Жұмекен нәжімеденов шығармашылығы туралы Өлеңдер ✍️

I...Таң бір ғажап, таң арайлыШығыс жақта тұрды күліп.Біздің қала қарағайлы,Қарағайлар жүр қыдырып.Таң жүзінде шық мөлдірепЖапыраққа қонады кеп.Таңды..

Көктем. Аула. Боразда.Топырақтың түріліпті еріні –Күрек салған бораздаға ол аз ба.Шал қолында темір күрек кәдімгі,кәдімгі шал бұл өзі.Жалғыз..

Өткен күндер көп шытынып қабағым,Маңдайыма түсті содан көп әжім...Күнмен бірге көзімді ашам көру үшінаспанның да қабағынТүн түнегін көрмеу үшін..

Болмаса да көк өзенім гүрлеген,көп өзенмен бірге ағамын, бірге мен.Ой түбінен ойнап туған жырменентыныш таппай – тірі болып жүр денем.Ойнай алман..

Жер,Көк аспан,Күн жанып тұр сұрапыл –тіршіліктің үш негізі бұл берік.Зырылдайды кинолента-уақыт –Көре алсам-ау соның бәрін..

1. «Уағалайкүмәссалам»Сол ауылда Әшім деген бір шал бар,Қол тигенде барып-кетіп тұрсаңдар:қалбаң қағып қарсы алдыңнан шығады,Бірақ, әттең..

Бірінші өлеңТау сүйеп иегін көкжиеккеүмітін тұр артып.Тағы бір ғажайып түн өтті –тек қана үлгердім құмартып.Тағы бір таң атты арайлы,тағы бір..

Төрт қабырға,қос терезе,сырлы еден...қос көлеңке түсіреді бір денем:күннің нұры,шамның нұры бар тағы -бірі жанса,бірі солғын тартады.Төрт қабырға.....

Теңіз, теңіз!.. жел тұрмай-ақ тулады ой,Теңіз болса табар ма еді жан шыдам.Теңіз бірден - теңіз болып туған ғой,Мен теңізді құям деймін..

Көп адамның тұрағы бар,табаны жоқ секілді.Табансыздың тайқымасқаамалы жоқ секілді.көп ісімнің азабы бар,сауабы жоқ секілді.Көп ойлардың сауалы..

Аз-ақ уақыт бөлінген-ау өлуге,өмірге көп;айналмайды бал уға.Сондықтан да асықпайды от сөнуге,шикі тезек асықанмен жануға.Күлімсіреп бата алады күн..

Майдан.Балшық.Сұп-сұр жертабанынан солқылдатып сорады -тоңған солдат...Шешіп алып шинелінвинтовканың затворын орады.Қара түтін жұтып жатты..

Аударып тастадым календарь бір бетін,көйлегім тастадым көне бір.Өлімді жек көрсе кімде-кім,атқарған болады адамдық міндетін.Көңілден, дүние..

Айнала аппақ, аппақ дала қар аппақ,Ойнайды жел аппақ қарды парақтап.Бір шанада екеу отыр құнысқан,Шана артында үйіріледі күміс-шаң.Тұяқтардан..

1. Қарулар палатасындаҚ. Мұхамеджановқа...Кіріп келдім сонау өткен күнге мен,Ат делбесін, сабын ағаш найзаныңҰстады екен қай данышпан, қай..

Әдемі үннің әр тамшысын аулап ап,Әлдеқайдан тартады әнші саумалап.Бір жақ ұшы сайда жатыр бұл әннің,Бір жақ ұшы сонау асқар тауда қап;Үзілмейді, ән..

Көңіл шалқып кеткен шақта көкжиекке қараймын:Батып жатыр, шығып жатыр талай күн.Бір қуаныш болып тұрса – жарайдыОн бесінде әр айдың.Жалақы алар..

(Цикл)1. ШегелерЕңбек!Әр күн сайын қағылады мың шегең,Мың шегеде – бір балғаның салмағы.Мен де өзімше бір балуан, бір шебер,Әкел, бермен дос..

Аяқ екеу,Ақыл жалғыз, қатем мың –Барлығын да өмірге өзім әкелдім.Жігіт болдым.Анам байғұс соған мәз,Шақ болғанға киімдері әкемнің.Қайдан..

Дымқыл жапырақ майыстырып талды иіп,Жасыл бұта бір-бірінен сәл биік,Бөбектері секілді осы көктемнің,Көктем, көктем... тал басына қалды ұйып.Көктем..

IАпрельдің таңы арайлы –Күншығыс жақ тұрды күліп.Біздің қала қарағайлы,Таңғы ауада жүр қыдырып.Шыдам болып шық мөлдірепЖапыраққа қонады..

Бесікте – Ана, бесікте – бөбек:Бірі тербеледі, бірі тербетеді.Бал-бөбек былдыр, өсіп те келед,Анаға жалғыз, сол жетеді.Ана, Ана, қайран..

Құм – жалаңаш жатыр еді, обал-ақ:Қарауытып дір-дір етті дөң, алап.Тамшы, тамшы келеді әне домалап,Көк бұлтының бар сезімін тонап ап.Мөлдір..

Тауға қарай келемін, тауға қарай,Желдің-дағы маңдайдан аумағаны-ай.Күндерім де алдағы тау сияқты,Тауға қарай беремін, тауға қарай.Алқынады қос өкпем..

1Жұлдыздар тұр суық күліп,Суық, жылтыр жанарымен.Дүние тұр бұйықтырыпҚарауытқан қабағымен.Жас жапырақ қалады үркіп…Бірі үзіліп түсті..