Жанат әскербекқызы туралы Өлеңдер ✍️

Барады мынау қарашажарытпай қарға,Жаутаңдай бермей балашақалып қалмай ма.Жаңбыр ма қар ма , білмеймінсебелеп тұрған,Елес боп бір күн жүр..

Ес-ағамның құстарын-ай,Құс боп неге ұшпадым-ай!Тырау, тырау тырна ұшады,Көл жаққа емес, қырға ұшады.Бақ-бақ еткен байғұс бақаНеменеге..

Жоғалды жыл, жоғалды ай, жоғалды күн,Жоғалтқаным үшін де обалдымын.Нұрлан Мәукенұлы.Нұрлан-өлең түнді жарып,Үнсіз ғана барады ағып.Мен аядым күнді..

Шолпанның өңі бозарып,Жұлдыздар жұмды жанарын.Шығыстан шуақ сөз алып,Шырқады құстар таң әнін.Шырқады құстар таң әнін,Сергектеу самал жүгірді.Шырайлы..

Жалаңаяқ жұлдыз кештім, жұбым – Ай,Маңдайымнан ғарыш желі өбеді.Ту сыртымда тұрған көздің сұғын-ай,Қабырғамды қақыратып сөгеді...Бұлт көрпе боп жабам..

Айды етекпен жаба алмайсың,сұмдық бұл,Ай жүзінде айдай болып шындық тұр.Жалтақтасаң жазығы көп жалғанға,Амалың жоқ, арыңды әкеп түңлік қыл.Кенде емес..

Шолпан туды,Шолпып жаттым мұңға бір,Қараңғылық, қара бассын, құмға кір .Әлдеқайда асықтыңдар жұлдыздар,Аялдаңдар.Тәкаппар ай, тыңда жыр.Шолпан..

Қоңыраулы көктің күмбірлегеніБәрін де көріп тұрмын дегені.Батқан күнменен шендесіп деміЕсілді кешіп бір мұң келеді.Шәйі орамалын жел іліп..

ҚараңғыдаАдасып жүрмісің,Әлде...түнменЖарасып жүрмісің,Түннен де Күннен көңілің қалып,Жеті қат көктен әрі асып жүрмісің...ЖалғандыЖалғыз кезіп..

Өкінішімнің көз жасынКім құрғатады,Жүк арқалағандай өз басымМың жылға тағы.Түннің төзімі тозғасынКүнімКүміс дауысын сыңғырлатады.Өткен күнімнің..

Бұлттың өксігенін тыңдадым,Жел,кетші дедім, қыңбадың.Әлем жалғастырды мұңлы әнін.Бұлтқа қолым жетпесін білдім,Көңіл әуенімен көкке сүңгірмін,Бір күн..

Жүріп келемін...Көлеңкем күліп келеді,Күлкіге арбалып,Ұры ойлар үміттенеді,Көңілім көзін көк жаққа аударды бір сәт,Тәкаппар Ғарыш тым маңғаз... біліп..

Күн безектеп, ай жылыстап,Ойнағандай жай қуыспақ.Жұртта қалып құлазимынЖүрегіме қайғы қыстап.Кездер қайда көк бел гүлдер,Өкпек жел кеп өкпемді..

Кіммен тілдесем?!Түнмен...Қарашығы үнсіз күлген.Көктен құлаған жарықАқты жүректі жарып,Түлен түрленген мезетАқылым болды ғаріп.Бүгін..

Көктен құлағанЖұлдыз дін аман.Аспан күрсіндіСауға сұраған.Таулар шошынып,Қалды тосылып.Жұлдыз қонған жонЖатты көсіліп.Жұлдыз...дірілдеп,Сөйлер..

Көктемім-ғайып, өтті жаз,Зарлана беріп не етейін.Төбемнен ұшқан топты қаз,Арманымды айтып кетейін.Көңілді досқа тоң қылдық,Жан дерті, сірә..

Иттен де қалған, құстан да қалған,Көңілім менің, көңілім!Жұматай.Ерек тұлға емес ем елдегі ірі,Желік-күннің ұшыпты желге мұңы.Иттен, құстан көңілі..

Тұңғиық көзді тымық түн,Тұңғиығыңа тұныппын.Жұлдыздай жанып көгіңде,Жым-жылас саған сіңіппін.Үн қатып өзен тілімен,Толқын боп бір сәт жүгірем.Жанымды..

Мен не дейін…бәрі оңды,Бас шұлғимын амалсыз.Күдік алар зәремді,Жүрексіз де… жанарсыз.Тамыр ұстар тағдырым,Өз қылығын өзі ұқпай.Аларады әр..

Қызыл қанатты періште,Қылығым менің теріс пе?Жүрегім тулар кеудемдеКүдікпен түсіп керіске.Әзәзіл күліп ішімнен,Шошынып жүрмін түсімнен,Періштем..

Үнім өлді ішімде,Тілім өлді тісімде,Ішін жиып ісімненТүн айналды мүсінге.Күн жымиды... не білді?!Тістеледім ерінді.Мен жоғалтқан жалқы сәт,Көкжиектен..

Қаз қанатына қолым жетпедіҚорқыттан үркіп қаңқылдап ұшқан.Ойымнан үрей...өлім кетпеді,Құлағым тұнды қарқыл-дауыстан.Қобыздың үні..

Кеуде тосып самалға жүзеді бұлт,Бауырынан тамшыны үзеді бұлт.Батыстан бата алды да жол болсын деп,Бағытын күн шығысқа түзеді бұлт.Кербезсіп..

Түлен түлеген түн,Күлкі жүдеген түн...Менен түңілдің бе?!Түңілме,Маған келіп мұң шағасың түбінде.Арманым бар ұға алмайтын пенделерКүбірлескен..

Таңым ызғар, тәнім мұздай,Қадалды уақыт заңын бұзбай...Мен емес – олҚалғыған.Терезем де телміреді,Кіре алмасын жел біледі,Бәрі мені аңдыған.Әйнегімде..