Қадыр мырза әли өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Тозған дене көк теректей құлайды,Демалысқа арнадым мен бұл айды.Желдің жұмсақ алақаныЖүйкеніРақаттың майыменен сылайды.Теңізге тарт мініп ал да..

Төрге шығу әлі бізге ерте ме?!Ерте болса, турасын айт еркеңе.Мен бәрібір диваныңа шалқаймай,Құлай кетем жеңгей жайған көрпеңе.Киіз үйді кернеп шалқар..

Бір кездегі шаруаның құралдарыАвтоматты бүгінде,Бұрандалы.Құрыш етін құлақтың жегеннен соңКөршіміздің гуілдек крандары;Ортасынан кеткенде өмір..

Басталғандай қайтадан құмар айымДөңгеленіп далада туар айым.Киіз үйдің іргесін түріп тастап,Көкжиекке көзімді суарайын!Жұпарменен жұптасып өлең..

Қала менің тұғырымдай,Тағымдай.Дала бірақ қол бұлғайды сағымдай.Шопан ұлы,Жылқышы ұлы,Қайтесің —Төрт түлікті тұра алмайды сағынбай.Қала менің..

Туған жердің ауасынСағыныппын мен тегі.Үлкен түгіл, баласын,Момын түгіл, тентегін.Қайың түгіл, қаңбағын,Қырат түгіл, обасын;Шалғын түгіл..

Көргім келер Мексиканы, көргім келер Перуді,Ацтектердің храмдарын зіл тастардан өрулі.Көргім келер піл жайылған жунглилі Үндіні,Көргім келер..

Қалай-солай айтқан сөзге балама,Қызығамын бала мінез данаға.Қалалықпын,Кенттен бірақ алыспын,Жақынмын да алыстағы далаға.Салып алып..

Көктем түгіл,Қысың өтіп,Қар кетіп,Тозады екен мұз айдынның паркеті,Сәбилігім өте шықты зуылдап,Жігіттігім өте шықты жарқ етіп.Өтеп болып бүкіл..

Пендешілдік кім-кімге де тән деңдер.Пайғамбарды менсінбейді менмендер.Қай кезде де көлегейлеп күнді бұлт,Қай кезде де үрген пілге қандендер.Жабыменен..

Сүтпен бірге анаң мейір емізген,Ақ ниетің кем болмасын теңізден.Өседі гүл күннің уыз нұрынан,Ал адамдар жылы-жылы лебізден.Кім-кімнің де енегелі бір..

Білем, ыстық жас өмірдің құшағы,Сол құшақтың жетер бізге күші әлі.Сезіктенбе сәл ауырса бауырың,Ол тас бауыр еместіктің нышаны.Мәжнүннің махаббатын..

Қаһарына әбден мінген Сара апай,Қамшы болып осқылады қалақай.Кімді сабап,Кімнен таяқ жегенінАйтпай қойды,Айтпай қойды, балақай.Орындалмай шешесінің..

Әрине, сен қолдамайсың мұнымды,Әйтсе де мен айтып тынам шынымды:Өксіп-өксіп,Өксіп-өксіп жыласаң,Көздің жасы шаяр еді мұңыңды.Қытығыңа тиген кезде..

Жаман емес былтырдан биыл күтім,Жұлдыз-қыз боп жігітке қиылды түнРенжитін түк те жоқ, бір қарасаң,Ішіп-жейтін тамақ көп,Киім бүтін.Сәбилердей тіл..

Адасатын, орман түгіл, картадаБар керемет ақыл-ойға «мәрт» аға.Ол қарсы емес күнде сабақ беругеПлатонды отырғызып партаға.Сәл-сәл тізгін..

Қырық-елу жыл өмір сүрдім, мекенім.Енді қанша шақырады көкегің?!Дәмін таттым абыройдың,Бірақ таРақаттың біле алмадым не екенін!Айтар болсам, жаяр..

Ширек ғасыр тарамайтын мастығыДүниенің бір ғажабы — жастығың.Жүген-құрық салдырмаса — сол жаман,Тұмар болған анаң менен атаңаДүниенің бір..

О замандас,Қан құйылып қой көзге,Жұдырығың қышымай ма кей кезде?Өзге жанның табысына сыздап іш,Өзегіңді өртемей ме қызғаныш?!Қытығыңа тиген кезде ел..

Бұл тірліктің сәттері бар сондай сұм.Атар таңым, әдемірек болғайсың!Тастап бәрін қылтың-сылтың мінездің,Тура жолмен жүрейін деп ойлайсың.Тәулік бойы..

Пенделік-ай, пенделік-ай, пенделік!Он жыл бойы жатса сырқат емделіп,Көтере алмай тұмауды да,Дейміз-ауОсы саулық саулық па екен мендегі!Пенделік-ай!..

Өмірдегі не бір жайсаң,Қасқаның,Қарап тұрсаң,Ғұмырлары қас қағым.Бәрі өткінші,Бәрі, бәрі баянсыз,Азды-көпті ақылыңнан басқаның...Қарап қалған заман..

Өзің айтшы, сыншым менің қырағы,Суға тойған қашан шөлдің мұрабы?!Он қызы бар ата-анаға, білесің,Қай кезде де бір ұл жетпей тұрады.Байи беру болса..

Бұл өмірдің асылы бар ардақтар.Пасығы бар,Тарайды одан тармақтар.Сырлы көлде жем жетеді сазанға,Сол жемдердің біреуінде қармақ бар.Сәл дыбысты байқап..

Ескерткіштің емес ол тас құндағы,Орындығың тулап ед астыңдағы,Аударылып түстің де ағып бердіңТөңкерілген қайықтай тасқындағы.Жігіт едің түгің жоқ..