Іңір туралы Өлеңдер ✍️

Қызуда, қызу, қызу қыр, Қызыл іңірде қызыл нұрҚызыл нұрменен жарысып, Қып-қызыл жалын қызың жүр.Қызыл іңірден ой алған, Қыз сезімі де оянған.Қыз..

Қызыл iңiр. Қызғылт қыр.Қыжым аспан. Қызыл жел.Қызыл көйлек қыз бала,Қызылбауыр бұлттарға,Қыр басында қызынып,Қолын бұлғап қарап тұр.Қызыл iңiр...

Қызыл іңір қылығына сүрініп,Әлі бітіп, ақшам шыға жығылып,Елік-сезім құлап жатты ес-түссіз,Бөрі-түннің азуына ілігіп.Арлан шіркін көп аңдыған..

Қалың орман қойнауынаҚып-қызыл күн қонғанда,Қарағайлар жол бойындаҚалың ойға шомғанда.Қып-қызыл боп мұнартпай ма,Қара жолдың шаңдағы,Жеңiлденiп..

Қалың орман қойнауынаҚып-қызыл күн қонғанда,Қарағайлар жол бойындаҚалың ойға шомғанда.Қып-қызыл боп мұнартпай ма,Қара жолдың шаңдағы,Жеңiлденiп..

Түбіт ойдың қылшықтарын жұлмалап,Көз шырымын Күн ілді.Көлеңкелер тау етегін қумалап,Сайға кіріп сүрінді.Қанаттының айтылатын бар мұңы,Дауысында..

Қызыл іңірдің қызыл нұрынасүрініп кеттім.Жүрегім ыршып, жүзім құбыла,Қайда барсам тірелерім – тығырық деппін.Өз ұятына өртенген аспантілін..

Қызыл іңір –Жалғанның үзігі бұл.Қып-қызыл көкжиектеҚырмызы қызығы жүр...Құбыла құбыладыКүмілжір ғұмыр әні.Қыжым жел етегінеШалынып жығылады.Шырайлы..

Шаршаған күн қыз жантайдыКөкжиек көрпе үстіне.Қоңырқай бояу марқайды Мамырлап іңір түсті іле. Қырқалар қалғып көз ілген,Желпиді самал..

Иттің көзін шоқыған тауық келіп іңірде,Қара қарға кебіндей қараңдау сол дүбір не?Ырылы бар тағыныңТауық қашқан... Қағынып.Сол сөдегей іңірде түп..

Бір жасымды өзімнен үзіп беріп жайыммен,Шоқ жұлдыздың сәулесін жамылып ап ымыртта.Бұтағына ай ілген,Ақылдасып қайыңмен,Құшақтасып, құлақпен..

– Бармысың, әй, азаматым, тірі, аман!–деп ентелеп келді маған бір адам.Көрісуге қол тимеді, көп болды,Неғыламыз,– деді күліп,– өткенді.Саидамен..

Бұлтты тілген аспалы жол,Жол көреміз тек алдан,Қан тамырым қаздар қайтан іңіртүстес боп алған.Аспалы жол, мүсәтір жел... Мұш Бабамның сонда ғой,Қызыл..

Күн санап,Өлеңдерім қанат қағып жетісті...Келе жатыр қараңғылық тұмшалап,Ойлар мені мазалап тұр – екіұшты.Ұясына кірерінде қызарып,Күн көзіме..

Іңір келе жатады...Мендегі бар ақылдың көзін байлап,Аласұрды бұл жүрек өзіңді ойлап.Кешкі сəуле жан-жаққа шашырайды,Шашыраған бойыңнан..

Суретің қандай сүтті іңір,Балтырлы қайың жұп-жұмыр.Қасқайған қарағайлардың,Сырғауыл бойы сыптығыр.Атқандай мүлде жұмбақ таң,Бақыттың қолын..

Қызылжарда қызарды қызыл іңір, көңілімнің ерітті мұзын іңір. Әппақ-әппақ арманның аралында —Ақдариға күндердің қызығы жүр. Қызылжарда қызарды қызыл..

Ауыл. Іңір. Беймаза шақ – естегіАзан-қазан мал қайтқанда төстегі.Дала аспаны, түн алдында түнергенҚызылбауыр бұлттары бар көшпелі...Санамдағы сол..

Жоғалған армандарымаКөңіл айтып қара түнЖыладым...Жарығы түбінен артпаған шамдайБұл қала мені жылыта алмадыЖанымның сыңар қанатынКөтере..

Іңір түсіп, қас қарайды,күнбағыс-қыз шаш тарайды.Шығарып тұр шашу шашып,серуенге аспан Айды.Жүзін көріп айнадағыкөлге үңіліп Ай қарады.Бақа..

Түрленгенде құбыла сырласамын ымыртпен,Менің көгіс мұңыма қызыл ірең жүгірткен.Малдас құрып отырсаң ымырт түсе төбедеҮйде жанған соқыр шам сезім құяр..

Жиекке барып жығылдың.Жығылдың қалай іңір күн?Шоп-шолақ сәтін ғұмырдыңҚып-қызыл қылып сімірдің!Жиекте тұрды күн кетпей,Бірді түсінбей, бірді..

Тізгініне кім ие,Күн бір ұшқан күміс шар.Шиыр ізді дүние,Шылбырынан кім ұстар?Жер теңізде тербелген,Ғасыр-көшкен керуен.Бір шетінде сергелдең,Бір..

Іңір.Елес.Ібіліс.Көлеңкем,Тыныстаған өз демім.Күбірлейді...Өзгеше бір күй кешіп,Іңір мейлі,Дұғасы да дуалы.Жел – сыбызғы мұң,Кеңістікте құс үні.Өзен..