Исраил сапарбай шығармашылығы туралы Өлеңдер ✍️

Ұшып бара жатқандай қалқып қана,Қолында ма қос қанат?Қолтықта ма?Қолаң шашы төгiлген хордың қызынЕй, дүние, үркiтпе, қорқытпа да!Жүзiп бара жатқандай..

Сезiмiм саған деген салқындады,Аптығып, алабөтен алқынбады.Қаласа – қара судан қаймақ тартқанҚарғам-ау, сол баяғы қалпың кəнi?Қарғам-ау, қалпың қайда..

Мен сенi жiберер ем гүл жайнатып,Балаша еркелетiп, күнде ойнатып.Қайтейiн, бұлың жалған – бұл фəнидеЕншiме бұйырмаса мұндай бақыт.Мен сенi мəпелер ем..

Жарық күнге жан – малай,Жарығым-ау хал қалай?Қарап жүрмей, екеумiзҚақ бөлiндiк алмадай.Қақ бөлiнген алманыҚайдағылар жалмады.Тағдырымның..

Жазмышыма жалғанда жанашырым,Қайда жүрсiң мөлдiреп қарашығың?Қара жолда қалғыған кезiм қаншаҚара көзге үймелеп қара шыбын…Қайда кеткен көктемнiң..

«Ескi арықтан су ағар ылайланып,Сырласайық екеумiз былай барып…»Халық əнiнен«Ескi арықтан су ағар ылайланып,Сырласайық екеумiз былай барып…»Сабағынан..

Өзiңдi-өзiң несiне алдайсың?Есi жоқтайсың, есi бардайсың.Жат үйлiк болсам, жадыңнан шықпай,Бақилық болсам, есiңе алғайсың.Бағым боларсың, сорым..

Кiм екен екеумiздi дуалаған,Ит қосып «Итжеккенге» қуалаған?Хат жазып Алла атынан ақ қағазғаКүпiр деп, күнəлi деп куəлаған?Кiм екен екеумiздi..

Қарағым, айналайын, бұраң белiм,Қалайша сенi көрмей тынар көңiл?!Алыстан ат арытып келгенiмде,Алдымнан «ағатайлап» шығар ма едiң?Алыстан ат арытып..

Байғұс қыз,Балаң көңiл байғұс бала,Қолыңмен жанып тұрған жайды ұстама!Ұстама!Өртенерсiң,Дерт емерсiң…Өрт пен дерт өршiп кетсе –ерте өлерсiң.Қалауың..

Көкiрегiнде көлдей тұнық мұңы барАқын жанын сен ұқпасаң кiм ұғар?Аспанда емес,Алты қаздың əуенiАлты қырдың ар жағынан құмығар.Көздерiнде көлдей..

Менi қалап, менi ұғатын жан барма?Мейiрiме қанығатын жан бар ма?Оңашада қалғанда бұл жалғанда,Сағынатын, қамығатын жан бар ма?Қолтығымнан демейтұғын..

Соңы мен бұл өмiрдiң басы қайда?! –Аспанда адасып жүр асыл Ай да.Ақ жүзi алабұртқан, айналайын,Ақ қарды айналаңа шашып ойна!Сақ-сақ күл!Сарқыла..

Өткен күннiң есте қалар қай күнi,Аққудың да суалмай ма айдыны?Төлегенше кiм сүйедi Жiбектi?Мəжнүн болып кiм iздейдi Лəйлiнi?Бұлбұл қайтсiн..

Алып кетшi көгiңе жерден менi,Жалықтырды жаһанның сергелдеңi.Кеңiстiктiң лебi ыстық керiмсалыЕмдер ме едi мендей бiр шерменденi...Қайда барам қара..

Мен барармынНемесе сен келерсiң,Көлеңкелi көңiлге дем берерсiң.Қиялдағы өң-түсiн ПерiштенiңТүсiнде емес, өңiнде пенде көрсiн.Айлы кешсiң,Əлде əйбат..

Сенде – лəззат,Сенде – ақыл,Сенде – көрiк.Сен – Перiште,Мен жүрмiн пенде болып.Алмай қоймас ажалдың елшiсiндейАуруымнан айықтыр,Емде..

Көгiлдiр дүниенiң көбелегi –Түсiме перiштелер көп енедi.Кей күнi асқар шыңға алып шығып,Кей күнi аспанға алып жөнеледi.Ол шiркiн бұл жалғанда бар ма..

Тəн лəззатын таба алмай, жан құмарынСан жұлдызға телмiрiп сандырадым...Көзiңдегi көлiңдi сарқып iшiп,Қашан ғана шөлiмдi..

Санамды салқыны ұрған Перiмiсiң?Сəуiрдiң, əлде самал лебiмiсiң?Жаңылмай, жазбай тапсам, жазығым не,Жаралған жан екенсiң менiң үшiн.Мен үшiн рас болса..

Бiр бiлерiм: бұл өмiрде Сiз барсыз,Содан ба екен қыс та айбарсыз, ызғарсыз.Сұлулықтың сұсы, мысы басқандайСуық жел де сумаңдамас күзгi арсыз.Сiз..

Жағасында желбiреген желегiКөзiң сенiң мөлдiреген көл едi.Қарашығы əлсiн-əлсiн дiрiлдеп,Қайсыбiрде қараушы едi күлiмдеп.Қайда сол бiр көзмоншақтай..

Қайдабеттеп баратсың, – деп, – əу, батыр?»Екеумiздiң арамызда тау жатыр.Ғұмыр жетпес тауды айналып өтерге,Қаңғырудың қажетi не бекерге?Төте жол да..

Түсiме тағы да ендiң, тағы да ендiң...Дертiме дауа iздедiң, дəрi бердiң.Қидың-ау маған бола ғұмырыңды,Үйдiм-ау бiр басыңа əбiгер, мұң,Түсiме тағы да..

Алып кетшi аспанға менi, жаным,Қара жерде қалқайып неғыламын?Бүгiнде қайырымның халi мүшкiл,Бүгiнде шайырыңның шерi қалың.Алып кетшi аспанға, қиыр..