Мөлдір дарханбаева өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Әке,Әлі де қырсық талабын айтар еркеңмін елікТаппаған әзір бір серік.Келе жатырмын жоспарын дұрыс ертеңнің өріп,Алаңдамай еш жүр сеніп.Ақылыңды алып..

Небір қилы кешіріп зұлматты мың,Жанарларды қаншама құрғатты мұң.Етігімен от кешкен қыңыр дәуренӨте шықты пойыздай зырлап бүгін..Қазақ – тарих намысын..

Алыста жүрмін арбалып,Сағыныш деген шырмауғаАңсаған тілек жалғанып,Жүректе жұмыр жыр лаула.Өзіңнен артық бар ма құт?Самалаң дертке шын..

Тағы ауырды жұлдызым маңдайдағы,Дауасы бар табылар қандай дәрі?Бұлыңғырлық пердесін аша алмастанБатты тастай жүк болып жанға-ай бәрі.Тастасаң ғой..

Жанарымнан мұң арласқан қан тамып,Жүрегімде жазды күні мұз қатып.Жырым кетсе базарымнан жалтарыпЖаным мені құзда күт...Жайлап алса көңілімді күпті..

Алыс жол. Автобус. Қос орын,Он төрттей алда әлі сағат бар.Әңгіме шоғын кеп көседіңӨтірік-шыныңды ал, ақтар.Байқаймын көзіңде жай ойнап,Есіңнен..

Алматыдан Шымқалаға аттанған,Автобуста ой парағын ақтарғам.Санам сымға тізіп жатыр осылайҮтірлер мен нүктелерін қап қалған.Соноооу көктен жұлдыздар..

Мен жүрмін ғұжынаған жырақта анау,Қазіргі ой қапыда арып құлап қамау.Тұрсам тік тыныс алмай тура ұмтыламСөзіңнен қанат байлап бір-ақ қадау.Жан анам..

Жүректі іліпті қармақ қай?Бөлінді ойым мың тармаққа –ай.Сезімім бағынбай сенделіпЖөнелді жүгенсіз қаңбақтай.Жазмышқа жанарым жалтақтап,Жинады қайғыны..

Бір тәңірім,Содан соң сіздік – демеу...Мініп алған жоғалды жүз күп, желеу.Толастаған тым ерте тәтті күндіБайғұс жүрек екеуміз, түздік дереу.Құдай..

Талай күнді қазағым, кешіп келдік,Футболдан да өзінше несіп тердік.Добы түзу өзге елде ұшқандарғаНөмірлерді бірінші шешіп бердік. Қалыптасқан халық..

Қанша жан бар болмаған діттегені, Жоспарының көп жолда бітпегені.Күл-талқан боп мақсаты маналардыңТағдыры кеп тосын сый тіктегені.Қанша жанын мұң..

Жүрек пен тас білмейміз айырмасын,Кетті отпен ар мәні шайылғасын.Қанмен келген қазақи қасиеттіңКөркі көшті көр болып Саинда сұм.Мөлдір судай таза еді..

«Ғұмыр кештім жайқалып алты-ай ғана-ақ,Енді бойдан барады әр тайғанап.Сарылық бұл - кәрілік күзде құшарЖаңаруға келер жыл, «жантайды» алап.Қыс та..

Төмендетпей қарсы алдан жел екпінін,Аспан құйды төбеден шелек мұңын.Біреу мендей дәл осы тағдырды даӨткеруі басынан керектұғын.Бұл өмірді мен емес..

Будақ бұлт төбеңнен телмірсе,Еркелеп қойныңа жел кірсе.Ай-аққу бұртиып біраз күнКейіпке оралса теңбілше.Мені ойла...Аппақ таң ажарлы «сәлем»..

Махаббатта ерекше жасын барын,Кекіліне өмірдің жасырғанын.Сен ұқтырдың сүйіктім әп-әдеміАппақ таңнан жасалған асыл жаным.Сарыуайымға су септің бұрын..

Ақын жанның сүймеген кезі мұңлы,Жұптыларға қызғана көз үңілді.Мен жетектеп келемін жамау-жамауСұр көшемен адасқан сезімімді.Келер күнге бос үміт..

Керегеме бекініп, биік арманСебелетті сезімнен шуақты нұр.Ғажаптығын ғаламның жиып алғанЖүрегіңді жүрегің ұнатты біл...Ақылыма алапат мұң үрлеген..

Білмеймін таң арайлы атпақ қашан?Түстім кеп өз еркіммен батпаққа сан.Сен маған жалын болып келші жанымӨмірден шырақ ұстап, от таппасам.Бойда күш..

Шын сезімнің қалды ма серті іркіліп?Бақыттылар бағына жерлеп мені.Өз-өзімнен бөліндім еркім құрыпБір-ақ сілтеп қолыңды сен кеткелі.Шаттықтың да дос..

Табаламай-ақ өтерсің үкілі СезімБіздегі жүрек қайтеміз талпынып тұрса.Қабылдатқызғың өмірдің үкімін өзіңЖанарымыздың ақ ұшқын жарқылы..

Маздаған махаббаттың сиқырлы емі,Кигізді ойда жоқта теріс кебін.Балауыз ақ сәбидің кейпіндегіКінәлі періштемін.Жағымсыз жапалақтай күй..

Ақ шаттық сыйлаған ақ патшамСұр күнде ұсындың аппақ шам.Арқаңда меңіреу күй бұздым,Лезде ақ бақыт кигіздің.Ақ құба сәуегей сезім кеп,Таратты тал..

Жадырау жоқ, мәз-мейрам шаттану да,Қыс-пойызда бал тамған шақ қалуда.Найза-аяздан қорғаған сезім гүлдерАяусыз тапталуда...Кешегіні жоқ енді өткенді..