Исраил сапарбай туралы Өлеңдер ✍️

Аямай-ақ қой менi, аямай-ақБiрi екен деп ақынның жалаңаяқ.Сенiң құлқың – құныкер қу дүние,Менiң мүлкiм – тар кепеш, табақ-аяқ…Жүрген жан деп ойлама..

Тостағаны уға тола ғасырдаМенiмен бiрге бола аласың ба?Бұл дүниеден булықса даусым,Ол дүниеден ораласың ба?Мiнезi шəркез мына ғасырдаБалапан басып..

Қамыстай сұңғақ бiр ҚамарҚайыңдай толқып, ырғалар.Қасынан өтсе қас сұлу,Қарамай оған кiм қалар?!Қаракөзайым қалқаданҚапыда кiмдер құр қалар?!Құлқыны..

Сағым қалқып, самал ескен,Сар даланы ала көшкенСəмбiталдай сəнiң қайдаЖелмен шашын тарап өскен?Сиқыр сымбат – сыйың қайда?Маған ғана бұйырмай..

Сен жарылқашы жарлы жүрегiмдi,Жоқ! Керегi жоқ сенсiз бұл өмiрдiң!Көк Тəңiрi, кешiре гөр, бар ма амалым,О, Эсмеральда – қасiреттi қалауым.Кiм себедi..

Асу да асу белдеймiн,Аса бiр соққан желдеймiн.Өрiсте қалған төлдеймiн,Еңiсте қалған елдеймiн.Көңiлдi шермен демдеймiн,Көзiмнiң алдын..

Жiгiт: – Арасын екi ауылдың алшақ делiк,Не жетсiн көрiскенге аңсап келiп.Үкiсiн үлбiретiп өзiң кигенБасылды-ау көзiме оттай кəмшат бөрiк.ҚЫЗ: –..

Өзiң жақтан келмедi-ау жылы хабар,Көшкен күннiң көңiлде мұңы қалар.Жеттi ме екен түбiңе, кiм бiледi,Жын жасырған iшiне Құмыралар…Көктем келсе жер..

Көмескi тартқан шақта көңiл-айнам,Көрiктiм, таба аламын сенi қайдан?Тəрк еткен Перiштедей пенде жұртынАлыстап кетесiң-ау сен де бiр күн…Қай жаққа..

Ұшып бара жатқандай қалқып қана,Қолында ма қос қанат?Қолтықта ма?Қолаң шашы төгiлген хордың қызынЕй, дүние, үркiтпе, қорқытпа да!Жүзiп бара жатқандай..

Сезiмiм саған деген салқындады,Аптығып, алабөтен алқынбады.Қаласа – қара судан қаймақ тартқанҚарғам-ау, сол баяғы қалпың кəнi?Қарғам-ау, қалпың қайда..

Мен сенi жiберер ем гүл жайнатып,Балаша еркелетiп, күнде ойнатып.Қайтейiн, бұлың жалған – бұл фəнидеЕншiме бұйырмаса мұндай бақыт.Мен сенi мəпелер ем..

Жарық күнге жан – малай,Жарығым-ау хал қалай?Қарап жүрмей, екеумiзҚақ бөлiндiк алмадай.Қақ бөлiнген алманыҚайдағылар жалмады.Тағдырымның..

Жазмышыма жалғанда жанашырым,Қайда жүрсiң мөлдiреп қарашығың?Қара жолда қалғыған кезiм қаншаҚара көзге үймелеп қара шыбын…Қайда кеткен көктемнiң..

«Ескi арықтан су ағар ылайланып,Сырласайық екеумiз былай барып…»Халық əнiнен«Ескi арықтан су ағар ылайланып,Сырласайық екеумiз былай барып…»Сабағынан..

Өзiңдi-өзiң несiне алдайсың?Есi жоқтайсың, есi бардайсың.Жат үйлiк болсам, жадыңнан шықпай,Бақилық болсам, есiңе алғайсың.Бағым боларсың, сорым..

Кiм екен екеумiздi дуалаған,Ит қосып «Итжеккенге» қуалаған?Хат жазып Алла атынан ақ қағазғаКүпiр деп, күнəлi деп куəлаған?Кiм екен екеумiздi..

Қарағым, айналайын, бұраң белiм,Қалайша сенi көрмей тынар көңiл?!Алыстан ат арытып келгенiмде,Алдымнан «ағатайлап» шығар ма едiң?Алыстан ат арытып..

Байғұс қыз,Балаң көңiл байғұс бала,Қолыңмен жанып тұрған жайды ұстама!Ұстама!Өртенерсiң,Дерт емерсiң…Өрт пен дерт өршiп кетсе –ерте өлерсiң.Қалауың..

Көкiрегiнде көлдей тұнық мұңы барАқын жанын сен ұқпасаң кiм ұғар?Аспанда емес,Алты қаздың əуенiАлты қырдың ар жағынан құмығар.Көздерiнде көлдей..

Менi қалап, менi ұғатын жан барма?Мейiрiме қанығатын жан бар ма?Оңашада қалғанда бұл жалғанда,Сағынатын, қамығатын жан бар ма?Қолтығымнан демейтұғын..

Тақуаша табынып Елес-күнге,Тағдырыммен, бiлмеймiн, егестiм бе:Сия алатын емеспiн дүниеге,Қия алатын емеспiн сенi ешкiмге.Сенiм менен Күдiктiң..

Тақуаша табынып Елес-күнге,Тағдырыммен, бiлмеймiн, егестiм бе:Сия алатын емеспiн дүниеге,Қия алатын емеспiн сенi ешкiмге.Сенiм менен Күдiктiң..

Соңы мен бұл өмiрдiң басы қайда?! –Аспанда адасып жүр асыл Ай да.Ақ жүзi алабұртқан, айналайын,Ақ қарды айналаңа шашып ойна!Сақ-сақ күл!Сарқыла..

Қарап жүрмей жүрегiмдi сыздаттың,Ой – телегей,Телегейге шым баттым.Жан-жүректi жарылқар ма екенсiң –Жарым түнде жар төсегiн мұздаттым.Шықпай..