Әуен туралы Өлеңдер ✍️

Сөйле-сөйле, сұлу сазды Домбырам,Екеумізді тоғыстырған сол бір ән,Сол әнменен әсем көлде жүздіріпАққуымды айдыныма қондырам.Армандарға қол..

Мұңды әуені көтерілді көкке де,Кеудем бүгін күңіренген күйтабақ.Ақша бұлттар өтіңдершіКөктөбеБаурындағы қабірді бір сыйпалап. Алда не тұр?!Артта..

Өз әуені, бар еді  өз өлеңі,Екі ауылдың ортасы өзен еді.Бір-бірімен заманнан құдандалы,Келген кісі айтпай-ақ сезер еді. Екі ауылды бір өзен қақ..

Күй қайда, далам, ән кайда,Дертімнен таста арылтып.Алматы қалды шалғайда,Өзіңнің көркің сағынтып.Сағындым сені сал өлкем,Сарғалдақ толы..

Кезікпей қызғышыма құсты көлден,Сарқанат сағынышым ұшты бермен.…Іздедім інжу кірпік іңкәрімдіЖаздағы жасыл бульвар, скверден.Бұйғытып бауырында бір..

Кезікпей қызғышыма құсты көлден,Сарқанат сағынышым ұшты бермен.…Іздедім інжу кірпік іңкәрімдіЖаздағы жасыл бульвар, скверден.Бұйғытып бауырында бір..

Құшағына қамырық от күн көмді,Кештім талай мұң жапқан көп күндерді.Құстай ұшып жаныңа кеткім келді,Бір оқталып бассалып өпкім келді.Сезім табы..

Абылайшадан жүгіріп шықшы құрбыжан,Жапан далаға жайыпты шашын түн қолаң.Ай да жүгіріп келеді қырдың үстінде,Кезікші соған сырыңмен барып..

Ұйып жатыр сөзіңе –Кім?Қарап жатыр көзіңе –Кім?Өз еліңде өзің –Өгей!Өз жеріңде өзің –Жетім!Қап-қара бұлт бастан өріп,Арам шөбің тастан өніп.Арамза..

Өмір деген әрі – ақиқат.Әрі – аңыз.Қасиетті кітап қой ол – қараңыз:Құдай ғана жазады оны. Біз оныңКейіпкері ғанамыз.Жаңа парақ...Ашылған жоқ ол..

Махаббат -- Өрт.Жанып барам!Саған еріп – шарықтағам:Бұла сезім өртеп сондаБұлтта – бірге қалықтағам.Күнге кетсең, қайтем енді,Күл боп Жерде қалып..

Әрбір Жырым – Махаббаттың Баласы.Заңды, не заңсыз туған шамасы.Әкесінің кім екенін кім білген?Менмін Оның Анасы.Жұмақтың да, Тозақтың да орны..

(Фр. Шиллердің әуенімен)Көңілді Тәңірі пендемен жылап көрісіп,Жерменен көкте желбіреп кеткен етегі:«-- Алыңдар –деді ырзығын Жердің бөлісіп,Короліңе..

(Марина Цветаеваның әуенімен)Тәңірі нұрын құйған соң ой мен сезімге,Қомсынып қоғам, ортаны, --Менсінбейді ақын мемлекетіңнің өзін де.Өйткені, өкімет..

(Қасымның әуенімен)Поэзия – әлі әсем жамалында.Жаһан –Дүние тұр соның жанарында.Троллейбуста жүр, әне, сақ-сақ күліп,«Иномарка», «Джип»-тердің..

Азаттық деген оңай ма,Оңай боп келмес орайға.Бүлк ете қалған бұл жүрек –Желтоқсан деген сол айда...Жедінің айы – желді ай-ды,Желіне тұнған..

– Алтайдың асуын асқан кім?Ертістің кешуін кешкен кім?Балқан тау шалғынын басқан кім?Құрлықты айналып көшкен кім?– Тақымын ер қажап,Дидарын жел..

Көне дәуірдің күмбірі,Қоңыр шанақтың мұңлы үні,Қара қобыздың сарыны,Қаһармандардың арыны,Күлік біткеннің дүбірі,Әруақтардың күбірі –Тәуелсіздікке тәу..

Көк тастың тәніне қашалған,Көне сыр жұмбағын аша алман.Құлпытас, тіліңді тістейсің,Күрсінер шежіре тасыңнан,Уақыт өзіңе сүйеніп,Кеңістік көзіне жас..

Алты Алаштың ұлынанЖау алмақ боп қырқысқан,Жат көздердің сұғынанЖараланды Түркістан...Тебінгіге тер қатып,Қанжығаға қан қатып,Кетті алдаман.. шер..

Даладан сыр тыңдағым келеді. Даласөйлейтіндей. Дала... қан майданда шәйітболған хандар мен қаһармандар рухын мәңгісақтап қалған сияқты....* *..

Он жаста,Ұмай текті шешемнің бағынаІнім Күлтегін ер атанды...Күлтегін (Үлкен жазу)Алып шалшы* ақ ат міндім,Көк сүңгіні жарақ қылдым.Он жасымда..

Тарих қашаған көктастардың түркітіліндегі күбірін бүгінгі күнге жеткізгенДәуір желі бір қалыпты екпінмен Ғұмырағашты тербейді.Білге қағанның..

 Құстар қайтып барады түстігіне,Өлеңіммен саз қостым құс тіліне.Сары күзде сарғайтқан жапырақтыМендік жалқы жүректің ыстығы де,Құстар қайтып барады..

Әлемге болып жарты құтКүлмеңдеп күлсе күн шығып;Іңірде қайта ай туып,Жалғаса берген тіршілік.Бір өзен қалса тартылып,Бір өзен шыққан ұмтылып.Жойылып..