Әмір туралы  ✍️

Әмiрiн жел жүргiзбес – Адуынкер!Алымымды ел бiледi, арынымды ел.Домбырама iшек бір, тиек сайла,Емiнiңдер, сонан соң егiлiңдер.Айтпа деймiн құр ақыл..

Жаратқанның әмірі меҚазақ бастан кешіп жатқан сорлы күй?Құдай берген өміріңеӨзін Құдай сезінгендер болды би...Құдайсынып қаншама ретҚоқаңдатты ажал..

Бақыттың кілті – көңілде,Көңіл бар ма екен қылаусыз,Пенде бар ма екен жылаусыз,Диірмен мына өмірде?Кеудеміз патша сарайы,Бұлбұлдар қонып..

Бір күні Әмір өзінің өлеңдерін Қожанасырға оқып береді. Ол:– Өлең емес! - деп жамандайды. Әмір ашула- нады. Қожаны зынданға салдырады.Тағы бір күні..

Тауларға әмір жүргізгенБілеміз мықты Дәуітті.Дәуітке ақыл кіргізгенТанымау Хақты қауіпті.Тағында тұрса Сүлеймен,Желдер де долы бағынған.Ол-дағы..

Әмір беру: Ибн Сириннің көзқарасы бойынша, түсінде әмір беру—қайыр мен табысты, нан кес деп әмір бергенін көру—қызғаншақтықты, бір адамнан нан..

Жүректің бас ұрғандай әміріне,Ғашықпын табынғандай тәңіріге.Зуылдап бара жатыр өмір шіркін,Тоқтамай дегеніңе «әне-міне».Қойдың да мені өзіңе ғашық..

Айым деп-ақ атар едім – ғажап емес ол да аса,Інжу болып шашылмайды – раушан дер ем болмаса.Кірпік ілмей таң атырсам, оны қайдан білесің?!Мені ұмытып..

Әміріңе құлдық ұрдым, жұмса мені, ей, төрем,Шөлден қазған шыңыраудай шымырлайды ой терең.Қу медиен, құла дүзде қалғанымда қаңғырып,Сөз киесі, өзің..

Жүрегiме әмiр бар ма, ұқпады...Жанарыма тұнды неге шық тағы?Сағынышқа оралған сөзiм бар ед,Көмейiмде тұрып қалды, шықпады.Айта алмадым... Көзiм және..

Өлеңге мен падишамын,Қазинам сөз бұл ғаламда.Жырмен жақтым фани шамын,Ләззат бердім тыңдағанға.Жиһангердің жасағындай,Жырым жерде шегер..

Айшықты ордасында әмір Саиф,Бұрышта ойға батып тұр сорайып.Жан-жақтан арыстандай шаһтар төнді,Қайтпекші құдіреті болса ғайып?Өте ме жолбарыстай..

Өкпелеп қайда барып сиясың ел.Көз жасың көл болса да тиясың ел.Кешегі Алаштардың рухы қолдап,Хаттары бізге жеткен сия сіңген.Тегінен кеткен жоқ қой..

Білесіңдер ғой, білесіңдер ғой бәрің де,Жүрегі құрғыр көнгісі бар ма әмірге?!Басыңда бар ғой, басыңда бар ғой бәріңніңЖүрегі құрғыр төзгісі бар ма..

Құлдың еркіндігі болама? Әрине болмайды, онда сені жоқтан барғып жаратқан, бір жанның Қолында тұрған Сол Иеңе бойсұн. Тиымдары мен әмірлерін орында...

Қазығұрттың басында кеме қалған,Ол әулие болмаса неге қалған?Халық жырынан.Төр көрпенiң үстiне жамбастай жантайған Нұһ пайғамбар оң қолына қыса..

Бір күні Әмір өзінің өлеңін Қожанасырға оқып береді.— Өлең емес! — деп жамандайды. Әмір ашуланады. Қожаны зынданға салдырады.Тағы бір күні Әмір..

Халық сүйіп атады — Әмір-Темір,Даңқын естіп бүкіл жұрт, барлық өңір.Біреулерді тірідей жерге тықты,Ал, біреуге қызықты, ай, сыйлады..

Ауылдан шығушы едім ертеңменен,Жүйіткиді теңізшілер желкенменен.Кетпейді тұрсам – ойдан, жатсам – түстен,Жастағы өткізген күн еркемменен.Су ағар ескі..

Бағындырып заңына бұ тіршілікҮйретті ғой етуді шүкіршілік."Шүкір" деуден қазақтар жалықпайды,Жатса дағы жүректі қайғы тіліп.Біз де айтамыз баяғы әдет..

Жағынбадым әкіміңе, әмірге,жалбарына жалынбадым тәңірге,намысымды берген жоқпын қолымнан.көнген жоқпын қиянатқа, жәбірге.Бала жастан алдым солай..

Тәңірінің нар кезі екен ол кезде,Әмірінің бар кезі екен ол кезде.Тек алуға барады екен бәр-бәрі,Ол кезде де алу екен мына жұрттың арманы.Жаратқанға..

Тұнжыраған күн туды,Жау қолқаға ұмтылды;Топыраққа теңемекАта мекен жұртыңды.Аянатын не қалды?Аяулыны жау алды!Жеріміздің сәулетіКавказға да..

Қызығыңды көп көрдім,Қарабастау, Құлансаз*.Күндерімді өткердім,Сенде жүріп ұзақ жаз.Көкорайға жайылғанСекілді едік үйрек, қаз.Ештеңе жоқ..

Әмірің қатты Есім хан,
Бүлік салып бұйырдың,
Басын бер деп батырдың,
Қанын ішіп қанбаққа,
Жанын отқа салмаққа.
Атадан жалғыз мен емес,
Хан ие..