Жылылық туралы Өлеңдер ✍️

Дәстүр-салты толғаммен,Халық-әулет орманмен.Кішкентай Адам болмайды,Кішкентай жүрек болғанмен!Жеңе алмас құр күш білекпен,Сезімі ұлы дір еткен.Үлкен..

Әкемнен қалған жылылық,Шешемнен қалған жылылық.Лебіңе жүрем жылынып...Сарсаңға түскен сәттерде,Мұз болып қатқан көңіліме,Көктем боп келдің..

Әмірі-ай, Аллаһ әмірінің!Айыртып ойдың ақ, көгін,Құзырына ұйып Тәңірінің,Жыр жазу қандай тәтті едің?!Тұла бойымды кернеген,Өз отыма өзім..

Менің кеудем — жылылықтың Отаны,Түнсіз таңдар алма-кезек атады.Алатаудың мәңгі ерімес мұз-қарыЖүрегімде еріп кетіп жатады.Мұңға батқан қара ормандар..

Анық білем, жылылық бар көктемде,Жылы жаңбыр себелеп бір төккенде.Өн бойыңа жылылық боп тарайды,Әке-шешең маңдайыңнан өпкенде.Жылылық боп әлдилейді..

Ғажап-ақ қой жібек самал,Алу қажет болған кезде салқындап.Азап-ақ қой тоңу деген,Алса құрсап, ә дегізбей алқымдап.Ғажап-ақ қой кейіс сүймесҚабағыңда..

Кей кезде сәл бір нәрседенКөңілің қалса суынып.Кеткендей қайрат әл сененІздейсің тынбай жылылық.Білмейсің қайда екенінТаппайсың оның мекенін.Отырасың..

Тас жүректен махаббат күттім,Тас мейірден шапағат күттім.Жанбады!Көзімнің жасын сықтым.Алақаннан жылылық күттім,Адамдардан ұлылық..