Шана туралы Өлеңдер ✍️

Шананы тастап киіп бүліспененӨзеннен белбеу буып күмістен,Жігіт – жер сыланғанда сал табиғат,Аспанның алқасы ғып күн істеген.Жұлдыздан жаудыратып..

Шана. Дала. Ақ қарды Ат тұяғы асайды. Көз көрімді ішіп-жеп, Көңіл неге масайды?! Жазық дала, жарық Ай, Қайран, орыс қарын-ай!Жазмышына бас ұрған Мен..

Құбатөбел әкемнің күрең атыСүрінбейтін жануар сірә қапы.Шана жегіп шаңытқан сары аяздаШөпке бару – дүниенің рахаты.Сары аязда ай сүттей болса..

Қыс айының аязды бір кешінде,Сырғанақты бастап едім бесінде.Қараөткелдің "Алатаудай" жарында,Соңғы тепкен сырғанағым есімде.Жар басынан құйындатып..

Айнала аппақ, аппақ дала қар аппақ,Ойнайды жел аппақ қарды парақтап.Бір шанада екеу отыр құнысқан,Шана артында үйіріледі күміс-шаң.Тұяқтардан..