Алмат исәділ өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Әрнеден ой түйіп, сыр аулап,Балалық қиялым тасыды.Әкем мен анама жыр арнап,Атандым бір үйдің ақыны.Аспаннан бір әуен төгіліп,Кеудеме қонғандай..

Сарытаудың етегінде сары күз,Сарыала қаз салды аспанға тағыда із...Сағынышпен еске аламын сені әлі,Сары бала ғашық болған сары қыз.Өзің едің сүйкімді..

Кім ұға алар тірліктің қу баянын?Уақыт та дес бермейді судай ағын.Отырам оңашада ойға батып,Ыңылдап ақ әжемнің угәй-әнін...Ұлғайған соң заманның..

Қабағы қатулы заманның түрінен,Жүрегім шайлығып, түңілем.Күннің де жылуы азайып,Айым да ақ маңдай -Көмескі тартқандай:Мұңымның таппадым біріне ем.Ей..

Әрдайым көз тігіп заңғарға,Сүйеніп өстім мен тауларға.Таулардан үйрендім төзуді,Тағдырым тәлкекке салғанда.Сонау бір кезімнен ес білген,Қаймығып..

Алып ұшып, шарқ ұрып көңіл жүрдек,Көп ішінде жүргенде өзіңді іздеп,Қапелімде қақ тіліп қара түнді,Көгімнен жұлдыз болып көріндің кеп:Шерменде жүрек..

Бір Алла атты теңдессіз ғажап ұстаның,Бойына жиған имани тазалық нәрін.Төріңе қанша төнсе де қара дұшпаның,Болашағы үшін бастарын бәйгеге..

Азуын айға білеген,Төбесі көкті тіреген,Қарсы да келген хас жауын,Ақ семсерімен іреген –Айбарлы жұртым Алашым.Кеудесі тұнған жыр-өлең,Алладан рахым..

(жан досым Жанарбекке...)...Сол баяғы тіршілік —Тағдыр тағы қарамады ұмсынып.Сүйген сайын сайқалси ма бұл Өмір,Құтыра ма, құшқан сайын..

“Құдай сүйген құлдарын азапқа салады”ҚұраннанЖанарымды шыңға қадап,Жан — Арымды мұңға қамап,Өмір жайлы Өлең жаздым,Табам ба деп бір..

(Суретші шеберханасында)«Сылдырап өңкей келісім.»Абай.Мұнда бәрі түрлі-түске боялған,Бұл бір әлем, бояулардан жаралған.Сұлулық пен әдемілік..

Алып ұшып, шарқ ұрып көңіл жүрдек,Көп ішінде жүргенде өзіңді іздеп,Қапелімде қақ тіліп қара түнді,Көгімнен жұлдыз болып көріндің кеп:Шерменде жүрек..

Тірлігімді күн сайын қатер жалмап,Қай бұрышта тұрмадым пәтер жалдап!?Қаламымды серік қып, қаңғып жүрдім,Жақындарым- жақтырмай, бөтен- қолдап.Тырыссам..

Сайран Далам-ай,Айман Далам-ай...Өкшесін саған батырып,Келімсек пенен кірмелерТайраңдағаны-ай.Өзіңе ие болатын жандар,Төсіңді..

Есімде балауса кез, балапан шақ,Жүретін өрік-мейіз, науат аңсап.Алайда бәрімізге ұнамайтын,Апамыз ұйқымыздан оятар сәт.Ойын түгіл, тоймаушы ек ұйқыға..

«Жақсы өмірден» жалындап жүзімде алау,Оң қолымда желбіреп қызыл жалау,Үндесем деп Күн-көсем ұранына,Сол кезден-ақ қаймағым бұзылған-ау...Тамырым да..

Кешқұрым мезгіл. Сиырын сауыпБолған соң, көне киімін қағып -Үйге енді әжей, мал қора жаққаБұрылып, көздің қиығын салып.Шалы отыр төрде - түр-түсі..

Аман ба ауылдағы ағайындар,Аман ба атқамінер бағалы ұлдар?!Аман ба аталарым, әжелерім,Беттерін - әжім басқан, самайын - қар?!Аман ба бала-шаға –..

Қаламдас бауыр Бақытжан АлдиярғаСен – Өгемнен,Мен – Кегеннен,Азамат ек өрлеп, өнген.Қолымызға қалам алып,Сырлас болған шерлі өлеңмен.Еркелеткен..

Бөренелі сол үйлер,Сол баяғы, сол өлке:Басын жерге сәл иген,Қайың түбі – көлеңке.Бәрі, бәрі қалпында,Көне шіркеу, сол орман.Қалпында жүр халқың..

Сендерсің менің бақытым балапандарым,Балапандарым — шаттықтың таратар нәрін.Жүріңдер ылғи күлімдеп қасымда менің,Өмірдің бірге қарсы алып жаңа..

Әкемнен қалған жылылық,Шешемнен қалған жылылық.Лебіңе жүрем жылынып...Сарсаңға түскен сәттерде,Мұз болып қатқан көңіліме,Көктем боп келдің..

... Дала суық.Әншейінде шулайтын қала – сұлық.Терезеден телмірем тысқа қарай,Бірдемені күбірлеп, данасынып...Мен сияқты көктемін күте ме екен..

Өзгерді бүгін қоғам –Көз көрді түрін жаман.Кез келді Ақиқаттың,Көмейін тығындаған.Тағдырды мойындадық,Әр күнді уайымдадық.Жақсылар жасып..

..Көкейімде бір ой бар:Елдің жайын кім ойлар?Жиында отыр есінеп,Күллі ығай-сығайлар.Шеттерінен кіл шешен,Шеттерінен дүр көсем....Өз елімде жүрсем..