Ауыру туралы Өлеңдер ✍️

Жанымдағы бос орынды бостандық деп атасаң,Кеудемдегі қара құрдым естіртпейді өкірді.Жанымда сәл сәтке де шыдай тұрып, қала алсаң,Ішімдегі ауыруым..

Қара тізім ішінде аты-жөнім,Тұрғандай бір сыздады көкірегім.Мен туралы ештеңе сұрамашы,Сұрамашы, сұрама өтінемін.Бағынумен әпенде әмірлерге,Өтіп бара..

Түн жөтеліп, ауырса Күн,Жан жағымнан жабылса мұң,Сені көріп жадыраймын,Балапаным, бауырсағым.Өз бақытын кім жүр аңдап?Көрмеппін-ау бір жыр..

Бүкіл дүние тұрғандай-ақ тұнжырап,Біздің бөлме қазір бейне күзгі бақ.Сен сырқатсың, мен отырмын қасыңда,Жүрегімнен ағып жатыр жыр жылап...Ал далада..

Ауырса қиналатын кішкене еті,Көрмеймін деген жерін үш көретін,«Ол жақты көріп келген кім бар?» – дегенҚазақтың реті жоқ тістенетін.Жүзіне аярлықты..

Он күндей қатты ауырдым,Таппады емін әді ешкім.Біресе саумын, тәуірмін,Біресе дертпен егестім.Доқтырлар содан бекінді,Емдеуге мені дұрыстап.Инелер..

Ауырсам, мен ауырайын,Аяулым-ау, сен ауырма!Сездіретін ауа райын,Ғажап сыр бар жанарыңда.Қайғырсам, мен қайғырайын,Қалаулым-ау, сен..

Ауырттың тәнімді,Қинадың жанымды.Біле алмай қор болдымҚатерлі халіңді.Ауырттың басымды,Көп төктім жасымды.Ағарта түстім менОнсыз да ақ..

Шыдайды қалай ауырмай жаным, Салмағын салса өмір көп. Ұмыттық барлық ауыл аттарын, Бөлімшелерді нөмірлеп.Аяуды білмес ұлыларды да, Айларды айтпан..

Жүрегім, ауырасың,Заманға жауығасың.Кезіккен кезеңің ғой,дүрбелең дауы басым.Өліктей үндемесең, күндемесең, сауығасың!Жүрегім, алаңдама,біреуді..

Өмір жолым − тым тайғақ, Қалт-құлт етіп келемін.(Жолға шықтым құлап ап. Жығылмауым жөн еді!)Қабағына қар жауып, қарсы алар ҚиындықЫзғарына..

Мазам кетіп барады, мазам кетіп,Мазақ етіп жүре ме қазам жетіп.Тым болмаса жабдығым түгел емес,Табақ тесік, қасық кем, қазан кетік.Далақтаумен..

Қорғаның боп тұрайын қарауылда,Мен құлайын, құлыным, сен ауырма.Сен ауырсаң төбемде күн тұтылып,Қозғалады қара жер табанымда.Шылбырыңды ерте үзіп..

Тағы ауырды жұлдызым маңдайдағы,Дауасы бар табылар қандай дәрі?Бұлыңғырлық пердесін аша алмастанБатты тастай жүк болып жанға-ай бәрі.Тастасаң ғой..

Уақыт бізді ауыртады алдымен,Содан кейін емдейді...Сағаттары санаулылар ешқашан Еш нәрсені көрмейді.Естімейді шақырылған азанды,Түсінбейді саз..

Болды ма осы тағдырдың сыбағасы,Жиі ауырып есімді шығарасың.Жаутаңдайды қамығып екеумізгеБалаларың қатпаған бұғанасы.Сен ауырсаң, үй суып, күй..

Ауырмашы, жан балам, зәремді алып,жүрген кезде, жанымды әрең бағып

Жыладым бәлкім, жан үшін жақын бола алмас,Жабықтым бәлкім, жылдарым үшін оралмас.«Ауырғаныңа ауырды – деген – жүрегім»,Айналып қана кетейін сенен..

Сөлтінің жары сұр бұзық,Сөз қуып «есе» даулайды:Ұшынған сөзді «тұрғызып»,«Ұшқынан жалын қаулайды».Арамдық ойлап, сөз қума,Адалды қорлап, ез қылма.

Сəріден Сəтке бас қайғы;Сəрсенкүл ұрыс бастайды.Еріне тағып мың күнə,«Көріне» тығып тастайды.Ұрыс бар жерде бірлік жоқ:Бірлік жоқ жерде тірлік жоқ.

Жаны ауырмас біреудің біреу үшін,Жанашырдың аздығын біледі ішім.Жақсыларды жаныма жақын тартам,Жақсы көре алатын жүрегі үшін.Шын мейірімге шөлдегем..

(І - НҰСҚА)

Ауырмай жаным қиналды,
Ауытқып жүрек орнынан.
Уайым қоршап мені алды,
Жігерім жасып болды нан.
Болса да жүйрік ой ұшқыр,
Өзіме..