Ғалым жайлыбай туралы Өлеңдер ✍️

Өмір кештім, Мен де бір өмір кештім, Көрпесіндей сусыған көңілдестің... Көздерінен күндердің шуақ еріп Көкорайлы көктемді қуады елік... Арлы армандар..

Ай көрдім,Аман көрдім бұл айды да,Қарғамай қасқаны да, құдайды да.Күндерің ұқсамаса шырайлыға Тұндырған тұма суы лайлы ма?!Қатыны ортекедей..

Көшемін ертең,Босатам Коляның үйін,Бұл көшу маған, әрине, болады қиын.«Турчатникте» тұрақтап үйренген едімТоңады миым...Санамда соғады құйын.Алматы..

Астана мынау шамдары жасыл-қызылды, Тербетіп тұрған таңдары ғасырды, бізді. Жинауға жүрміз алаштың алауыз ұлы Шашылып кеткен сынығын асылдың..

Жесір желдер желігіп желген кеште,Ойға сезім айналды жөн бермеске.Он бесінде толған Ай толықсығанСен де он бесте,Құралай,Мен де он бесте.Көмкерілген..

Бұтақтары майысқан бip түп емен, Ceнi көрсем безеді күлкі менен. Мұңайтасың, Сыбырлап сыр айтасың: «тағдырымның жағасын жыртып өлем» Қайыспайтын..

Беу, кербесті еді көргенім,Ерен де өрен бip жүйрік.Өлкемнің өpiн,Белдерін —Ылди ғып шапқан қылқұйрық.Күдері жалы төгілген,Орлардан орғып қарғыған...

Төбел арай төбеге төркіндейді,Таң тонасын тамыздыңКөркін мейлі.Жапыраққа ілінген жалғыз тамшыЖанардағы жастай боп мөлтілдейді.Күрсінгенде күмілжіп..

Шаңырақты көтереді уығы, Түндігінен қарамаса қайғы азап. Kүpeңіттi күздің қара суығы Халың қалай, Әй, қазақ?..Жұлдыздар да жымыңдамай түндегі, Қара..

Бәpi ағады,Керуен күн ағады,Қалың тұман жасырып мұнараны.Тұңғиықтан Зәмзәм боп тұнады ел!,Тасқайнардың мөлдіреп тұмалары.Бұл фәнидің бітпейді..

Жаныма жақын жандайсың жаным, Қандай шыдамың, Ардай сыңарым.Тағдырдың уын татып көрмеген Балдай шырағым.Күн болып шыққан күнім дейін бе,Қырқада өскен..

Өмір, Сенің арнаңа түciп ақтым, Толқын-толқын күндерді ұшыраттым. Бізің бастан бip дәурен жалт береді Үйіріндей үpiккeн қысырақтың.Жарық таңның..

Өтірік емес расым, Сенбейсің бәлки сенесің. Үстіңде қара плащың Ақсаңдай басып келесің. Ауылдан кеттің адасып, Өткенің өкпек... қарашы. Қарашығында —..

Әбіштай,Әбубәкір,досым Қайран,Елуге еру қонып қосын жайған.Жырды нұр санайтұғын жан кұрдасымБұл ғұмыр тұрады екен осындайдан.Барында базарының бақ..

Қобыз кеудемнің сынық шанағы, Боздайды бүгін ұрып сананы. Tөзімгe бойым мойынұсынып Сезімге ойым құрық салады.Қашып шабытым шатынап қалдым,Сыбдырын..

Сағыныштың сарғайса да сағымы ақ Арман сүйген арлы кез де, жарлы кез. Кірпігімді күн нұрына малып ап Көкжиекке қарай-қарай талды көз. Үздіккенде үзіп..

Айнала шомылғандай арай нұрға,Ақпанда,Ақөлеңде,Ақ айдында.Тербеліп,Teбipeніп талай мұңға —Ағатай, келіп қалдық қалай мұнда?!.Беу, шіркін!Айдын..

Ей, Есенин,Бала кезден дос едің,Шайыры едік шарап ішкен көшенің.Тіршіліктің шығара алмай eceбін,Басың қатты,Басым қатты неше күнҚайран, Сергей..

Бақ тілегін сарқып алған, тойын да,Ақ білегін артып алған мойынға. Қап арқалап бара жатыр бала қыз Алматының «Арбатының» бойында.Kөшeci бұл..

Қарашада қалмайды гүл ағашта, Мына дәурен тұрмайды мына баста. Шыр айналып шылбыры шыдам бітіп —Жер тарпыды тағы да құла қасқа.Алтын кipпiк арай..

Бір өлеңім бар еді, Бір өлеңім болғанда —Аққу текті Ар еді Заманының зары еді Ғаламының әні еді, Бір өлеңім бар еді,Бір өлеңім бар еді. Бір өлеңім..

Қоңыр күз, Қоңыр жыр ма едің, Қоңыр күй тербеп кешімді. Қоңыраулы керуен күндерім Қоңырқай тірлік кешірді. Қозыкөш жерден көрінген, Қоңыр қаздардың..

Ей, енесі өлген құлын күн, Құлыны өлген байтал күн. Балауыз шамдай ғұмырдың Сәулесі болып шайқалдым. Біріне түспей көп іздің, Қабағын бақтым..

Қара ағашты жел шайқады кешкілік, Жапырақтың жалқы жырын естідік. Қиынын-ай, құйын қиған тағдырдың Күн барады кешкіріп, Біз барамыз ескіріп, Қара..

Жасыл айдын, жасымнан ғашық айдын, Мөлдірейді жанары Жасыбайдың. Жетегіне жылдарды ілестіріп Өтеді де кетеді осылай күн. Күй шалғанда көңілді..