Бауыржан жақып туралы Өлеңдер ✍️

Қалмастан тілсіз жауға жаны күйреп,Каперсіз, су бетіне салып ирек,Көрдім мен, кетпейді әлі көз алдымнан,Уланған көлде жүзген қоңыр үйрек.Қоға да..

Жапырақтары жиылып,Тәңіріге сиынып.Жасыл бешпет киініп,Жар қабақтан иіліп,Аққан судың бетіненСүйіп алған сәмбі тал.Бір-біріне үздігіп,Жігіт сөйлеп..

Ауылымнан алдырған,Үйімдегі тұмарсың.Әжем марқұм қалдырған,Сен бір асыл мұрамсың.Сарғалдақтай сап-сары,Сағынышы бар санамның,Қызыл-жасыл..

Алма ағашы, алма ағашы,Табиғаттың бел баласы,Баяу ғана жыр оқиын,Келбетіме сен қарашы.Сапар шегіп жыр еліне,Сен үңілші жүрегіме,Мені көрген..

Жүр, достым, бізге қонаққа,Қонақжай біздің бар ауыл.Қарамай минут, сағатқа,Алады күтіп Қарауыл.Күн қаққан өңі тотығып,Алады күтіп қырқалар.Абайдың..

Сенімім қағып қанатын,Сезінем таңым атқандай.Сезімнің жегіп пар атын,Сенімен келе жатқандай.Ақ қарға жуып бетіңді,Келесің асқақ мүсінде.Ақ түтек..

Жанарымнан бояуларың өшпеді,Беу, ауылдың әсемқоңыр кештері.Сені тастап кетіп қалдым ертерекЖүрмін қазір астанада, кеш мені.Табиғаттан үйреніп ем..

Ұрттап алып ақ жауын – шалабынан,Сары күйге елітіп қалады маң.Кең аспанды желге еріп кезеді кеп,Ызғар шашып сұр бұлттар жанарынан.Іздеп Күнді..

Найзағай бастап шатағын,Тентектік келіп ойына,Әуенің сұп-сұр шапанынЖыртады дар-дар айыра.Төсінен көктің төменгеТөгіледі-ай кеп ырыздық.Жуынып жуа..

Осқандай-ақ әлдекім семсерменен,Ойбай салған дауыстан теңселді әлем.Жай-қамшымен сұр аспан тартып қалыпБұлт иегі бұлтиып кемсеңдеген.Мөлдірлікті..

Айдың нұрына түн шомылғанда,Тыныштық келіп тұнса қырларға.Тылсым әлемнің құшағына еніп,Билейді сәуле құм-шағылдарда.Өзеннің ғажап күйі болады,Жағаға..

Кемелер тоқтап, дегдігенҚайраңға якорь лақтырды.Ерке Ертіс балық-ерніменСүйеді шөп-шөп ақ түнді.Жағадан жарқыл ұсынып,Жұлдызды қала жайнайды.Ай..

Саясында көде өскен,Сайға біткен тобылғы.Желге билеп белестен,Ойға біткен тобылғы.Ауылымның көп қырын,Бұтаң басқан тобылғы.Хош иісті ақ гүліңЖұпар..

Алғаш рет Ертіске шомылдырған, нағашым,Сөйлегенде, ақ тілек ағылдырған, нағашым.Арман қуып, ой қуып, Алматыда жүргенде,Аңқылдаған көңілі сағындырған..

Жастық оты лаулаған,Маған ыстық осы ара.Мен пәтерге жалдағанБар еді бір шошала.Таулы қырат. Алматы.Табалдырық. Босаға.Жастығымның жәннаты,Бар еді бір..

Бала күнде батыл ән,Санамда ойды сапырам,Қос қолыма ұядай,Қой жүнінен тоқығанБолды менде биялай.Ұзақ күнді батырам,Қыстың әппақ күйі ұнап.Асыл әжем..

Көрді де менің бөлмемді,Көрші қыз қойды сауалын.Кітапхана ма? – деуде, ендіБерейін сонын жауабын.Жимадым дүние, теңгені,Жинадым әлем Ай..

Оғыз ханның жаққан шырағын көрдім,Мақтұмқұлының шапқан пырағын көрдім.Алп Арсланның алтынға толған уысын көрдімМолла Непестің ұрпаққа қалған ырысын..

Сен маған ғажап шабыт сыйладың, Марал,Сені көргенде өзіме-өзім анық сыймадым, Марал.Жарылып кете жаздап тұр едім құтқардың, Марал,Махаббат майданында..

Бақтағы ағаш басынан алма үзілейін деп тұр ғой,Кірпіктерге тамшы жастар тізілейін деп тұр ғой.Жұдырықтай ет-жүрегім езілейін деп тұр ғой,Түнгі..

Қызыл көйлек киген қыздар,Ұзын көйлек киген қыздар,Күн бетінен сүйген қыздар,Түрікменнің сұлулары.Шәйі орамал тартқан қыздар,Аттамаған салттан..

Оңаша отау, оқшау күн,Төңірек түгел көк шалғын.Бір тұстан көкек шақырды,Жалғасындай боп жақсы әннің.Бір сазгер, екі ақынбыз,Табиғатқа сонша..

(Лирикалық толғау)Сонау бір жылы ақпанда,Көк боран ұлып соққанда,Шиті мылтықты қолға алып,Қонды ерлерім аттарға.Топталып келіп жылындыТүнде жанған..

Өскемен сәнді қалам, жасыл қалам,Өзіңмен жарқырайды асыл далам.Алтайдың құзды, шыңды, шатқалындаҚаншама құпияң бар ашылмаған.Төсіңе ырыздығын төгіпті..

Әр үйге өр Алтайдың құты келіп,Бәйгеде атымызды үкіледік.Шомылып Ерке Ертістің толқынына,Алтайдың өстік біздер сүтін еміп.Кеудесін кербұғыдай керген..