Серікбай оспанов туралы  ✍️

Жарық   сәуле   атың – Шам,Келермісің   шақырсам?Сенермісің,   ғашықпын,Демермісің   алқынсам?! Жарық сәуле атың – Шам,Деме   мені,  ..

Неге?!Неге?!Неге саған жолықтым,Арман едіңбарасың-ау болып мұң,Хабарласып, салқын жауап есітіп,Бепілдеген телефоннан қорықтым. Үзік-үзік өксік пе еді..

Кездестің маған болып мұң,Арманды оймен алыстым.Сенімен неге жолықтым,Сенімен неге таныстым? Жарқ ете қалып жасындай,Ғайып боп кеттің сен неге?Аспан ..

Көктем күліп көзіңнің қиығында,Қолаң шашың қол бұлғап иығыңда,Бұлттан шыққан аппақ ай секілденіп,Жолықтың-ау қырықтың қиырында... Ақ қайыңдай ну..

Жұрт көзінше күлімдейсің,Көтеріп сен ел көңілін.Мұңың барын білдірмейсің,Бүгілмейсің, ерке елігім. Жалғыз қалсаң жылап алып,Өзегіңді   өртеді  ..

Сәттеріміз екеуміз жеке қалған,Бүгін бақыт болғанмен, ертең – арман.Ғұмыр қысқа екені бәріне аян,Қызықтары одан да келте, қарғам. Қиял, түске айналар..

Әсер етпей қоймайды екен ақынға,Көріктісің, байсың әрі ақылға.Атың да ардақ, барлығынан биік тұр,Тең келмейді жақұт, лағыл алтын да! Салыстырар едім..

Жаным  еді  жасымнан  ән-күй  менің,Өлең мен ән – көңілге бар түйгеніміЕлжіретіп барадыТағы, тағыӘнге салшы, әнші қыз, бантик ерін! Әнге салшы..

«Сүйемін» – сөз бе ескірген?!Жаңасын іздеп байқайын.Сен   естімеген   ешкімненТәп-тәтті   бір   сөз   айтайын. «Ынтықпын» десем жарамас,«Ғашықпын»..

Махаббат па  бұл,  естім-ау,От, суын мен де кештім-ау.Ұғып та жүрген жоқсың сен,Ұқпай да  жүрген  жоқсың-ау. Бәрі де жалын, бәрі де от,Жүрмісің ..

Ұстатпай кеткен сан арман...Тап болдым ғажап кенішке.Сондай-ақ болар адал жан,Сондай-ақ  болар  періште. Қол  созып  тағыОйландым,Созғандай  қолын ..

Сен екенсің сұлулық, сүйкімділік,Мұңыңды да іштегі кей күн бүгіп,Қарай   қалсаң,Сипайды   жүрегімдіЖанарыңнан келіп бір сиқырлы үміт. Сені ойламай..

Бір күн бірге өзіңмен болғанымда,Сансыз ойдың қамалдым орманында.Жасыл жайлау,Киіз үй,Салқын самал,Үнсіз күліп отырдың оң жағымда. Тау бұлағы тамаша..

Алдымда  жар  бар  демейтінім,Адамдар алдар демейтінім.Қасірет, мұң  бар  демейтінім,Өзен,көл  құрғар  демейтінім!Қандай  ғажап  едіЖамандықтарға ..

Құлаққа әсем тау суының жыры кеп,Біз жарты күн ен жайлауда жүріп ек.Енді қайта кездеспейді-ау деп едім,Жолықтық-ау,   кіп-кішкене  құдірет. Қалай  ..

Қартаймайды екен бұл көңіл,Жүректі күнде жырлатып.Көзіңде сенің тұр өмір,Көзінде сенің тұр бақыт. Ақ шалды бүгін самайды,Арман боп тұрсың..

Ай билейді көлге кеп,Қолтықтасып толқынмен.Қарай-қарай сен бе деп,Көз ілмеймін сол түн мен. Тереземнен түнде кеп,Аппақ сәуле енеді.Сен сәуле боп жүр..

Тосса тек сені алдан мұң,Өмірдің мына сәні не?!Жетегіне еріп арманның,Жетемін дедім бәріне. Кезім көп басты шайқаған,Кетпеді бір жан..

Көксегенім, көріктім, көгілдірім,Көктемедей көл-көсір көңіл бүгін.Көзсіз ғашық болдым-ауКөземелде!Көсіліп көйлеп түсінген өмірді кім?! Көзел..

Қуантасың, батырасың мұңға да,Жанарыңнан көретінім нұр ғана!Жанымды сен жадыратқың келсе егер,Қара қасым, күлім қағып бір қара! Әрбір сөзіқ ыстық..

Жанарың сыр тұр айтып,Менен өзге кім сезген?Бір-ақ сөзбен мұңайтып,Жұбатасың бір сөзбен. Данагөйім сен едің,Сен үшін де данамын.Бір сөзіңнен..

Мен өзіңді көп ойладым,Сен туралы көп жазып.Көйлегің бе деп ойладымКөктемдегі көк жазық. Маған ыстық жүрген жерің,Сағынғанда көп бардым.Қызыл-жасыл..

Өкпелетіп алам ба?Жасқанамын.Мінезі бар ақында жас баланың.Мұңға батсаң мұңайып, күлсең күлем,Ауа райы өзіңнің қас-қабағың. Өткен күндер өзіңмен..

Арамызда – дария,Өткізбеді,Арман – алыс ауылың,Жеткізбеді.Көктем өтіп кетіпті көбелек боп,Тырналардың көгімде көп тізбегі. Сыйлар ма екен маған жыр..

Қос жанарда тұрғандай қос шам жанып,Қарай берем тамашаға таң қалып.Сен қарасаң сезім шіркін серпіліп,Бүкіл әлем болып кетті жап-жарық. Өзің жайлы..