Көкорай туралы Өлеңдер ✍️

Бір періште су тасыды,Бірі самал əкелді.Бірі көкке кемпірқосақ көтерді,Найзағайы жарқ еткесін аспанның,Жер бетінде үнсіз қаулап көк өрді.Содан кейін..

Көкорай, Көсеге жон қандай салқын!Сол жерді мекен етті ізгі халқым.Басына зиратының ел келгенде,Бір аунап түскен шығар әкем марқұм!Әкемнің моласындай..

Гүлденді далам,Түрленді қалам,Жауқазын жапты жер төсін.Шығайық қырға,Шығайық шыңға,Ертерек тұрып, еркешім.Терейік гүлді,Төгейік жырды,Шақырып шабыт..

Қоршай салған сұрғылт тас,Ортасында діңгегі.Тарих әсте ұмытпасҚалған бұл да бір белгі.Көне ғасыр, жылдардаЖаза орны — бұл баяғыЕл басында..

Жаз шығып, жаманшылық жоғалғанда,Тал гүлдеп, шалғын өсіп, оңалғанда.Көлбеңдеп көкорайда күрілдетіп,Орақшы пішен шауып шөп алғанда.
«Бүлдірген..

Жаздыкүн шілде болғанда,Көкорай шалғын, бәйшешек,Ұзарып өсіп толғанда;Күркіреп жатқан өзенге,Көшіп ауыл қонғанда;Шұрқырап жатқан жылқыныңШалғыннан..