбір сәт шулы топқа кезігемін,Отырып ойсыздармен езілемін.Санамды сауықтырар саңлау таппай,Мен сонда жалғыздықты сезінемін.Кейбір сәт той-думаннан..

Ауырдым!..Не екенін білдім ауырдың?Айырдым тағы дос пен қас,Емес кім, жақын бауыр кім?Ауырдым!..Басымнан өтті ауыр күн.«Ақыры қайыр» деуші..

Кеудеңді кейде басқан мұң,Өзіңнен өзің езіліп.Жерде тұрып аспанның,Білесің жайын сезініп.Құрыстап денең дел-сал боп,Буының сыздап сырқырар.Құлазып..

Қуанышым сен болдың, қайғы, жасым,Таусылмайтын мен үшін бай мұрасың.Қара жерге аспаннан ай құласын,Анық менің әйтеуір айнымасым.Жасын болдың сен..

«Долы сия, ащы тіл» айтқанымен
Қайран жұртқа келеді араласқым!
Жаным ашып, аяймын, кектенемін,
Жақсы болса қазағым деп келемін.
Жек көріп-ақ
..