Балта қосбармақ өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Төрт елі маңдай тиген әр адамғаТабиғат бөле-жара қараған ба?!Айдын көл – аққулардың мекені ғой,Сірә, оған қона алар ма қара қарға?!Бұл адам өлмейді..

Десек те қанша: «Ой жеткен жерге жетер бой»,Бұл адам байғұс қиялдап қана өтердей.Шындық дегенің – шындықты сүйгіш халқымныңҚиял-ғажайып ертегілері..

Келмейді адам өмірге қан уыстап,Тумайды адам қару ұстап, ту ұстап.Келеді ол сәби болып өмірге,Ойында жоқ қан төгіспек, жұлыспақ.Жауыз емес, сәби..

Өмір, мені неге шетке қағасың?!Қайда барсам, таба алмадым жарасым.Неге тағы көңілге дық саласың,Емдей алмай жүргенімде жауыздықтың жарасын.Өмір, мені..

Рухым өр, таусылса да дәрменім,Жан жолдасым – Намыс пенен Ар менің.Назаландым, ызаландым өмірге,О, дүние!Осыншалық тар ма едің?!Қайырсыздар, әлі..

Бір адамға бір жақсылық істесең,Адам ұлы!Биігіңнен түспе сен…Сатарыңды білгенімде суыңды,Шөлден өліп кетсем де мен ішпес ем.Шөлден гөрі (шөлдедім шын..

Өмірде мынау тылсым көп,Сондықтан да көп қателер.Келмейді бәрі мұң сүйреп,Кейбірі-ақ қайғы әкелер.Арманның туын құлатпа,Бір дауыл үшін..

Аманат беріп бүгінге,Келешек күнге елші ғып аттандырыпты өзіңді,Арманын айтып бүгінге Отырар деген отаудан –Атымен туған еліңнің Фараби болып..

Қол шапалақтап жатқандайАқиқат тауып жалғасын:Әкенің ұлы боп қалмай,Адамның ұлы болғасын.Дүние!Таңдан!Қақ таңдай:Көңілде күмән қалмасын.Қарудың құлы..

Өмір жолын бастадым мен,Күлді Арман,Мені жаңа жолдар күтіп тұр алдан.Мен батпаймын тартсаң да, өмір, тереңге –Үмітім бар сенімдермен..

Жазғы әсем шақ бүгінАлыс қалды, тым жырақ.Естілмейді шаттық үн,Тұр дүние тұнжырап.Кеше ғана жаз еді,Табиғат масайраған.Әттең,Неге аз едіЖаз ғұмыры..

Кейбір елдің адамдары жоғалтса бір минутын,Кейбір елдің адамдары жоғалтады бір күн-түн.Кейбір елде бақытпенен зая кетсе бір сағат,Кейбір елде сан мың..

Айта алмай әңгімесін, күйбеңдеді,Толғантты беймаза бір күйлер мені.- Түбі бір тесік моншақ табарсың-ау,Шырағым, қатарыңмен үйлен, - деді.- Әзірге күн..

Алпамыс, Қобыланды емес едім,(Қалайша биіктермен теңесемін?!).Дүние мені күтіп сарғайған жоқ,Анашым ойлады тек келешегін.«Сәбиім болар жігіт, болар..

Қыстай соқты ауылда ала боран,Алматыда күн жылы.Балаң аман.Бола берме біз үшін алаң, Анам,Жүріп жатыр есен-сау қара балаң.Мен сендерге, көп болды..

Жақсылығын, бақытын, амандығынТілейді Ана бар адам баласының.«Естімесем, - дейді ол, - жамандығынӘр ұлым – көзімнің ақ, қарасының».Ананың да бақытын..

Бар ізгілік аналардан тараған,Бүкіл өмір жаратылған анадан.Аппақ басын, аппақ шашын ананыңАялайық, ардақтайық әр адам!Аналарды сыйлай білсең бала..

О, Ана!Анасың сен күллі адамға,О, Ана!Патшасың сен бұл ғаламға.Не жетсін,Уа, шіркін, бір өзіңдіАрдақтап, қасиеттеп жырлағанға?!Жырының арқауысың..

Құрбылықпен сөз арнадым, замандас,Болғанменен бәріміз де балаң жас;Жас боп мәңгі қала алмаспыз өмірде,Дүниеде ешкім мәңгі жас боп қала..

Ей, менің құрдастарым!Туған елдіңТүзу ұшқан түтіні нұрлы аспанынКернеп кеткен,Жыр боп неткенТыңдайықшы ғажайып Тың дастанын!Сонау жылы бізсіз-ақТың..

Жаздыгүні құлпырып қыр қалады,Түрлі гүлдер төсінде ырғалады.Жаздыгүні нұр жайнап қыр тұрады,Түрлі гүлдер төсінде құлпырады.Күздігүні құлазып қыр..

О, теңіз!Тынып жатырсың,Жатырсың тынып, маужырап.Сен – бейне алып батырсың,Жорықтан қайтқан қалжырап.О, теңіз!Ұйықтап әлі үнсіз,Жатырсың менің..

Қысқы кеш.ЕстіледіДаладан қыстың әні.Естіртпей ештеңені,Долы жел ысқырады.Көшеді қарлы құйын –Жылан-Жер бауырлайды,Ойнайды зарлы күйін –Тартқан жан..

Қаңтардың аязындаБоранмен бірге, міне,Оралды Жаңа жыл да,Бақыт ап күллі еліме.Кенелтіп тамашаға,Оралды қармен бірге.Шаттанды ел – бала-шаға,Шаттанды..

Жаңа Жыл келді!Тұрармыз қалай шаттанбай,Ақ таңда мынау көңілдің кірін ақтармай?!Ақ Күлкі,Аппақ Бақыттар,Аппақ АрмандарАспаннан жерге жауып тұр көбік..