Тән туралы Өлеңдер ✍️

Жазда жаным жаурады, қалтырап тəн,Əлсіз сəуле жанады əр тұрақтан.Тəуба айтатын сыңайым байқалмайдыТаңға мынау –Маңдайын жарқыратқан.Түн көлгірді таң..

Бойда екі "Менім" бар ерегескен,Жан-тәнімді сонша жыл бөле жескен.Бірі "Өзің", "Сен — жалғыз" десе тантып,Бірі "Ел" деп, "Отан" деп танады..

Мен көрдім қызыл гүлді түсі кеткен,Тәнінен әлсізденіп күші кеткен.Мағлұм бір түйткіл болып көптен,Сол түйткіл қазір оған келіп жеткен.
Толып тұрған..

Тарықса жаным,Ауырса тәнім,Сүйеуім бар демейтін.Ол болса менде,Қозғалса жер де:«Бұ не болды?»- демейтінЖан сүйгенім - ол да өлең,Жете..

Жанға көңіл қалып тұр,Жан бұл күйге салып тұр.Тәнге көңіл қалып тұр,Тән шыдамай, арып тұр.Жұртқа көңіл қалып тұр,Жұрт жалғанға нанып тұр.Өтірік өрлеп..

Өртейiн деп отқа көмдiм,От жүрегiм жанбады.Жанды апарып жарға бердiм,«Пара ғой» деп алмады.
Жан, тәнiмдi, иманымды –Асылымды..

Таза арақты әкел, шырақ,Болайын қайғыдан жырақ.Бойым – еркiн, ойым – ұжмақ,Тiлiм – бұлбұл, сөзiм – бұлақ!
Уайым жоқ, табылды..