Жамбыл туралы Өлеңдер ✍️

Сүйінбайдай атасыныңҚұдіреті болар, бәлкім,Қасиетті батасыныңҚұдіреті болар, бәлкім,Шындықты айтып жастайынанПатшадан да тайсалмаған,Сөзі қара тасты..

1846—1946Жамбыл ата, бір ғасыр бұрын мененБірге тудың жұлдызды жырыңменен.Өлеңдерің сырласар ертеңменен,Өзің болып сөйлейді бүгін де өлең!Халқыңның..

Өзгерсе, жыл жылыстап, айлар қандай,Түсініп тұрғандайсың қайран қалмай.Көмескі құпия жоқ көріпкелге,Білетін батылымен пайғамбардай.Айтыста..

Болса да бұл əлемге аты кеткен,Осы жер оны-дағы ақын еткен.Қиырда «Жамбыл» тауы бұлдырайды,Бір кезде оны бізге тарту еткен.Жырында екі заман..

Баласы Қошқарбайдың Шашубаймын,Ақынмын атым шыққан жасырмаймын.Жетпістің жетеуіне жетсем дағы,Қалтырап, кәрілікке бас ұрмаймын.Алдымда сіз отырсыз..

Жамбыл емес, шын атың – Халық екен,Жалпақ жұртың бұл жайға қанық екен.Мың жасағыр жарықтық жыр жампозы,Алдыңа кеп мен бүгін тағзым етем.Бетің қайтып..

Сәлем саған,Жамбылым,ақын қалам,тамырымда қан болып лапылдаған.Мен саған келіп әр бір кеткен сайын,Жамбыл ақын болуға жақын қалам.Сәлем саған..

Ескерткішің жаңарды.Өзің-ескі.Даңқыңа да дүдәмал сөз ілесті.Тойларыңа өңмендеп ұмтыламыз,Ойларыңнан жүрсек те безіп есті.Ақын едік – қызулау қаны..

Тас тұғырға байланып,Тас ғұмырға айналып,Отырмысың ойланып –Тағдыр кетті қайда алып?Орып ойдың пішенінСаған жиі келем, шал.Аруақты кісі едің,Аузыма..

Дауласқанға ақынмен даярсыңдар,Жауласқанда көзімді жоярсыңдар.Бірақ, бәрің естіген әңгіменіЕстімедім десеңдер – аярсыңдар.Қаңқу сөзі қазақтың неге..

Жамбыл облысына қарастыАуданына ТаластыңКеліпті деп барып емЖаңа әкім жарасты.Жаңа жылдың қарсаңы,Аз ба әуре-сарсаңы.Жиналыстан шықты әрең,Мүмкін..

Атыңнан айналайын,Атақты Жамбыл едің.Айдын көл айнадайынАғылған ән-жыр едің.Атыңнан айналайын,Алатау алыбы едің.Айдын көл айнадайын,Жырыңа қанық..

Қысқаша өмірдерек:Жамбыл облысында тудым,Жамбыл қаласында тұрдым.Бүгін тағы да мен шалқып,Жамбыл даңғылында жүрмін.Атындағы ЖамбылдыңТұрғынымын..

Қараңдаршы,Қазақтың даласына,Көңілімнің ұқсайды сарасына.Айналыпты асқар тау, алып өзен,Ағы менен көзінің қарасына.Аспанымда жерім жоқ күн..

Талғар шыңын арқаға ап.Иық сүйеп,Көрінетін биіктен биіктірек.Ескерткіші Жамбылдың бой көтерді,Тартқан күйі секілді сүйікті боп.Сияқтанып қараймын..

Алматының бүйірінен басталып,Салтанатпен сəн түзеген жақсарып.Бір кездегі БасарықтыЖəкеңніңӨзі келіп жантайғандай жастанып.Көне ізді асфальтпен..

Көз ұшында мұнартып көрінесің,Көтеріліп көңілімдей өріңе күн.Сағынышты сазым бар саған деген,Самалындай сабылып өрілетін.Құстарым көп асығып қанат..

Жамбыл десе ойыма жыр келедіЖамбыл абыз – жыр ғұмырдың өзегіЖүз жыл жырлап, қалдырған өшпес мұрасынҰрпақтарың шырқап әне келеді.Шабыт келсе, өлең..

(баллада)Жүз жасаған Жамбылды Мұхаң «ғасырым» депті көзі тірі,Екі заманға – таразы тәтем, екеуі де оның өз тілі.Тоқсандағы ақын шалымын..

Сильва КапутикяннанКең тыныстап, көк аспанның төсіменҰшып жеттік, достар, әрбір қиырдан.Көк құрыштан, Лайнер бізді тездетіп,Қауыштыру үшін дерсің..

– Жамбыл жүзге бекер келген жоқ шығар, -деп біреулер жақсылыққа топшылар.Аз ба, көп пе – тағдырдың ол жазуы,Хас талантта – жоқшы бар.Әркім қолы..

Ақыны ма арғынның, батыры ма найманның,түп атасын тексеріп, келді демей қайдан кім,алты алаштың аруақты атасына парапартастамайтын аузынан батасына..

Бар өмірін жырға арнаған Жамбылың,Салып кеткен өлеңнің сан даңғылын.Елді азаптап, қыспаққа алған патшаның,Тізбектеумен жырға қосқан бар мінін.Сөз..

Жамбылдың жасы жүзге тақалған-ды,
Мезгілден қарттығы да «ақы алған-ды»
Қарттыққа екі беттен етті беріп,
Мұрты мен селдіреген сақал..

Жамбылды Жамбыл десем, кім білмейді,
Өлеңнің ордасына кім кірмейді.
Елу жыл ертіп жүрген ардақты ата,
Домбыраң құлағымда күмбірлейді.
…Бір..