Серік тұрғынбеков өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Айналаны ішіп-жесе момын жел,Момын желге қырқа біткен жоның бер!Көктем келсе ағыл-тегіл дүние,Еріп сала береді ғой көңілдер.Алдан шықса гүл бәйшешек..

Дауылдай алып соқпа сияқты үміт,Жүрсең бір жанталасып, жиі аптығып.Көтерсе кейде өзіңді заңғар көкке,Тастайды кейде өзіңді ұятты ғып.Жалқаудай..

Бүгін тағы атты арайлы таң – үміт,Дүниені тұрғандаймын жаңа ұғып.Белбеуі бау, Алатауым секілдіКеліп қалдың ала шапан жамылып.Кел, ағайын, кел..

Ауылға барсаң, қиыр бар,Жүректің болар сол емі.Өрістен қайтқан сиырларӨлеңін айтып келеді.Самалдарды сөйлетпей,Құмға сіңіп кетті күн.Жел көтерген..

Сағым далағасалт атпен шықтым салдыртып,Сылаң күреңніңақ сабын терін алдыртып.Қасқырдың ізін,түлкінің ізін көп қудым,Қарсақтың ізінқұба жондарда..

Осы күні елге барсаң дүлдүл бар,Сағынышын білдірмейді құрғырлар.Дәмін тосып әлек болған ағаң бар,Әнін қосып әлек болған құрбың бар.Атқа демеп..

Сан арман, сар арпалыс үмітпенен,Кеудемде мөлдірліктен тұныпты өлең,Жылғада жүгірген бір бұлақтай боп,Жиырмаға шықтым, міне, жігітпін мен!Жиырма жас..

Сен болған соң жаңбыр да, бұлттар да көп,Ағылады жолаушы сырттан да кеп.Қариялар жатады қалбаң қағып:«Көзің тиер, соншама сұқтанба», – деп.Қарамастан..

Сен жастай қалдың...Суын қанып ішпедің тас қайнардың.Ал мен болсам – алқынып аққан бұлақАлтыдан жетіге сәл аспай қалдым.Осылай сенің бағың жанбай..

Есіме түстің, жан көке,Есіркеп, бәлкім, жүрмісің?!Атырдым көзбен таңды ерте,Кетпей-ақ қойды-ау бір мүсін.Кептеліп жасым тамаққа,Кектеніп..

Құм мен тастың арасын жарып шыққан,Айналайын дәл сендей жарықтықтан.Бай да ұққан сырыңды, батыр да ұққан,Ауру-сырқау, мүсәпір, ғаріп те ұққан.Қыс пен..

Ақ боз үйді тіктіріп ақын жатыр,Аяғынан тік тұрып жақын мақұл.Алшысынан талайды алшаңдатқан,Жиырмасыншы жас ғасыр, жасыл ғасыр.Жұмақ мекен, жайлы..

Сортаңын әсте сүймеген самал сона жыл,Тамағы талай құрғақсыған қара адыр.Жалтаңы жайдақ жабағы жамбас дала бұл,Далиып жатып жимаған жыртық..

Бұл өмірге қуаныш боп,Көрік боп,Адалдыққа, махаббатқа жерік боп,Өмір сүріп жүргендердің ішінде,Санай берсең, бәрінен де «Серік» көп.Сен де Серік,Мен..

Әр нәрсеге болам деп алаң мына,Кейде сирек аламын қаламды да.Дүниеге келген соңБір борышымБар екенін білемін ел алдында.Анама да алаңмын,Балама..

Өлең де бірҚымыз сияқтыҚанша жұтсаң тамсантқан,Өлең де бір қыз сияқтыҚолға түспей аңсатқан.Өлең де бірОт сияқтыЖанатын лаулап бірден.Өлең де бір доп..

Жүргенде де шинеліме қатып қан,Аман қалғам,Адал наннан татып дәм.Соның ғана арқасы ғой деп білем,Еншім болса бір аз ғана бақыттан.Қалжырасам..

Дархан дала аялаған түйір дән,Тумысымнан маңдайыма бұйырған.Сенің ыстық хош иісті деміңдіСеземін мен сонау алыс қиырдан.Бар болған соң кепиеті..

Қара бұлттың салмағы жерге батып,Қара нөсер әкелді елге бақыт!Қара кеште көлбақа әндетеді,Қара мақпал жамылған көлде жатып.Құшырланып, жасық боп..

Сіміріп нұрын аспанның,Өн бойың түгел күміс көк.Құмарлық кілтін ашқанмын,Жусаным, сені иіскеп.Атадан қалған асылдайСоншама маған жақынсың.Жасаурап..

Жамылса көк пүлішін анау қырлар,Бұл күні көмей түгіл, танау жырлар.Сапырылған сары қымыз сарыныменЖай ғана әндетеді самаурындар.Жайлауда тусын..

Ағайын берген арғымақ болар астында,Алқына шауып, ақ адырлардан астың ба?!Айналаң сонда ақ шулан толқынбоп кеткен шығар, қарағым,Ұқсап бір үлкен..

Ешкім бөліп алмайды ақынды елден,Ешкім бөліп алмайды батырды елден.Топты жарып,Толысып шыққаннан соңКітабыма Торғайдың атын бергем.– Туған жердің..

Тотыдай таңда таранып,Толысып өскен Торғайым.Төсіңнен сенің нәр алып,Түлеген тыңда тал-қайың.Тасытып табыс қазанынТаңдантқан туған елімді.Талмайтын..

Торғайдың атырабындаӨткен талай ұрыстар бар.Торғайдың топырағындаҚираған қылыштар бар.Тұлпарлардың тұяқтарыҚара жерді тепкілеген.Жылап бала, жылап..