Дихан қамзабекұлы туралы Өлеңдер ✍️

Әуелі тудық бала боп,Көңілің жүрді дала боп.Ақыл менен екеуі,Үйлесе алмай ала боп.Бестен онға келгенде –Қозы болдық лақпенен,Бірде көзбен..

Пәндаға пәни дүние аз күн ермек,Өмірдің алды тәтті, арты кермек.Мәңгі өмір дүниеде сүрмек емес,Мың күн тұрып, сынады бір күн шөлмек.Бақиға қосыңды..

Арба түзу жүгірмес,Төс ағашы болмаса.Кереге үй боп тігілмес,Босағасы болмаса.Күйсіз күлік жүгірмес,Лақап аты болмаса.Үлкенге кіші иілмес,Осы арасы..

Жынды деген немене?Бұзылғаны қаныңның.Тозақ деген немене?Қиналғаны жаныңның.Аяусыз деген немене?Ұшқаны бастан бағыңның.Ұятсыз деген немене?Төгілгені..

Ақылдан түк пайда жоқ,Қырандай қағып кезбесең.Білімінен түк пайда жоқ,Өз мініңді білмесең.Ақындықтан пайда жоқ,Ғибрат, тағлым бермесең.Кішіліктен..

Өмір өтіп жатадыСекөнт, минөт, сағаттап.Бір қалыпта жылжиды,Секірмейді, тағаттап.Мезгілінсіз күн батып,Тағы да жоқ таң атпақ.Күн құралып, ай толып,О..

Ханнан жағдай сұрама,Тағынан түсіп қалған соң.Байдан жағдай сұрама,Көзіне біткен малдан соң.Батырдан жағдай сұрама,Жау қолында қалған соң.Жақсыдан..

Ала болса ағайын,Мінезде болмас тағайын.Туысқан болса ақылсыз,Кіре ме қайрат жақынсыз?Жау болғанда маңайың!Жалшың жүрсе жалқаусып,Сырттан ұрлап..

Қазақ ұлы біз тұрмыз,Үлгі, өнерден тым құрмыз,Сауынға бар, санда жоқ.Надандықты емдеткен,Қисық жолды жөндеткен,Тым болмаса қам да жоқ.Бай болғымыз..

Құмарлық деген бір ит бар,Жаныңа жау шын ит бар.Алды-артыңа қаратпас,Рахымы жоқ тым ит бар.Бай баласын көп көрдім,Кедейлікті жек көрдім.Сауық көрсем..

Бiлгенiмдi жазушы ем‚Бекем буып белiмдi.Мiнiн айтып қазушы ем,Түзетпек боп елiмдi.Бұлдарлық ой менде жоқ,Бұған шыққан терiмдi.Ұқтырарлық пенде..

Көп сөз айтқан бұрынғы білімділерПайдалансын, ұқсын деп кейінгілер.Сынға салып талғамай талапты жас,Соның бәрін қатесіз жөн деп білер.Олай емес..

Бейiс, дозақ молда айтқан сияқты емес,Ақылды адам оны анық сондай демес.Құрсақтағы балаға осы өмiрдiҰқтыр десе, айтар ең қандай кеңес?Сол сияқты..

Атаның шаhуатының көп қой мәнi,Ананың құрсағында қан болғаны.Құс пен адам болар деп кiм айта алар,Өлi қан мен жаны жоқ жұмыртқаны?Басында оның киiмi..

Жүректен аққан қанымнан,Жиiркенбе – нұр деп бiл,Сайраған бұлбұл зарынан,Нұрланады қызыл гүл.Гүлге асық боп сайраған,Қызыл тiлдi қайраған,Iшiнде оты..

Бір Аллаға сыйынған адам өлмес,Құдайсыз қу қолынан іс те келмес.Белін бекем буғанның белі талмас,Ел бұзса да, адалдық өзгерілмес.Адамзат өзін-өзі..

Кісіге адамшылық неге керек?Адамдық – өзге айуаннан артық демек!Ит талаған төбеттен қалай дейсің,Аямай әл келгенін жұлып жемек.Мейірімсіз қасқырда да..

Бiлiмдiлер насихат көп жазады,Адам үшiн уайым жеп жазады.Байқап оқып отырсам, cоның бәрiДүниенi «сұм», «алдамшы» деп жазады.Мен-дағы тiршiлiкке қадам..

Мен қорқамын, қорқамын,Қорыққанымнан жортамын.Ашу менен ызаға,Толы емеспін, ортамын.Қыздырманың –қызыл тіл,Қызған отқа салар ол.Кек сақтағыш..

Басында жан мен дене екi басқа,Жан шыдап тұра алмайды қозғалмасқа.Дене сауыт сықылды жанның орны,Оған да күту керек бұзылмасқа.Ал ендi сипатталық..

Бiлiмдiлер сөз жазып, зарлағанда,Ой кезiп, жердiң жүзiн шарлағанда,Алдаусыз адам өмiрiн түзетерлiкӘдiлет, ынсап, мейiрiм бар ма адамда?Әйтпесе мәз..

Ойлаңыз, ақыл-бiлiм қайда болмақ,Денеде қандай орын-жайда болмақ?Бiлу, нану, ұнату – ақыл ici,Қайтсе зиян, қайткенде пайда болмақ?Тән сезiп, құлақ..

Айтатын Құран сөзiн молда қайда?Дүние үшiн ойлағаны амал, хайла.Айтайын бұрынғының нақыл сөзiнҚайырдан аз да болса көрген пайда.Дүние өтер бәйгі..

Жігіттер, жақсы қайда өнер шашқан,Жүдеген ғаріптердің көңілін ашқан,Анау озық, мен кейін қалам ба деп,Көз салып бірін бірі шамаласқан?Сүрініп ат аяғы..

О заманда бар екен жалғыз киік,Тамам кәпір аттанды тұзақ жиып.Тұзағына кәуірдің киік түсіп,Тартып үзіп кете алмай, қалды киік.Құдайым жеткізбесін..