Жасұлан серік туралы Өлеңдер ✍️

Жастығымды ұрлап кетті кеше күз,Мастығымды тарқата алмай жүргенде.Өмір – жұмбақ, оны қашан шешеміз?Оңай шығар білгенге.Көрге барып топырақта ал..

Өзегімде өзеурейді неге түн?Сол түніме арбалады қарашық.Көзмоншақтар сәтін сезіп өлетін,Кірпігіме жармасады таласып.Ай қарайды аңтарылып..

Он күндей қатты ауырдым,Таппады емін әді ешкім.Біресе саумын, тәуірмін,Біресе дертпен егестім.Доқтырлар содан бекінді,Емдеуге мені дұрыстап.Инелер..

Аққыртау, аппақ қырқа сайын далам,Құдайы ырзығынан айырмаған.Жусаныңа жұпарлы аунап өскен,Шаңырағыңа бас иді шайыр балаң.Аққыртау, аппақ өлке адыр..

Көз ілсем,Сен жайлы тым тәтті түс көрем,Енді ұқтым, бала екем жел өкпе,Емшегі шешенің аузынан түспеген.Туған жер!Мен саған жеткім кеп..

Бұрын қандай ең, қазағым, айтшы, затың кім?Ұлысы болған иманды ақын-батырдың.Ал бүгін елім шайтани іске шатылдың.Қасиетсіз күнін мереке қылып..

Азан-қазан көше бойы тынымсыз,Бұл пенделер асығады неге осы?Көз алдыма көп келеді жұғымсыз,Балалық шақ тәтті кездің елесі.Асыққанмен мақсатына жетер..

Ағайын дей алмадым қиын хәлім,Өмірдің сүріп жүрміз бұйырғанын.Аллаға шүкір еттім, міне бүгін,Есігіне сәл қалдым жиырманың.Жүрегіме сыйдырдым сары..

Келеді түбі бір өлім,Себебін менен сұрама.Күллі әлем сыйған жүрегім,Табытқа сыймас сірә да.Қайғыға бастап нала-мұң,Жылыстап өткен күндермен.Түсімде..

Теперіш көп көрмесем де тағдырдан,Күнәсі жоқ қиялым бар қаңғырған.Өмір жолым бастағанда бақытқа,Сұрау белгі шыға келеді алдымнан.Қорқып мұз боп..

Мен қайдан келдім, белгісіз,Баратын жерім – бұлыңғыр.Сенімдерім де сенгісіз,Сезімім алмас тыным бір.Өлер ме екенмін, кім білсін,Тірілемін бе..

Адам болып келгеннен соң жалғанға,Адам болып кеткенің жөн кетерде.Пендешілік сайтан іске алданба,Онда, достым, өмір сүрдің бекерге.Өмір осы..

Қу молаға айналған,Бабалардың барлығы.Қу далаға айналған,Қалалардың барлығы.Қу молаға айналса,Ол Құдайдың жарлығы.Қу далаға айналса,Басқа жазған..

Өз елінсіз ақын бағы жанбаған,Ары биік өзің едің арда ағам.Тірегіне інілердің айналған,Жүрегіне сыйып кеткен бар ғалам.Құдіретке табынардай..

Шешіндіріп иманды жалаңаштап,Арлы күнім адасып барады ақсап.Құбылаға қарап ап мөңірейтін,Менен гөрі бақытты-ау қара баспақ.Не берер деп күні ертең..

Мен ешқашан періштемін дегем жоқ,Дей алмаймын, деуіме де себеп жоқ.Өлең болып келіп едім өмірге,Арманым жоқ кетсем егер өлең боп.Мен ешкімге жалынғым..

Сезімім өлген сенделіп кетіп,Санамды улап қанша мұң.Емдеші, қане, сен келіп кетіп,Шаршадым, Муза, шаршадым.Жазылмай өмір аппақ парағы,Өлімші жанның..

Жанарымды тұмшаласа тұнық мұң, Маралымды таба да алмай қалам ба?Күйін кешіп сорлап қалған жігіттің,Күйініштің сары алқасын тағам да.Бас ұрғанда..

Таң алды...Азаншы дауысын естідім,Асфани симфония шығар – бұл.Күнахар миымнан ескі мұңЕртегі ойларды шығардым.Шайтаным жылайды азғарған,Періштем..

(Рымғали Нұрғали рухына)Күңіреніп күй тартты Ұлы Дала,Сарыарқа сол күйіңді ұғына ма?Дәрісіңді есіту бұйырмапты,Сол үшін өкінемін бүгін, аға...Сары..

Ей, өмірім!Қажытқан жанымды арман-мұңыңнан,Жалт етіп сөнер жалғандығыңнан,Әр бір күніңнен зардан құрылған,Жалықтым!Қиялдап бекер көз..

Көгеруде көк аспанның астында ел,Мына біздей көк түркінің ұрпағын,Айға қарап ұлыйтұғын қасқыр дер!Болмас бала отызында жаспын дер,Болар бала он..

Балалық кез аңғалдықпен дос қылған,Ең төресі сол кез екен бақыттың.«Бауырсақты құтқарам!», – деп қасқырдан,Май шелпекті бір түн құшып..

Мына тірлік неткен тірлік? Мұң тірлік,Ақырына жетеміз деп ұмтылдық.Кеш ұғамыз сонан кейін өкініп,Мұң тірліктің екендігін бір күндік.Мына тірлік – сол..

Атам емес, күллі Алаштың ұлы едім,Жоғын жоқтап ал барына қуанған.Мәңгі «Қазақ», – деп соғады жүрегім,Сол жүректе сансыз сұрақ, мың арман.Сансыз сұрақ..