Сүйреу туралы Өлеңдер ✍️

Елес сүйреп ертелі, кеш те мені,Көргім келмей көшеден ештемені.Қаршадайдан үйренген жалғыз әнім,«Қаратаудың басынан көш келеді,Қаракөзге мөлтілдеп..

Сүйретіп-ап қылышын қыс келеді.Жамап жасқа қалдырмай ештемені.Қамданғаның ертерек майлы ішек,Өзіңдікі дұрыстап екшегенің.Байқамайтын өмірде..

Ниет сүйреп алысқа көш кемені,Кездесіп бір керемет кеште әдемі.Екеуміз ессіздікпен сырласқанбыз,Жасырмай ешнәрсені, ештеңені.Сетінеп сені көріп сынық..

Өресізді өрге сүйреп, ...сосын оңбай сорлаймын,Көңілдерге жылынам да , аяздарға тоңбаймын.Жырларымнан жасырмаймын сезім, сырым, мұңымды,Әнімді сап..

Көңілді сүйретіп ескірген,Күнәнің көзіне көштім мен.Тағы да түн дедім кінәлі,кешірім сұрамай ешкімнен.Бақытты болуға беттегем,Ай жүзін жасырды..

Жүрегім мені қайда сүйредің?Аяқтың білмеушімең күйрегенін.Ұстанып, ұлт мұрасы – домбыраны,Əн салып көп ішінде кимеледің.Жасымнан осы өнерді сүйген..

Мен адаммын...Сен адамсың...Біз неге –Саған, маған дейміз шаттық іздеме...Хақылы оған...Хақылы оған бәрі де,Үлкен –кіші, жігіт деме, қыз деме...Мен –..