Есенғали раушанов өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

«Мен әлі Даңқты ақын боп ораламын,Не құримын, біржола жоғаламын».Со баланың не айтқанын түсіне алмай ,Қыз тұратын умаждап орамалын.Ұрысты қызға..

Fiat lux [Жасасын жарық күн (лат.).]Мына құрып кеткірдің Айы құрып кетсе екен тезірек,Күнде құритын жағына.Күткенім аздай сарыла,Алды ғой бәрін, алды..

Жоқ, күн тұтылған жоқ,Менің көңілім тұтылды.Қалай, қайтіп өткіземін бұ түнді?Ауылым жатыр көшкен үйдің жұртында,Ұмыт қалған көне бесік сықылды.Аспан..

Беу, балалық алғаусыз,Осы сөзде бір құдірет бар даусыз.Раушан қыз жылап қалды, обал-ай,Раушан гүлін ұстап алып аңдаусыз.Гүл астында тікен барын..

Жүзім әлі піскен жоқ,Жапырағы түскен жоқ,Жүзім шәрбат ішкем жоқ, маспын бірақ.Қырық дарбаза құлыбын аштым бір-ақ,Тау жоқ біздің далада, неге..

Светқали НұржанғаҮстірт барсаң, дүзді көр,Дүз дегенім – қасқа болған біздің ел.Үстірт деген – оқиғалар керуені,Оқулыққа кірмей қалған сіз..

Көне Ұрым кентінің қирандысы,Келмейді, тегі адамның иланғысы,Жер жұтып бір-ақ түнде жоғалыпты,Әуелден болмаған соң иманды ісі.Жиекте тас құдайлар тұр..

Таң салқындау, ерте шықсам тоңам ба,Қайтпай қалған жалғыз үйрек тоғанда.Той боп жатыр. Жаңа кафе уда-шу,Біздің тойлар өткен ескі орамда.Дәурен еді-ау..

Бұл бір ескі қазақтың “күн жайлату” немесе “бұлт қайтару” деген сықылды көне өлеңдерінің сорабы, басқа ештеңе де емес, тұспал не астар мұнда жоқ..

Көп болды ғой – көрінбеді күн көзі,Ай да, күн де, жұлдыз да жоқ – бұл не өзі,Табалап тұр тасбауырлау ағасын,Табиғаттың дүр кезі.Шұбар ала бұлт көшеді..

Ұйғырдың ұлы ақыны Савутжан ака Маматкуловтың рух-шарифіне мәрсияЗуһра деген жұлдыз бар-ды аспанда,Зуһра деген бір қыз бар-ды Қашқарда,Сол екеуі таң..

Әлдеқандай дыбыс кеп қайнар беттен,Шолпан кеткен, ізінше Айман кеткен.Біздің ауыл үстінен бұлт көшкен жоқ,Сіздің ауыл үстінен бұлт көшкен жоқ,Бұлтты..

Abit non obit [Көзден кетті, көңілден кеткен жоқ (лат.).]Тамыз келді от құшақ, ыстық ерін,Бір періште аспаннан түсті керім,Ұшты менің құстарым..

Көркем гүл көрсе қонақтайКөбелек бекер мәз бопты.Бөгелек қаққан торы аттай,Бөгелмей өтіп жаз кетті.Тағы бір жазға қысқарды,Талайсыз ғұмыр..

Жаңа жылАралаймыз қар басқан бақшаны бiзКөзiм алды ақ әлем, аппақ дүние,Ал көңiлде баяғы сап-сары күз.Қадыр түнiЕске түсiп ескi жайт алаңдадымНе..

Мiнеки, үт те зу ете қалды бөгелмей,Алып шаһар тұр жасармай-дағы, көнермейАяулы күндер көп болушы едi бiр кездеАяқталмаған өлеңдей.Ендi оралмайтын..

Қаш, қаш бала, қаш бала, қаш, қарағым,Таста бәрiн.Бұл пәләден есен-сау құтылудыңЕшкiм әлi тапқан жоқ басқа амалын.Жалғыз көздi,Жалмауыз басты,Жез..

1974 жыл, АлматыАбай даңғылымен,Жуынып сәуiрдiң жаңбырыменКеле жаттық жыр оқып жiгiт пен қызТаза едiк қой күнәдан, күдiктен бiзТұманбайды сүйемiз..

Қалай тез өттi, зу еттi қалай ботам-айКеп-кеше едi ғой бәрi де соның о, тоба-ай,Ыңғайға бiрден құлай салатын боп барам,Жылай салатын бол алдым тағы..

Тоқтат, әже, қиссаңды осы маңда,Керемет той бар деген тосын алда.Жайық жаққа жаз келсiн, сүйiншi де,Төлеген мен Жiбектi қосып ал да.Жайды..

Қуан дейдi, тойла дейдi ол маған,Жоқ сияқты түк қайғым.Алматыңыз толған думан, толған ән,Бұл не дырду – ұқпаймын.Қуан дейдi, тойла дейдi жұртқа..

Менiң аңқау тәтемдi,Менiң адал тәтемдi,Менiң ауру тәтемдiАлдап кеткен қара жүрек, келдiң бе?Көрiнбесең болар едi сен мүлде,Көп жұбаттым шыдашы деп..

Көктем кешiктiКөңiл жабырқау. КөктайғақКөше талдары көкке қол жайған көп бейбақКөп керек емес Алматыға да, маған даСәл ғана мейiрiм, аз ғана шуақ..

Кәрі Каспий, кәрі айдын,Көзімді алмай көкжиекке қараймын.Тоғыз қайық қай жаққа алып кетті екен?Викингтерін Адайдың.Күте-күте соңын сол бір..

Жүдеп жүрген кезі еді ойлап елді,Шоқан бірде ауылға тойға келді.Сары қымыз, саф ауа, бағлан еті,Темекі мен шарапты қоймақ енді.Күмбір-күмбір, күмбір..