Саяжай туралы Өлеңдер ✍️

Жайнатып жұлдыздарын сылқым аспан,Ғажайып қара түнім кірпік ашқан.Тас төбемнен қарайды нұрлы көздер,Бір үйдің баласындай шұрқырасқан!Жұлдыздар жұлдыз..

Оңаша отау, оқшау күн,Төңірек түгел көк шалғын.Бір тұстан көкек шақырды,Жалғасындай боп жақсы әннің.Бір сазгер, екі ақынбыз,Табиғатқа сонша..

Саяжайды саялар тоңған елесБұл көшенің аты жоқ. Болған емес.Қала мені қаңғытып тауға кеттім,Қорасы да бұйырмай қорған емес.Арман болды дүние арман..

Саяжайда жаңғақ іздеп тиін жүр,Сені іздеген менің сорлы күйім бұл.Қиын болды кеудемді шыр айналыпБасылмайтын бір алапат құйын жүр.Қаңбақ сынды..

Самалға шық, жігіттер, саяға шық,Қолпаштасып алайық, аяласып.Көркі әңгіме көңілдің қоңыр-күңгір,Қоңыр бұлтта жүр малтып Ай адасып,Саяға шық..

Саяжайда саяқсырап жүрген – мен,Сырласамын аралармен, гүлдермен...Қырға шықсам, ауыл иісі аңқидыҚараған мен тобылғыдан, бүргеннен.Шығарып сап..

Еріксізден аударатын пейілді,Кәрі төбет, көзің неткен мейірлі!Саған қарап ішімдегі шер-шеменКөктемдегі көк тұмандай сейілді.Нәпсілері шынжырланып..

Бір күні иесінеСаяжай былай деді:«Жаратқан Құдай меніКім үшін, білесің бе?Жоқ, білмейсің.Білсең, бұлай жүрмейсің.Ішкенің алдыңда,Ішпегенің..

Сұрықсыз сондай кескінмен,Саяжайда ескірген.Бір Үй тұрды жабырқап,Қалғандай-ақ көшкіннен.Алмаағаштары бұталған,Алмұрттары оталған.Алшасы мен..