Қан туралы Өлеңдер ✍️
Басқа: 4
Мақал-мәтелдер: 17
Тақпақтар: 2
Өлеңдер: 69
Жаңылтпаштар: 1
Нақыл сөздер: 9
Туындылар: 1
Әңгімелер: 10
Поэмалар: 2
Қанмен бірге жанды кезген...
Қанмен бірге жанды кезгенҚамалып бір қалам мұңға.Атырдым да таңды көзбен,Тағы күттім таң алдында. Автобустар ағыладыҮмітімді үрлегендей.Бәлкім көкті..
© Серікбай Оспанов
ҚАНДЫ ЖҰМА
Неткен апат, неткен ажал десеңші! Тасыған қан тамырларда құтырды. Бостандық пен бақыт жайлы жазылды, Жалғыз ауыз жырым болса ұтымды.Азияның өз қолы..
© Түрік поэзиясы
ЖҮРЕК – САУЫТ, ҚАН – СИЯ
Жүрек – сауыт, қан – сия,Қайда, ақын, қаламың?Жазам десең, алшы, мə,Жанымның ақ парағын.Ақ парағын жанымныңЖаяйыншы алдыңа.Жайнап тұр ғой жалын –..
© Ғұсман Жандыбаев
ЖҮРЕКТЕН АҚҚАН ҚАНЫМНАН
Жүректен аққан қанымнан,Жиiркенбе – нұр деп бiл,Сайраған бұлбұл зарынан,Нұрланады қызыл гүл.Гүлге асық боп сайраған,Қызыл тiлдi қайраған,Iшiнде оты..
© Дихан Қамзабекұлы
ҚАН ҚҰЮ СТАНЦИЯСЫНДАғЫ ҚОЛТАҢБА
Әбдiкәрiм АхметовкеДәрiгер бүгiн тағы даБолғаннан кейiн құйып қан.Ақынның келдi жанынаӘзiлдей күлiп миықтан:– Сұрланып келiп едiңiз,Нұрланып, мiне..
© Ұлықбек Есдәулет
ҚАННЫҢ ҚҰНЫ ТУРАЛЫ ДИАЛОГ
«Мұнай құнын бiлесiң,Алтын құнын бiлесiң,Қанның құны қаншалық?»«Сутегiн! – деп күлесiң, –Қанымды өлшеп көргем жоқ,Ешкiмге қан бергем жоқ.Ердiң құны –..
© Ұлықбек Есдәулет
Аққан қан...
Аққан қан...Аласұрдық жан шыдамай...Аңкөс қол аңша қырды қалтырамай!Айуандық –Адамдықтың арғы бетi,Арасын ашып берген марқұм Абай.Арандап Ай мен..
© Ұлықбек Есдәулет
Секілді қан ойнаған тамыр-сынап
Секілді қан ойнаған тамыр-сынапБəріне де төзесің жаның шыдап.Арпалыс өмір үшін алмағайыпБіреулердің алады қанын сұрап.Айтулы ел ағасы, арыспын..
© Есләм Зікібаев
Бір түйір қан…
(Сәкен Жүнісовке)Атаңның кені… Ақанның кегі жоқталса,Көкіректерден тұтанып кетер от қанша?!Шаршы топтан Сәкенге мойын бұрады,Жұлқынған біреу..
© Қажытай Ілиясұлы
Қан тазалығы
Көкке қарашы,Ақ бұлттар жөңкіп, ақ аспан.Жандарды көрсем, қуанып қалам жарасқан.Тағдырым екен дегенбіз талай сұлуды,Ақ гүлге теңеп,Аққуға теңеп..
© Абдулмахмуд Пошатаев
Өн бойымда тамырлармен аққан қанның солқылын...
Өн бойымда тамырлармен аққан қанның солқылын,Сезіп тұрып, сағынышпен, жүрегіммен толқыдым.Хан Тәңірі баурайында туған көркем елігім,Неге жар боп..
© Сәуле Досжанова
Қан
Шығардай боп бойда шыбын жанымыз,«Қазақ!» десе қайнаса ғой қанымыз!Қазақ десе, қабырғамыз қайысса,Қаншыл болсақ, аршыл болсақ бәрімізҚашық жүрер бұл..
