Марфуға айтқожина туралы Өлеңдер ✍️

IМекендеп Баянжүрек, Ордабайды,Елінен аямаған қолда барды –Жұртына қадірі көп асқан адам,Бұл басқа,Бақыт тектен орнамайды!..Баурында жапырақ жайған..

Көк мұнарға оранып дала кеште,Көк таулардан сап-салқын самал ессе,Көк жүзінде қалқыған ақша бұлттар,АлыстағыАуылды салады еске...Ешнəрседен алаңсыз..

Барады Сайрам көлден сағым көшіп,Сайрамкөл –Тербетілген нағыз бесік.Туған жер, қанша жылдар сарғаюмен,Келемін сағыныштыңСелін кешіп!..Сарқылмас..

Тəңіртау биігінен мұнар көшкен,Самалы туған жердің тынар ма ескен.Мұнарыңнан моншақты жыр жамылып,Балаңды шалғай жүрген шығарма естен!Тəңіртау..

Басқаға емес, табынамын саған көп,Ұлылыққа табынбасқа шарам жоқ.Құмырсқадай тынымы жоқ күй кешем,Бір ұқсастық өзіңізбен табам деп.Көңіліме медет..

Сөз арнау қандай қиын, асыл жанға,Сағыныш саған деген басылған ба?!.Өмірге келген екем тамызда мен,Сырлы аспан айдан алқа асынғанда.Сайрамның көлі..

Алыстан ұшқан, аумайсың құстан, арманым,Алды ма тосып, арманы қосып алда күн?!Күнді де шыққан, өзің деп ұққан алаулап,Үнің ғой сенің құлақта тұнып..

Сайрамнан көшкен сағымдар,Қанатты құстай қағыңдар!Қанатыңды қақтырар –Жанымда менің жалын бар,Сайрамнан көшкен сағымдар!Сайрамнан көшкен..

Жанымды қажап, жебір мұң,Жапырақ,Жерге төгілдің...Жайдары жазбен қоштасып,Келді ме, күзі өмірдің?!.Болсаң да жат сен бізге,Ажыраспас, енді..

Бұлт торлап ашық аспанды,Жаңбырлы күз басталды.Елемей, дүние-ай, басқаңды,Жүрегім,Ойлар жастанды...Жүрегім ойлар жастанды,Мұңды екен əні..

Қиялшыл ғой ақындар, шектер ме ойды,Шөптің-дағы көктемдеКөктейді орны.Көктем ұзап жатса да,Күзім орнап,Көз алдымнан кескініңКетпей қойды...Сары..

Сансыз ойлар, сапырылды тереңде,Үміт – күдік,Жеңілем бе,Жеңем бе?..Өлім, өмір арпалысты, арбасты,Толқын – сезім,Соғып жатыр кемерге...Əлсіреген..

Қашан да бауыр деген қызға жақын,Өттің бе, тайғанамай мұздан атың?!.Бақ берді, атақ берді,Мансап берді,Қағылып биіктерде жүр қанатың!Қашан да бауыр..

Жұлдыздай қос жанары жанып тұрған,Тəңір ме,Бізді Сізбен таныстырған.Отырсыз айналаға көрік беріп,Бейне бір жаралғандай,Жарық нұрдан!Жарасқан..

Газеттің ерекше екен көркі бүгін,Көркіне көрік берген –Еркін інім!..Қашанғы жүре берем қалтарыста,Менің де керек шығар серпілуім!Тұрмай ма көзді..

Өзіңді – өзімменен бірге ғой деп,Көкейде ақтарылмай жүрген ой көп.Ала алмай екі қолға бір жұмысты,Өз үйім –Өтті өзіме,Түрмедей боп...Телміріп қиыр..

Сен маған хабарластың қар жауғанда,Мəні бар қаншалықты аңғарғанға.Үніңнен бойға жеткен бір жылылық,Қайтадан бөлегендей,Жанды арманға!..Бөбектің бейне..

Күндер өтті, жолыңды күтіп сенің,Сағыныштың қаншама жұтып селін.Селдің аты сел екен, жайпап кетер,Жағалауды жатпайды олҚұшып тегін...Тартқан білер..

Оралдың ба, тынығып демалыстан,Əлде қажып қайттың ба, сен алыстан?!.Өзіңді ойлап,Елді ойлап,Бəрін ойлап,Арыстаннан аумайды,Ой-алысқан...Қажыдың ба..

Туған жер, көз жазып сан туысымнан,Келгенбіз, сонау Күннің шығысынан.Жүрсем де талай асқар асу асып,Тағдыр-ай!Шыға алмадым уысыңнан...Келемін құтыла..

Көп нəрсені елемей жастықпенен,Көбелектей ұрынып,Қаштық неден?!.Арылмайтын аңсауды айтып қанша,Талай қыспақ асулар,Астық белең!..Жасыл нұрды жамылып..

«Көбі кетіп өмірдің, азы қалды...»Болмайды екен адамның жазы мəңгі.Жиып-терген осынау тіршілікте,Халқыма арнадымЖыр – қазынамды.Жылу алды жүрегім..

Сəулесіз жандар қанша санасында,Сəулесіз десем, жанымНанасың ба?!.Ойыңмен оқшауланып сен де тұрсың,Ұқсап бір даладағыДара шыңға!Түйір жоқ жанды..

Беу, өмір!Сен қандай ағынды едің,Аласұрған ағынға бағын дедің.Бағынбадым еркіңе,Басымды иіп,Ешкімнің қолында емес бағым менің.Бағым да өз қолымда..

Ескек желі ерекше есіп өткен,Əсерімен оралды, осы көктем!Жұлдыздары жымыңдап, жылу шашып,Кетер емес, тым ерке,Кеші де естен!Кетер емес, шіркіннің..