Әсет найманбайұлы өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Ақ тұйғын құс қолымда зыр қақты ма,Басып-басып алайын “Ырғақтыма”.Бозбала, саған айтар өсиетім:Жақын жүр әлпештеген ардақтыға.Е-ей, өтеді-ай..

Қыз қайда Ардақжандай туған айдай,Күлім көз, оймақ ауыз, ақша маңдай.Сағындым, еркем, ах, ах-ау сені-ау!Сөйлесе сөзі майда, лебі жылы,Жанымның..

Жасымнан ұмытпаған ойда барсың,Әл-қуат ақылымды алған жарсың,Пәруана өлім іздеп түсер отқа,Шын ғашық аямаған басын сотқа,“Құрбандық тіршілігім” деген..

Қызықты қызу үсті шын ерлергеЖүрсе де жақсы орын артық қай жерлерде.Қызығың бір сағатқы мың күнгі өмірЕрікті сөз сөйлейін көз көргенге.Ойымнан, сірә..

Раушан атқан таңның жарығындай,Өткір тіл Дағыстанның шарығындай.Жауапқа қалап айтқан тілім тәтті,Кәусардың ағып жатқан арығындай.Алтын да алтын, мыс..

Айттым сәлем Мақпалға шын зерек деп,Өзгеден, топтан затың бөлек деп.Көйлекті көк атылас серпе тастап,Алдымнан Мақпал шықса: “Сіз керек,” –..

Хал қайда мен дұшпанмен алысарға,Ат қайда жүйрікпенен жарысарға?Жайлауға ел қондырып, қой қоздатып,Күн қайда Мақпалмен табысарға!Мақпалға айттым..

Жігітке қисық қылық мінменен тең,Жараспас жас бойына сынменен тең.Надан бар көңілі қара, қолы сараң,Қараңғы жүрегі оның түнменен тең.Жеткізсе..

Жаз шықса, құрт-құмырсқа жыбырласып,Тірілер өлген дене қимылдасып.Қарулы, өзі жылпың бозбалаларЕл көшсе, жүк артысар қом қомдасып.Ел қонса, үй..

Жас күнің таң болады қартайғанда,Жан достың суысады мал тайғанда.Көзіңе өткен күнің елестейді,Алладан уақыт бітіп жантайғанда.Төрт бұрышы төңіректің..

Қызық-ты бұл дүниенің қадірін білсең,Түрлентіп орныменен қадірлесең.Қадірлес жолдас-жора, достарыңменБірлесіп, тізе қосып ойнап-күлсең.Сауықпен бар..

Құдай-ау, ұл етпедің, қыз еткенің,Қайғы мен уайымнан құр етпедің.Сарғайып күні бұрын жүрсем-дағы,Арманға көңіл, шіркін, бір жетпедім.Ата-анам, асырап..

Қоңыр қаз көл жағалап қаңқылдаған,Тізіліп көлге қонып салқындаған.Көңілді басылыңқы оятқандай,Әнге сал “Қоңыр қаздай” саңқылдаған.Ахау, иісің,Қоңыр..

Ғажап көп жер мен көктің арасында,Біреу бай, біреу жарлы дүниясында.Құдайым сауысқанға берсе бақыт,Самұрық қызмет етер саясында.Аз қызық тіршілігің..

Көк шығып, жердің жүзі жайнағанда,Басына бұлбұл қонып сайрағанда.Қойдан қатық, сиырдан айран ұйытып,Тыста құрт, үйде ірімшік қайнағанда.Екі-екіде, ел..

Аспанда түн қараңғы ай болмаса,Ауырмас ер жүрегі қайғырмаса.Бәйгеден ат та арманда шаба алмаса,Топта сөз біз де арманда таба алмаса.Ән салған ақын..

“Қисмет” жаралған жоқ бекер текке,Шырқалса, көтерілер аспан көкке.Қалықтап, жерге қонбай тұрып алар,Шашқандай ән маржанын төңірекке.Салайын, сен сал..

Қисмет бір қызық ән тамашалы,Естуге ел құмар боп таласады.Бір өрлеп, бір еңістеп, бір бұлтарып,Қиялап, орғып ойнап қыр асады.Жүлгелеп жүрегіңді..

Балапандай баулыған құсым едің,Түзден торға дәм айдап түсіп едің.Қапаста асыраулы бұлбұл құстай,Абзал зат, қай бақшадан ұшып едің.Қанатым саған бола..

Қаракөз, қайда сенің ыстық күнің?Дүниеде ғашықтықтың дерті қиын.Кешегі жиырма бестің базарындаБолушы еді қалқам аулы күнде жиын.Қара көзің-ау..

Қарасындай көзімнің сәулем едің,Бастан кешкен баяғы дәурен едің.Күндіз естен кетпейсің, түнде түстен,Не сиқырмен басымды әуреледің.Қаракөз сәулем көз..

Мынау қолым, Қаракөз, саған созған,Махаббаттың жүректе оты қозған.От жалындай көзіме көрінеді,Желбіреген көйлегің берен боздан.Қаракөз сәулем көз..

Ей, Ардақ!Ат қайда Ақбақайдай ақсай желген?!Қыз қайда Ардақжандай көзі күлген?!Алыстан әдейі іздеп келгенімде,Айттырмай ішкі сырды өзі..

Ақша бет ауырғанда албырарсың,Қара көз жан берерде жаудырарсың.Қаламға атша шапқан он саусағым,Астында қара жердің саудырарсың.Ет қатар қартайғанда..

Әуелетіп ән салса әнші Әсет,Аққуменен аспанда жер тілдесед.Еркем, сені-ай, сағындым!Дауылдатып тұнықтан шыққан даусы.Жүрегінен күңіреніп желдей..