© Ғалым Әріп
Келмейді адам өмірге қан уыстап...
Келмейді адам өмірге қан уыстап,Тумайды адам қару ұстап, ту ұстап.Келеді ол сәби болып өмірге,Ойында жоқ қан төгіспек, жұлыспақ.Жауыз емес, сәби..
© Балта Қосбармақ
Қан қайнаған жүректен жыр тасиды...
Қан қайнаған жүректен жыр тасиды,Қанның жыры жылытар мың ғасырды.Ал қарыны су ішіп, нан шайнаған,Жасамыс жыр – аңшының бір басуы.Мықты емес қаламұш..
© Айсырға Қилыбаева
ҚАНДАҒЫ АЛТЫН
«Ең ғажап деп ел мақтаған сәтті ұғам,Адамың да, Аллаңыз да жақ бұған.Мейірімге толы толқын тулағанМенің қаным – дүниедегі тәтті қан.Менде ғана ғазиз..
© Рахат Қосбармақ
Жан сезімі қаныңа жазылады
Күліп тұрып жыладың,көзім, неге? Кеткенің не бағынбай төзімге де!? Дәл осылай аруана боздар ма екен, Өлген жүрек соққанын сезінгенде? Соқыр көзден..
© Баян Тіленшина
Қан жүректе қайнаса...
Қан жүректе қайнаса,Тамырларда ойнаса,Нағыз адам – сол адам,Берген серттен таймаса,Адам атын жоймаса.Үміт күтіп күн, айдан,Тілек қылып шын..
© Ақылбек Шаяхмет
АР ДЕГЕНІҢ ҚАНМЕНЕН ЕГІЗ ТУҒАН...
Мен жан емен əзелден айқайым көп,Ашуланам өзімді шайқайын деп.Қар суындай көктемде қаптағанменТүсерім көп сабама, қайтарым көп.Мен келіппін дүниеге..
© Ғафу Қайырбеков
Қыс бойы салқындаған қанды жылтып...
Қыс бойы салқындаған қанды жылтып,Ойнатып сан тамырда сан құбылтып,Жүректің жүлдесіне теуіп шығып,Сезімді оятады өмірге ынтық.Бəрін де құбылыстың..
© Ғафу Қайырбеков
Қаныма сіңген ақ сүтімен ананың
Қаныма сіңгенақ сүтімен ананың,Қаршадай күнненайтатын осы-бар әнім...Көзімнен таса қалдырмай,ЫстықкөлімдіҒұмыр бойыкүзетіп жүрмін, қарағым.Ерке ғой..
© Сағи Жиенбаев
«Турчанкада» қан жамылды бір гүжбан...
«Турчанкада» қан жамылды бір гүжбан,«Самопалдан» хан сарайын тұрғызған.Текпіріне тастап кеттімТепкілеп,Көкіректе жүрек тулапТұр,Қызған.Бүксік исі..
© Әділбек Ыбырайымұлы
Қан айналады уақытқа еріп...
Қан айналады уақытқа еріп,Сені ертіп.Аппақ ай қызарып батады оймақтай ерінінКезертіп.Ақ үрпек еркіндік асқазаннанҚұлап өледі,Иесі киесіз көзін..
© Сұраған Рахметұлы
ҚАНІШКЕН
Қанішкен-ай, Қанішкен,Кімнің қанын ішіп едің?ДомалапШөпке тұнған ошақтарыңЖарылғалы тұрған бейне қағанақ.Әй, обал-ақ, обал-ақЖақсы жерге қойылғаны..
© Жұмекен Нәжімеденов
ҚАН
Жылдан жылға сөніп барад түрі, үні –шешем сорлы сауықпайды-ау ғұмыры?Кеңсе жақтан кеміп келсең кешқұрым,қанайды да отырады мұрыны.Келін баптап ақ..
© Жұмекен Нәжімеденов
Тамырдағы қаным менің
Тамырдағы қаным меніңҚаны шығар Бөрінің?!Ұлығанда ұласадыҰлытауға өр үнім.Домбауылдың даласындаДомалаған қаңбақ таТекеметін аңсайды..
© Серік Ғабдуллаұлы