Исраил сапарбай шығармашылығы туралы Өлеңдер ✍️

Серік ТұрғынбековкеБізден көшіп кеткен бе бұрын айлар,Қыз-қырқынмен күн қайда күліп-ойнар?Шымырлайды кеудеңде жылы қайнар,Тұнжырайды көзінде тұнық..

Қадыр Мырза ƏлигеЖайшылықта көп көзіне ілікпей,Алпысында жасап жатқан ұлық той,Қаба сақал қадірменді Қария,Қадыр балаң осы міне,Біліп қой!Мансапқа..

Ер үстінде не демейді бұл көңіл!Жер бетінде жекірмейді кімге кім?Талайлардың кеудесіне жел үргенЕрден кемі жоқ екен ғой мінбенің.Көкіректі керіп..

Сыңси ма, əлде, сарнай ма-ау?Қанаттары да талмайды-ау,Қапыда келіп киліктіҚарақтарыма қандай жау?..Сыңси ма, əлде, сарнай ма-ау?Қанаттары да..

Күн бұлттанса – тартады дала сұрғылт.Ашылса деп қабағы аласұрдық.Басылса деп күтумен күзгі жауын,Арғы бетке Күнді де əрі асырдық.Қоңыр..

Өмір – мəңгі толғақ қысқан жас ана.Ақ тілектің көзайымы – Күн, Айым.Əр сəби – Күн аттап кірер босағаАман болғай алапаттан ылайым.Өмір – мəңгі толғақ..

Мезгіл ауып барады Қарашаға,Хал-жайыма Қараша караса ма?Əлі күнге өзіңді аңсай беремЖəрмеңкесі жастықтың тараса да.Топ ішінен өзің ең..

Қынай бел,Құбакан қыз,Пісте мұрын,Көзіңнен көңіліме түссе нұрың,Анамдай туған Айға арзу айтқанжасармын «жарылқа» деп іштен ырым.Қапысыз көрген көңіл..

Естіртіп емен-жарқын шат дауысынқонғандай базарымен баққа құсым,Киінген қызыл-жасыл қыз-бозбалаішіне келіп кірді автобустың.Алғандай аль – құһұлдан..

Уақыт болар жиған есімді,Өткен күндерге ізгі мұң арттым.Жасауыл, жорық – ЖиырмабесімдіТежей бір ұстап, тізгінін тарттым.Көбігін алып көңіл –..

Көңілімді сендіріп келетінге,Сені күтіп көп тұрдым жел өтінде.Тұғырында дəл мендей тұнжырайтынТеңізшісін аңсаған кеме түнде.Қарауытып Қаратау..

Айдында аққу керiледiАру қыздай суға барған.Көктен шуақ төгiледi,Көкiректе тулап арман.Айдында аққу таранадыАру қыздай суға барған.Жағалауға..

Жүрегiмде – мың бiр қайғы, мың бiр мұң:Желегiмдi жел мен жылға жұлдырдым.Сүйгенiмдi, күйгенiмдi қайтейiн,Байқаусызда бəрiн, бəрiн бүлдiрдiм.Махаббат..

Қайғысыз, мұңсыз қайда бақ,Жылай да жүрiп күлерсiң.Ақ шəлi ару Айды орап,Ақшамым, мейлi, түнерсiн:Қос өкпе қунап,ТөсеккеҚұлшынып енгiм..

Шынашақтай шырын шақтанШыбын жанға мұңын шаққан...Қунақ көңiлi, Құдайым-ай,Аумай қалған Құлыншақтан!Тақымында атты ойнатқан,Таңға кiрпiк қақпай..

Мен Сiздi сүюшi едiм пəк көңiлмен,Ойнаушы ем оңашада тəттi ойыммен:Жаралған екеумiзден ПерiштегеАрдашер, Айжүрек деп ат қоюмен.Мен Сiздi сүюшi едiм..

Сөз оғымен өлтiрiп көсем жырдыАрамызда қаншама өсек жүрдi...Əзəзiлдiң елемей азғырғанын,Ақыл-есi бұл жұрттың кешеу кiрдi.Хақтан өзге қайырар кiм..

Кезiнде бəрi болған, бəрi болған,Бүгiнде əрi шындык, əрi жалған.Құндыз да жағамызға жараса қап,Жұлдыз да тұрушы едi жанып алдан.Салмақтап сақинасын..

Мен сенi, қалқам, ұнатып қалдымАқшулан тартқан басыммен.Жан-жүрегiмдi жылатып та алдымЖүзiмдi жуған жасыммен.Кiрпiктен тамған тамшыларымменҰнатып..

Кiмге керек бұл жүрек сен ұқпаған?!Күз гүлiндей күн сайын семiп барам.Кең дүние тұрғанда,Кеуде деген –Керек пе едi Мəжнүнге берiк қамал?Мəжнүнiм-ай..

Сен құйған шəй қандай ыстық?!Қанып iштiк, қанбай iштiк.Сен құйған шəй қандай тəттi?!Онсыз да асау қанды ойнатты.Сен құйған шəй қандай дəмдi?!Шəй..

Елтiнжалдан елпiлдеп ескен лептей,Енжайлауда желкiлдеп өскен көктейЕлп еткенiн қайтейiн етегiңнiң,Естен кетпей қойдың-ау, естен кетпей!..Көк пен..

Тақуаша табынып Елес-күнге,Тағдырыммен, бiлмеймiн, егестiм бе:Сия алатын емеспiн дүниеге,Қия алатын емеспiн сенi ешкiмге.Сенiм менен Күдiктiң..

Тақуаша табынып Елес-күнге,Тағдырыммен, бiлмеймiн, егестiм бе:Сия алатын емеспiн дүниеге,Қия алатын емеспiн сенi ешкiмге.Сенiм менен Күдiктiң..

Қарап жүрмей жүрегiмдi сыздаттың,Ой – телегей,Телегейге шым баттым.Жан-жүректi жарылқар ма екенсiң –Жарым түнде жар төсегiн мұздаттым.Шықпай..