Есенқұл жақыпбек туралы Өлеңдер ✍️

Қырға шықсам сөйлемей дала жатыр,Дала қанша өткерді заманақыр.Жылдан-жылға әйтеуір менің де осы,Сөздік қорым таусылып бара жатыр.Сөзді бекер болам ба..

Моншадан шыққан балбырап,Монтаны бір қыз ай маңдай.Жантайсаң жазда бал құрақ,Жұпары танау жарғандай.Алмадай беті албырап,Алаулап тұрған нұр..

Көшеде қыз жүреді тарпаң болып,Тарпаң көрсем кетеді арқам қозып.Тырсиған төсіңдегі жанартауың,Бір күні атылады-ау, шампан болып,Шампан болып..

Сенен талай қайтса-дағы меселім,Кештім бәрін, өсе берші, өс елім!Саған бекер кінә тағып жүрмін бе?Күллі әлемнің азған жұрты бұл күнде,Саған қарай..

Қорымдар,зират,көне ордам,Тарихтың талай мүшелі.Сендерді көрсем даламнан,Сонау бір сойқан заманнанМүжіліп,құлап,жоғалған,Отаным еске түседі.Зираттар..

Кімім бар үйіне іздеп баратындай,Мәре-сәре содан соң болатындай.Қалдырғандай көшеде бірдемемді,Көңілімнің елегізи беретіні-ай.Іздеп барар жоқ екен..

Қалың тұманБарлығы бұлдырайды,Құдай қимай қойғаны-ай, күнді де, айды.Қара құлдай қайыспас қайран көңіл,Оңашада қалғанда шын..

Жайлап алып жаны жылы пеш түбін,Шүңкілдесіп отырамыз кешқұрым.Демеу болар ағайын көп десек те,Сенен басқа жоқ екен-ау, ешкімім.Белің сынып кететіндей..

Ессіз ғашық халімді көре тұрып,«Жігітім бар!» – деуші едің, өп-өтірік.Азаптағың келетін мені әйтеуір,Сүйгеніме шынымен сене тұрып,Көнбей маған кетуші..

Тағы да, Тағы да түн.Тағы да түн...Бір адам жоқ тәні де, жаны жақын.Бір тентектеу әйелді сағынасың,Бір көрпені тартқылап жамылатын.Ағын түн,Ағын..

Жатақхана. Жалғыз төсек. Бал қыздар,Жатақта да, өмірде де жалғыздар.Мұқағали суретімен мұңдасқан,Қабырғаның өзі мұнда сыр дастан.Түні бойы сырласады..

Аннан-мұннан жұлдыз гүлдер бүр жарып,Ай сырғасы тұрған кезде дір қағып.Жалаңаяқ нояндары ауылдың,Алма ұрлауға шығушы едік ұрланып.Мысық жүріс..

Елес сүйреп ертелі, кеш те мені,Көргім келмей көшеден ештемені.Қаршадайдан үйренген жалғыз әнім,«Қаратаудың басынан көш келеді,Қаракөзге мөлтілдеп..

Жаңбырлы күні жайырақ тұрып қасыңнан,Жабығушы едім жаңбырға қарап жосылған.Жабыққан бірге жаңбырлы күнді сағындым,Көңілді күндер өтсе де небір..

Мен сені көрдім түсімде,Түсімде азып кетіпсің.Суалып жағың мұңайып,Алдында тұрсың есіктің.Сабылып іздеп сен мені,Сағынып жүр деп есіттім.Өмірдің бәрі..

...Көрген жерде ауыл бар!Көрісейін жұртпененБауырлар-ай, бауырмал?Бауырларын құрт жеген...Қаны жоқ қаңылтыр аналар,Жаны жоқ жап-жалтыр..

Жар басында,Іленің сағасында.Жалғыз үй тұр,Кіресің, барасың да.Қарсы алмайды қалбаңдап ешбір адамБірақ, сендей пенденің бәрі осында...Қаңыраған бір..

Е, мынау жаңа өмірдің балғындары,Бәрің де жүрегіме болдың дәрі.Қасымда сендер жоқта қарақтарым,Иіссіз гүл сияқты елдің бәрі.Сендерді көздерім бар..

Анаң сені туғанда салмақты ғып,Сені маған теліген жолдас қылып.Біз екеуміз күнде бір мұңдасамыз,Бір зарменен бір зарды жалғастырып.Менің шаң-шұң..

Киіз үй!Қазақ үшін – бәрі, бәрі!Киіз үй!Арда алаштың ары, жаны.Боз үйде бойжеткенді оятатын,Таңертең бозторғайдың қоңыр әні,Дауысы сол торғайдың –..

Басқан ізі сыбдыр-сыбдыр естіліп,Тереземнен кім қарайды кешкілік?Қара мақпал қаусырғанда жер бетін,Әйнегімнен тесіледі әлде кім?Түнде жаңбыр, әйнек..

Өлердей маспын,Өлердей маспын, не істейсің?Өлердей маспын, не істейсің, тағы сөккейсің.Жоғал да жоғал, бас ауған жаққа «кет» – дейсің,«Кет» – дейсің..

Көршілердің сұрайтыны – жарты нан,Бар нәсібі тұрады ылғи жартыдан.Бүтін берсең бір түрлі боп алмайды,«Жарты нан» деп қайта келер артынан.Өмірбақи..

Есіктің алды – ала жіп,Қарайды қасқыр қадалып.Ала жіп егер аттаса,Ар-ұятын тастаса,Қасқырлық кетер жоғалып.Иттердің бәрін састырған,Бұтына төбет..

Жаман тоным жалбырап,Екі иінім салбырап,Қырға шықтым, аяғында ақпанның.Екі иығын тең ұстап,Көрген сайын алыстап,Алатау тұр, қатпар, қатпар, қатпар..