Халық әні туралы Өлеңдер ✍️

Мынау қолым, Қаракөз, саған созған,Махаббаттың жүректе оты қозған.От жалындай көзіме көрінеді,Желбіреген көйлегің берен боздан.Қаракөз сәулем көз..

Ей, Ардақ!Ат қайда Ақбақайдай ақсай желген?!Қыз қайда Ардақжандай көзі күлген?!Алыстан әдейі іздеп келгенімде,Айттырмай ішкі сырды өзі..

Ақша бет ауырғанда албырарсың,Қара көз жан берерде жаудырарсың.Қаламға атша шапқан он саусағым,Астында қара жердің саудырарсың.Ет қатар қартайғанда..

Әуелетіп ән салса әнші Әсет,Аққуменен аспанда жер тілдесед.Еркем, сені-ай, сағындым!Дауылдатып тұнықтан шыққан даусы.Жүрегінен күңіреніп желдей..

Көрдім де болдым құмар, сәулем, саған,Күн туса дидарласар есен-аман, Әпитөк.Жалғанда сенсіз маған қызық бар ма?Тілекке жететұғын болса заман..

Өлең айтқым келмейді ерінгеннен,Бойым байсал тартады керілгеннен.Көтеріңкі көңілім тарта бастар,Қалқатайдың аулы..

Ей, Нұржан, қаламыңды қолыңа алшы,Тоттанып бүршік басқан көңілді аршы.Елу үш жасқа келдің кәрі тарлан,Қыймылда қалған жоқ па бірер тамшы.Тозаңы ат..

Айт дегенде өлеңді аяр болмас.Жамандардың сөзінде баян болмас.Осындайда өлең айт, замандастар,Күнде мұндай тамаша даяр болмас.Сарала шымшық,Болдым..

Уа, тәңірі құдыретіне таңқаламын.Соңынан бір ғашықтың зарланамын.Сыртым жоқ, ішім жалын болды менің,Сыртыма шығаруға арланамын.Шалшық су құдық болмас..

Жігітке өлең де өнер, өнер де өнер,Жүйрік ат өрге салсаң өршеленер.Барында қызылыңның күл де ойна,Шамшырақ мың күн жанған бір күн сөнер.Ақ үйге ат..

Теміртас, Асыл, Ақық қалдың зарлап,Адамзат қалмақ па екен солай сарнап.Көз көрген құрбыларға дұғай сәлем,Батасын оқи берсін маған арнап.Ақ үйдің ай..

Кім сүймес шешек атқан көкек айын.Бейне жаз менің сүйген сәулетайым.Ақ қалқам, отыр ма екен, жатыр ма екен.Ей, көкек, ұшып барып, білші жайын.Ей, ат..

Жайлауы еліміздің – мидай дала,Түріндей масатының күрең ала.Ел кезіп, өз үйіме оралғанда,Мұңдасып, көңіл ашар Әпіш қана!..Жылама енді, анасы, сен де..

Арманым саған ауған,Самал соқса жағалаудан.Жүректе тербетілгенАқ Жайығым,Ақ еркем,Аңсаған ән өлкем.Жаным-ау дара туған,Ағыстардан жаратылған.Жайықтың..

Аулым қонған Сырымбет саласына,Болдым ғашық ақ сұңқар баласына.Бидайыққа лайық қарағым-ай,Бөктергіге қор болып барасың ба?Қарындас-ау,Енді, есен..

Маңмаңгер, кекілің келте, жалын майда,Байлаған сені сылап қалқатай да.Жүресің желмаядай жануарым,Көрейін қызығыңды осындайда.Ахау, туған елім,Балаң..

Үйірі қысырақтың мақпал қара,Шашыңды күндіз жу да, түнде тара.Алыстан ат аямай келгенімде,Ей, Мақпал, қырындамай бермен қара!Үш жүзге атым мәлім Ақан..

Есен-аман жүрмісің, Ләйлім шырақ?Жаңа таптым аулыңды көптен сұрап.Жел тимесе жан тимес деп жүргенде,Қол ұстасып жатпенен кеттің жырақ.Аққу едің..

Келеді қараторғай қанат қағып,Астына қанатының маржан тағып.Бірге өскен кішкентайдан сәулем едің,Айрылдым қапылыста сенен нағып.Қараторғай,Ұштың..

Қызы едің Ыбыкеңнің, Балқадиша,Бұралған белің нәзік тал – Қадиша.Жиылған осы тойға қалың қыздың,Ішінде қара басың – хан, Қадиша.Қызы едің Ыбырайдың..

Қазақтың халық әні!Қазынамсың!Адамзат қазынаңнан азық алсын.ҮйреткенДаналыққа, адалдыққаСен деген —Жігерлі де нәзік әнсің!Ұшы жоқ, қиыры жоқ боз..

Алтайдың кен шығардым саласынан,Биік құз, терең жартас арасынан.Көк балға, жарқылдаған болат сүймен,От шығады соққанда жартасынан.Алтайдың айналасы..

I түріАй қабақ, алтын кірпік, қызыл ерін,Кел десең неге аяйын аттын терін,Сары ағаш сазға біткен секілденіп,Қай жерде отыр екен бұраң белім.Базардан..

Қара көзің, қара шашың төгілгенҚара көзің не жылаған, не күлгенТолғап өтті менің тұла бойымдыБала кезден саған ғашық едім менТолғап өтті менің тұла..

Құрбым, жан құрбым, бала кезімненБақыт көріп ем қара көзіңненКеттің ұмытып, мәңгі ұмыттыңЖібін үздің ғой нәзік үміттіңӘнім сен едің кеште..