Өлеңдер ✍️

Көктемнің көз жасындай іркілмеген,
Кеудемде лықсып жатты бір түрлі өлең.
Аспантау аспанынан аққу көрдім
Мамығы ақша бұлттай үлпілдеген.
Көгерсе көк теңіздей көгілдір маң,
Көгеріп қайтар бәлки, көңіл қырдан.
Аспантау асқарынан арай көрдім
Арыңды айдынына шомылдырған.
Ақ шуақ апай төсін аймалапты,
Күнін де сағым сүйіп сайға батты.
Аспантау алқабынан ару көрдім
Аршын төс,
алма мойын,
ай қабақты.
Ашылған ай нұрымен ерте гүлі,
Өлке бұл!
өренінің өр көңілі.
Тәңірі жарылқағыр Тәңіртаудың
Есейген етегінде ерке елігі.
Ақынмын арнасының ағысы өлең,
Туғалы сезімі шер, жаны-шемен.
Арман-ай,
Аққу көрдім аспаныңнан –
Аққудай ару көрдім тағы сенен.
Аймалап Аспантаудың Ай таңдары,
Құстардың әні болдың қайтардағы.
- Мен сені сүйем,-дер-ем
ондай сөзді
Тілі бар пенделердің айтар бәрі.
Ту тіккен тұғырлы елің тұнған ырыс,
Шайқап іш шәрбатыңды,
мұңданып іш!
Аспантау!
Аққуым мен аруыма
Ғашық боп жүр дегейсің бір дәруіш.
...Тәжінен Тәңіртауды танып анық,
Жұлдыздай көк төсінде жамырадық.
Аққудың қауырсынын қалам еттім
Жанымның жарығына малып алып.