Есенғали раушанов шығармашылығы туралы Өлеңдер ✍️

Несiн қазбаладың,Өшкем де жоқ, жоқ және маздағаным,Қателердi жасауға мен жасағанБiр кiсiнiң ғұмыры аз, қарағым.Ақталам не деп бүгiн,Бақа уайымым көп..

Жүреді әжем "құрғырлап",Асыр да салып жатамыз.Білдірмей келіп, бір күнде-ақБойжетті екі апамыз.Монтиған өңшең ботақанКөреміз пана оларды.Сол жазда..

Ол кезде басқа ел деген,Бұл сөзім шын деп ұғыңыз....Бесігін қыдыр тербегенБерекелі үйдің бірі - біз.

Тасырқағанда тас жауған,Тау болды ұйықтар айлағым.Қасқырдан анау, қас жауданТартып ап апан жайладым.Жетіп бір құлан қайырып,Желкеден алдым жеміт..

Мына шалдар кетеді ертең, дау бар ма?Біз өзіміз айналамыз «тауларға».Мейірхандар қартаяды қудай боп,Есенқұлға ақсақалдық ауғанда.Мүлде бөлек ұлысы да..

Өзім шөлдегем жоқ, жүрегім шөлдеді,Жүрегім шөлдеді менің анам өлгелі.Біздің ауыл аспанында бір бұлт бар,Келген сайын қарсы алады ол мені.Анам жоқ..

«Мен кеше «халық жауының» баласы едім,Бетегеден биік, жусаннан аласа едім.Өкпелесе, біздейлер өкпелесін,Сталинге не өкпең бар, аға, сенің.Біздей де..

Төрт жыл өтті алды жөн, арты сырдаң,Қарғын ақты қаншама жалқы шыңнан.Қоңырауын төрт рет қағып өттіСенің есіл жылдарың дәл тұсымнан...Қоңыраулы..

Дария жақтан көтерілгенде ⠀Қып-қызыл болып қалқан ай, ⠀Өбісіп тұрар от еріндерде ⠀Бар еді-ау бір күш, қалқам-ай. ⠀⠀Егілгем мен де сол шақта мұңды..

Бірінші қаңтар жаңа жыл емес,Жаңа жыл емес наурыз да.Жаңа жыл күзден басталу керек меніңше...Несі таң екен аспаннан ақ қар төгілсе,Несі таң және..

Жоқтық деген немене – барлық делік,Бақыт деген дүние ме – алдық бөліп.Дүниедегі ең ұлы көрініс не?Ол шідерін үзген ат қарғып келіп.Мен қайрылдым..

Дәл осылай болатынын сезгем мен,Ғұмырым.Сенен кеткенмен ештеңе жоқ өзгерген,Тірімін.Қайырмасы:Іздеймін кіл жалғыздықтан торықсам,Ұмтыламын өрге..

Менің жазған хаттарым әлі бар ма?Ызғарлы күн жүректі қарығанда,Табынарға табарсың кімді болсын,Сағынарға, сағынарға..,Демесең сағынарға,Бәрі сонда –..

Ауылымның қонған жері - бұла қайнар,Қайнардан су ішеді қылағай нар.Мінгесіп қылағайға келіп қалдыҚараша,Қауыс деген құдағайлар.Келсең, кел..

Көкте, жерде көремін сені ғана.Өзіңнің хаттарыңнанҚыпша бел өзен жақта анауСайрайды бұлбұл тіз безеп.Қыламықтаған ақ қар-ау,Кідіре тұршы бір..

Бұлттарын түйдек алып кеп,Жасаулап туған мекенін,Сары мақпалмен әдіптепКелінтөбенің етегін;Шүрегейлері асығып,Күз жетсе қоңыр самал боп,Шүберек сөмке..

Ол өксіген қарс айырып көкірегін:«Үйренісіп өзіңе кетіп едім,Маған қиын болады жалғыз қалу,Қалшы осында,қала ғой,өтінемін».Өмірі үшін,о мейлі ққмары..

Қырық күн болды қыс кіргелі,Ауыр нәубет жетті елге.Кетіп қалды құстың көбіБасқа мемлекеттерге.Ода оқиды қарға таңнанМәртебелі кысты ән ғып:«Мен хан..

Ақ қашып, қызыл қуған заманым-ай,Заманның таба алмадым амалын-ай...
Сол кездің өлеңі
1. Сәскеде
Ыспа кұм ысылдаған төңірегі,Біздің ел сырт..