Қалқам туралы Өлеңдер ✍️

Іздеп едім қалқамды,Айдын көлден өтіп ем.Аққу көрдім қалқыған,Күміс көлдің бетімен.Іздеп едім қалқамды,Қауыз ашқан гүлдерден.Раушан гүлін..

Қарындасым-ай қиылған,Сыйладың маған тағы елес.Бақытым маған бұйырған,Сор болып келген бақ елес.Қинама айтқын деп менен,Төгілмей жасым тұр..

Ал, қалқам, маңдайыңнан нұрлы жүзің, ай-ау,Аямай ажарлы боп туған өзің, ахау-гигай, туған өзің-ай.Сүйегің райхан гүлден жаратылған, ай-ау,Бұлбұлдай..

Енді, әрине, мен бір шөпҚозғалмаймын тіпті көп.Қозғалмаймын демеймін,Толқитын енді жерім жоқ.
Неге еспейсін желіңнен,Аяймысың еріңнен.Жан қозғарлық..

Шайқалып нұр,
Маужыраған мамырдан май тамып тұр.
Жайқалып қыр,
Тауға соққан боз сағым қайта ағып тұр.
Айталық сыр,
Серуендеп, жүр қалқам..

Керемет кезде тусақ та,
Керемет шақта тұрсақ та,
Білдірмей іштен тынсақ та,
Біздің хал мүшкіл бұл шақта.
Зауық жоқ сауық-сайранға,
Қона алмай..

Қалай?!!
Қалай?!
Қалқам, маған не дедің?!
Meн өзімді зерттей алмай келемін.
Өзім жайлы жалғыз ғана дерегім -
Өзгелерге түсініксіз..