Сабыр адай өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Ел есімі уыз-атау, бал-атау,Жетпейді оған жер жүзінде бар атау.(Əрбір шыңым – бір-бір аңыз, дара тау)Елге деген махаббатым, қарашыАнау Отпан, мына..

Жалғыздық деген жаман ба,Көңілің күнсіз қараң ба,Кірдіме солай көп шөңгеМаңдайың менен табанға?Қарайсың үнсіз қарғашым,Жалғызға енді бар ма..

Қар басты кенет шаңдақты,Қар жамылып тал жатты.Таң ата тағы бұршақтапШайнады бағбан бармақты.Кеудемді кетті сыз алып,Қарайды шың мен құз арып.Қан..

Өзіңді сүйген жандардың жазығы қандай бар еді,Төгілген жас пен зар еді.Ол сені сүйді жанымен,Жанында не мін бар еді.Төгілген қайғы зар еді, қаңтарда..

Өртенейін жалыныңнан бер тегі,Түс пе, əлде, ертегі?..Қоңыр қобыз менің кеудем зарыққан,Заман күйін бəлкім бірге шертеді....Табылғандай ер теңі.Қайда..

Күштіге елім таланба,Айдамай түсіп аранға.Алпауыт пенен аз ұлттай –Доп пенен допшы алаңда.Доп байғұс кетер домалап,Көргенде көзге обал-ақ.Алпауыт..

Алданыш жатыр алда мың,Аямай салар қармағын.Тілекші шығар кім білген,Жау көріп жүрген жандарың.Мəніне бардың сен ненің,Жоқ дейсің жаным елде..

Шашынан жұлып боз құмның,Тойлап жүр, міне, тозғын күн.Тамырын турап теректің,Желкесін үзді желектің.Түліктің басын даң қылды,Түндікті түріп шаң..

Көше бойлап келе жатыр кіл мұңдық,Өліге де, тіріге де бір құлдық.Көз жасына орап алған шындығын,Құл жүзінен бара жатыр жыр жылжып.Жапырақтай..

Мен айықтым,Жазылдым да, аттадым.Жаным Алла бұл жолы да сақтадың.Өлең болды сол күндердің ермегі,Өткендердің өсиетін жаттадым.Сабыр қылдым..

Көкаттыға құшақ ашып тойлайды,Қонақ үшін қой жайды.Қазақ өлсе бауырынан өледі,Себебі Ол: Бауырымен ойлайды.Қазақ көрсең дос қылып ал қол..

«Көшпендісің» – деп үйретті,Негізінен қой баққан.Халық емес едің дейді ой баққан.Сосын оныӨзімізге айттырып,Жалған тарих тереңіне..

Көрсең ая өз ұлтынан шет ұлды,Шетте өссең қайғы жейді етіңді.Елің болса тақ қадірлі төріңде,Халықсыз хан, табытсыз тəн секілді.Хан болсаң да..

Атажұртым мұнар көрдім көзіңнен,Жат боп бара жатыр менің өз іргем.Ей, Атажұрт!..Маған боздапМұң шақты,Жүрегіңнің дəл тұсынан боз інген.Кімге..

Қалы бауға түр салдырған шеберім,Саусағың бал, не дерім?!Жүрегімде жүз құбыла жыр-дастан,Жүзік қылып беремін.Қара да жүр, мендік жырға..

Барасың қайда жан құсым?Сарықты кеудем бар күшін.Өткенге енді өреуіл,Өмірдің мəңгі алды шын.Байлауда бермей қағындық,Асаусып, тарпаң шабындық.Ақыры..

Күле біл жылап тұрып жеңілмегін,Жеңілсе жермен-жексен тегінде кім.Аттайды ақ-қараңаҚарамастан,Қажетсіз на айтпағың, не білгенің.Кеміріп өзіңді-өзің..

Сарғайдың білем сарғалдақ,Сағынған жаннан əн қалмақ.Сарғайған үміт үзілсе,Саз болып қайта жалғанбақ.Сарғалдақ қырдың белі дүр,Сарғайған үміт елі..

Біз болмақ боп шығар ұрпақ ақ берен.Салмасын деп жат көген.Тілін тапсаңБар қызығын сыйлайтын:Ару сынды бақ деген.Алақанын жүрегіңнің тос күнім,Саған..

Сүйеніш қылып көрейін,Сағынышыммен келейін,Жағада тұрған жалғыз тал,Жалғызсың білем, не дейін?!Мен сені ақ тал түсіндім,Бұтаңа қонған..

Қанжар тас сойып түсер қылпылдаған,Жүздері күміс сынды жылтылдаған.Маңдай жоқ соғылмаған сонау тауға,Табан жоқ тілінбеген мынау тасқа,ЕңкейіпЕсі..

Сағынып ұяласын бөбек күнім,Көп сездім тумаластың керектігін.Алтындай азбайтұғын қайран тума,Сендермен жемістімін, желектімін.Жандарын үзіп бермек..

Қыз қадірін қызды болсаң білерсің,Қызғыш құстай қорып сосын жүрерсің.Қабағынан кірбің көрсең үндемей,Жүрегіңді жүз ит талап жүдерсің.(Қыз қадірін..

Балауыз шамды жақтың ба,Жалыннан сырға тақтың ба?!Тығылып жарық сəулеге,Жат мында, жаным, жаттың ба!?Шам солай жанып кетпекші,Түбіне өзі..

Төбе бар-ды көп ойнаған бал күнде,Сен де бізсіз қалдым де.Көрші кемпір сонау жылы жылаған,Сол төбеге бармайды деп жан мүлде.Тарап кеткен тағы сынды..