Қаншық туралы Өлеңдер ✍️

Тартуы екен әкеме бір кісінің,(Ит сыйламау жолдасқа білгіш ұғым).Достықтары не болды бейхабармын,Қаншық ит болды, есейіп сұр күшігім.Маңайынан жүрсін..

Қасiреттiң қаншығы Әуселемдi әуiр ғып, Жүрегiмдi жаншыды Қорғасындай ауыр жүк.Сонда-дағы, сорлым-ай, Сенi аяйтын халде емен. Көз алдымда – солғын Ай..

Қақпасын бір мекеменіңКүзетіп бір Қаншық тұрды.Билігім деп жеке менің,Оны өзіне мансұқ қылды.Бірде Қой келіп:– Кіремін, – деді, – бастығыңа.Кәрі..

Қой жоқ болса, итке сірә кім таңсық?Итаяғы көптен беі тұр қаңсып.Қожайыны қуды-дағы жіберді,Содан бері қаңғыбас боп жүр қаншық.Тіршіліктің..

Ажал сенің қарай ма ақындығыңа,Елден асқан ер жүрек батырлығыңа.Қолы құрғыр қалт етпей тура көздейді,Келгендердің бәрін де жақын қырына.Бозторғайдың..

Көрші шалдабар еді қара қаншық,Көп үрмейді,көп итпен жағаласып.Ұлыған дауысынан оянады,Ай мен жерді жалғайтын арақашық. Қан жүреккеқалған ба ұйып..

Қоянды шалмай алар қара қаншық,Сұңқарға жем тілеген болар талшық.Жігітке нелер кетіп, нелер кетпес,Сыртым су болып жүрмін, баурым балшық.Дүние өте..