Кәкімбек салықов өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Көкшетау – асыл қала Арқадағы,Жыр толқып, ауасынан ән тамады.Аққу-қаз саңқыл қақса көл шетінде,Көрген жан «Гәккулетіп» қарсы..

Ұқсаған тұлпарға да, сұңқарға да,Болғаны қандай жақсы атаң дана.«Бір сырлы, сегіз қырлы» бар қазақта,Атасы серіліктің Ақан ғана.Сұлу саз, асыл жырдың..

Есіл ортақ, Көкше ортақБауырлас асыл аймаққа.Емес бұл жеңіл сөз жортақ,Сүйенген шындық аруаққа.Бәрі ортақ – сексен көлімен,«Гәккудей» әні –..

Ассалаумағалейкум, елім-жұртым!Сағыныш селі жеңді дүркін-дүркін.Біржан сал, Ақан сері, Үкілі ЫбырайСалтымен жетеледі мені ғұрпың.Ақындық Көкшетаудай..

Бурабайда «Абылай ханның алаңы»,Байтақ елге атағы тез тарады.Сұлу Көкше, орман-тоғай, ОқжетпесҚоршап тұрған тәуелсіздік аралы.Әсем белгі, мұнара..

Өзендер қайда Есілдей?!Тасқыны – өмір көшіндей.Атақты «Жекебатырдай»,Жатпайды еркін көсілмей.Қайда бар өзен Есілдей?!Тыншымас мұздан шешінбей.Көк..

Көк Есіл, кербез, ер Көкше,Аумайсың алтын аралдан.Мағжандай дарын ерекше,Шоқандай дана жаралған.Қайырмасы: Көк Есіл жыр байлап,Сексен көл..

Көкшеде ғажап сұлу бар,Көрген жан үнсіз қырындар.Мейірім төккен жүзіндеЖан толқытар жылу бар.Көргенде бойдың балқуы,Тұтанар көңіл шалқуы.Кішкентай..

Есілге қонды аққу-қаз,Ақ қанат сылқым сусылдап.Жағада тұрып болдым мәз, Сағынған әннен сусындап.Айдынның беті жанады,Естіліп ерке саңқылдар.Жүрекке..

ІКөрінді таулар көгілдір,Көк мұнар сәлде жамылған.Көк шырша сылқым өмір бұл,Жаралған көк ніл ағыннан.Тұмардай көкшіл жайнағанОқжетпес қандай..

Памирге алыс шақырған, Сүйсінтті құштар әуенің. Бір әннен мыңға татығанМахаббат көрдім әлемін. Ақ тілек бұл да бергені, Кездессең кенет осылай...

Көңілдің асыл тірегі, Аңғарған ынтық назарың. Шыдайды құштар жүрегім, Болса да ауыр азабың. Бұл жалғанның байлығы –Бір сенің нұрлы келбетің...

Көркіңе жетпес тәтті сөз, Сүйсініп жаным құптайтын. Бұйырды маған сәтті кез, Көңіліңді құштар жықпайтын. Сайма-сай келсе құрметің, Аз күндік шаттық..

Сурет қой тұрған алдыңда, Көзіңді аш, жөндеп көріп қал. Кездессе майса шалғында, Алдында, мейлің, өліп-тал.Шыбын жанды оған арнайын, Сұлулық тәңірі..

Құлшыныс пен ұмтылыс – Ере туған егіздер. Ерте ұмтылса Күншығыс, Туды асыл негіздер. Енжарлық пен жалқаулық – Жұққан індет маубасқа. Алла бізді аңқау..

Бақытты еді...Бай болды ел таңданған, Бұхарада жол тапты дархан арман.Мыңды сүйсе біріне бас имеді, Өтті әйелсіз, Даналық арқандаған. Зор атағын өлең..

Ақ алтын аппақ гүлдей өрнегін-ай!Құтты жер шөлі қанып бергені бай. Жем жеген құс тұмсығы сияқтанып, Он саусақ дамыл таппай тергенін-ай. Қара көз ақ..

Анзоптың қызы, ғажапсың Жолаушы аздап наз артсын. Сезімді сөзім жеткізіп, Күдікті ойдан тазартсын.Ажарың ерке, жайдары, Жүректің төрін жайлады...

Ескенде тау ішінің ызғар лебі, Жылытты-ау көздерімен қыздар легі. Сұлулар жүзім терген тоқтай қалып, Әнімнің бір үзімін тыңдар ма еді. Ішімнен..

Сәтті арадай бал терген қанша гүлден, Көксегенін көкіректің аша білген. Заңғар ойшыл Рудаки – нағыз алып, Ой пернесін әлемнің баса білген. Осы менің..

Мырзалық – адам байлығы, Мықтылық – асыл айбыны. Ойшылдық – дарын белгісі, Кең ақыл басар қайғыны. Өтірік, өсек табысқан, Бақастық – кесел жабысқан...

Рудакидің еліне келдім дәм жазып, Таулар-ау, таулар!Қайда дала, кең жазық?! Биік төрде жырын оқып дананың,Рухани алдым өшпес мәңгі азық. Адал ақын..

Жоталар сансыз қаулады, Кеткендей жерді тау басып. Құлшынтып көзді жаулады, Ақ басты құздар жалғасып. Күн асықпай қызғандай, Алыстан саспай атады...

Адасқанда айып жоқ, Үйірін тапса қайтадан. Кеткен жаман ғайып боп, Қырсыққа бастап әр қадам.

«Қатты кеттің, аға», – деп сөкпе мүлде, Ойлансаңшы, Жоқ дейсің өкпе кімде?Аққа қара жаққыш деп естігенде, Білу қиын ес шығып кеткенін де. Ақпа-төкпе..