Тұзақ туралы Өлеңдер ✍️

  Мойынында байланған сым тұзағы,Бұлқынады, ақ қоян жұлқынады.Кете алмайды босанып еркіменен,Тыпырлайды, тыншымай қылқынады. Кер даланың серісі бұла..

Тор ма?Тұзақ па?Ор ма?Қақпан ба?Әлпештеген ұл-қыздыңСалма басын көкпарға,Қалдыра көрме көп дауға,Түсіре көрме шырмауға,Апара көрме оқпанға! –Деп..

Қашан тұзақ түскенше сөйле, тілім, Баба аруағы бермейі кейде тыным. Рахаты өзінен аспаған соң, Тастап кеткен соңына бейнетімін.Қалдырары болмаса одан..

Жүз ілініп ашудың тұзағына,Шаттық құйған сындырдым құт кесеңді....Шыдам біткен сезімің ұзады ма?Бақытсыздық! Осы ма нүкте соңғы...Алыстым деп арыстан..

Қара жіптер тұзақ болсам екен деп,қара жолдар ұзақ болсам екен деп,тыртыспаған сияқты.Асқар таулар биік болсам екен деп,айдын көлдер тұйық болсам..

Тұзақ құрып аңшы бір,Ұстап алды Бұлбұлдарды әнші кіл.Торда олар сағынышпен сайрады,Тоғайларын естеріне ап қайдағы.Тәтті әуен шығар ма екен торда..

О заманда бар екен жалғыз киік,Тамам кәпір аттанды тұзақ жиып.Тұзағына кәуірдің (кәпірдің) киік түсіп,Тартып үзіп кете алмай, қалды киік.Құдайым..