Сәдуақас абдынасырұлы туралы Өлеңдер ✍️

Қазақстан,қазақ деген халықпын,Бұтағымынөр Түріктей алыптың.Елім мененеңіреген ерлерден,Жүрегімемәңгі қуат алыппын.Жоңғарларғажау оғындай..

Ой қуып,ерте есейіп, ерте өстім,Бұл жолдаақыл айтар болмады ешкім.Сондықтанбірде дұрыс, бірде бұрыс,Өмірді аума-төкпе бастан кештім.Жоқшылыққаумалады..

Тарам жолдарбұл өмір өткелі мың.Отырғам жоқ,Сендерге төккелі мұң.Жүрегімді ауыртар қайғы-дерті.Заман сағанМен өзім өкпелімін.Өкпелімінтүлкідей..

Асау көңілқарамай-ақ тасқынғаСезім шіркін,Қуат барда тасқында.Қалды талайҚұнарлы ойлар көміліпМал ізі менқұм, шаңдардың астында!Деп..

Мен сұлу сөзгеБолған емеспін әсте, құмар көп,Үкілі ойлар айта аламын ба,білмеймін көпке тұмарлап.Оңашада кейдеөзіммен-өзім тілдесіп,Қырық құрау..

Қиындықтанәсте мойып саспаған,Қазақ едік біз әдептен аспаған.Табан асты айта алар өлеңді,Керек жерде айтыстан да қашпаған.Өскен осыөнегемен жас..

(Төлеген Айбергеновке)Төлеген аға!Жырыңды оқып,өзіңдей мен де жалындап,Жыр жазсам деп емТайбуырыл текті арындап.Сезімге өргенҚуатың меніТартады терең..

Шәмші әні!Десе менің көңілім шалқып,Сырлы әуенніңсырына кетем балқып.Тыңдағанда жан тыншып тұңғиыққа,Батасың рахаттанып, сезім тасып.Көкке..

(М. Әуезовке)Әуез молдаұлы Абайдың өлеңдерін қаттатып,Немересі Мұхтарға айтып жаттатыпҚасиетін жастайынан ұқтырған,Қыран құсты балапаннан..

О, абыз ақынҚашағаным, киелім,Талантыңа табынып бас иемін!Асыл сөзбен асқақтата жырлаған,Ақпа-төкпе жырларыңды сүйемін.Мен өзіңненсөз құдіретін..

Қазағымныңқай кезде де жыры нық,Нық жырынанқұлақ түріп сырын ұқ.Асыл перзент,Алыптардың күшімен,Жетті бізге тарих қанша сүрініп.Ауыр кездебелде..

Келер күнгежібін созып үміттің,Қам көңілімдіөлеңменен жібіттім.Қиым-қиғаш,кедір-бұдыр өмірдің,Қиындығыносы сәтте ұмыттым.Құмарланыпжыр оқыған..

Көңілімеоңашада мұң арттым,Кейде пәс боптағдыр шіркін мұнарттың.Іздеймін депжанға дауа музадан,Есім кетіпмен өлеңге құмарттым.Құмарттым даақындарға..