Дәулеткерей кәпұлы туралы Өлеңдер ✍️

Арттағы күнім – жалған күн,Алдағы күнім – арман мың.Шалғымды шыңап беретін,Азайды-ау, көбі шалдардың.Қамалы биік қарттарым,Салтыңды бойға..

Ажал беріп жол үсті Алла,Ұзартпады өрісті алға.Үмітті айың үркерленбей,Жілік майың толысқанда.Тап қылғасын Тәңір апат,Атыңды айттым тағы да атап.Жас..

Қалдырып артқа құсалы жарды,Қара жер сені құшағына алды.Сертіңнен таймай сен кеттің, аға,Жалғанның жалғыз мысалы қалды.Қанағат таппай тойымына..

Жүр кеттік аға, атыраулаған Жайыққа,Асау толқында жаныңа ал мені қайықта.Атаның жолын білетін ұлдың көзісің,Барлығын өзің байыпта.Құрманғазының көне..

Ағажай, Алтай қайда, Сауыр қайда,Жүрегің тауды ойласаң ауырмай ма?Есіңе түскен кезде ескі мекен,Төсіңнен қазбауыр бұлт мамырлай ма?!Көңілің бір..

Тау – құдірет, тау – құдірет – деп сайрап,Тауқұдірет мақамыңды төкші әйбат!Көзайымына айналуда жанымның,Көз алдымда көлбеп жатқан көкше аймақ!Мына..

Ебінің желі Емілден бері соққанда,Қусақтың желі құтыра кері соққанда;Мен сенің, аға, аңсаймын күмбір күйіңді,Арнасын бұзып долы өзен теріс аққанда.Ел..

Атадан қалған тектілік қанға құя ма?! Қобызың шалып Қорқыттай паң дарияда, Сүгірден сүрлеу тартқызып сан қарияға, Шыңырауыңмен бойымды шымырлатып..

Күміс шақшам бар еді, жоғалтып алдым,Рухымды ұры ажалға тонатып алдым.Төрдегім төбе басына шығып алса да,Төрт құбыласы түгел адамдай бола..

Бұлдырайды алыстан Абыралы таулары, Сансыратып сағыныш, сағым буып аумағын. Абай төніп төбеңнен, тұрған кезде бақылап, Қалай төгіп тастайсың қасиетті..

Тілімен алтын аптап, күміс күптеп,Семейде жыр жазып жүр Тыныштықбек.Төсінен тасжарғандай құлаған жыр,Аңырап арғы бетте Сұраған жүр.Көкала үйрек..

Сұраған аға,Құлазып жүрмін медиен, құба далада. Ал, менің анау Алтайым, теріскейімнің,Жайлауында әлі жыланкөз бұлақ аға ма?!Сұраған аға,Жайлауымда..

Ұлым саған не дейін, дертті уақыт,Уақыт өзі тұрғызар көп құлатып.Атын қойдым атаңның Алтайдағы,Алаш жұрты білетін тектім – Ақыт.Қызыл тілге қырғикөз..

Қабылан жүрек, қара емен – Күнтуған шал,Ұрпағың Сартастағы жұртыңды аңсар.Қайманаға жететін қайырымын,Қалдырып кетсең нетті ғұрпыңнан сәл?!Тірлігіңде..

Апа-ау, Алла нұрына шүкір еттің,Арманыңды ақ таңға үкілеттің.Кебенек киіп кеткен отағасын,Келер деген үмітпен күтіп өттің.Арылмады басыңнан сірә..

Бозталың бүршік жарғанда бозбала ақындай,Қусақтың күйін жататын боз дала тыңдай.Қоңырлап самал ескенде қоңырқай кеште,Қонжық жон қоңыр жоталар..

Қырмызы күн жолынан нұр алаулап,Таң көбесі сөгілді ырауандап.Тобылғының басынан қотырторғай,Құйрығымен отырды шуақ аулап.Неше күндей шөлдетіп..

Алтайдан күн көтерілді,Ақ бесік-нұр мекенімді еске сап.Аманат қылдым кімге төрімді?Қайқы бас ер мен бірге тебіңгі,Есіме түсті-ау, ескі ошақ.Менің..

Қарағай, терек, тал-қайың,Шертеді бәрі шерлі күй.Шаттығын күтіп шалғайым,Даңғазалықтан өлді ми.Көзімнің алды көк түтін,Көк мұнар сағым..

Көне қартым, көк айдыным-көл ғұмыр,Толқыныңа тіл бітірген жел жыбыр.Жан жүрегің мәңгілікке соғуда,Ал қызыл күн байып батты, өлді іңір.Тағдырыңа орман..

Суретің қандай сүтті іңір,Балтырлы қайың жұп-жұмыр.Қасқайған қарағайлардың,Сырғауыл бойы сыптығыр.Атқандай мүлде жұмбақ таң,Бақыттың қолын..

Көктеміме айтсам деп едім кәміл шынымды,Самайға мынау самалсыз сәуір сүрінді.Қайдасың қараторғайым, кешіктің неге? Сипайын қауырсыныңды.Сағынып..

Сағымы – құланойнақ құла түз деп,Ұлытау, саған келдім ұлар іздеп.Киіктің жанарындай жаным жәудір,Табиғат – Ана алдында күнәміз көп.Ұлытау, ұлылыққа..

Ата-бабамның ой тұрағындай,Атақонысым аяулым екен.Байтақ даламның бойтұмарындай –Баянауылым баянды мекен.Жұпарын жұтсаң, құмарланасың,Сан бұлбұлдары..

Аршалы беткей,Қасыңнан сенің болмайды ән салып өтпей.Жүргендер сенен үлгі алсын, жүрегі болса,Туған жеріне сағыныш, аңсары жетпей!Жусанды..