Қону туралы Өлеңдер ✍️

Бірге қондық айдындарға,Ақ дастарқан жайдың жанға.Шаттығымды еселедіңБөлістің сен –Қайғым барда?! Сенсің жалғыз күйімді ұққан,Арылмайды үйім..

Бақ пенен қызыр қонса да,Біреуге ол да аз болар.Қанша суми болса да,Сусар бөрік тазда бар.Қыран құстар қауіптің,Қиясында зар қағар.Семірген сайын..

Қондырдың ба қолыңаҮмітіңді үкілі?Ешкім жоқта сағаттыңЕстіледі тықылы.Тамып тұрған тамшыдайҰрғылайды миыңды,Хабар берген жаушыдайТүсінбейді..

Айдын көлге қонбаса қаз,Кісі көп пе мін көрген,Сұлтан, мырза болды ма азЕл үстінен күн көрген?!Дұрыс болса көптің назы,Танымаған оң-солын,Қазы-қарта..

Бірге жүріп, бір қонған,Ел ішінде кім болған,Нәпсілерін тыймаған,Өсек-өтірік жинағанШайтан менен жын болған.Күн жаумай-ақ су болған,Жігеріңді құм..

Ауылым қонушы едi көлге жанай,Бұл жүрек шыдар екен шөлге қалай.Құстардан сəлем жолдай келемiн мен,Жыл сайын,Ұшып кеткен елге қарай!..Билеген ақын..

Сағыныштың теңдеген жүгін ауыр,Қонып жатыр жұртына бүгін ауыл.Атамекен – қарсы алды құшақ жайып,Жанарда жас,Елжіреп іші-бауыр...Тынбай тулап кеудеде..

Тарылтып тынысымды тымырсық түн,Ширатты шынжырындайШығыршықтың.Көрсетпей жұрт көзінеКөміп жүрген,Жүректін, тамшыларын,тағы ыршыттың.Тарылтып..

Қауызыңды аш, қонайын көбелек боп,Жатайын құшағыңда денем от боп!Білемін, жалған дүние – мына өмірдеӨзіңнен басқа ешбір керемет жоқ!Қамбаспын ғұмыр..

Туған жерге деген сезім жоғары,Балғын шақты ұмытқаным жоқ әлі.Сұлулығы әлемге аян болса да,Ақ Жайыққа аққу сирек қонады.Күз тартылып, көктемде су..

Өзендер қайда Есілдей?!Тасқыны – өмір көшіндей.Атақты «Жекебатырдай»,Жатпайды еркін көсілмей.Қайда бар өзен Есілдей?!Тыншымас мұздан шешінбей.Көк..

Бейiттерге қонды тағы кептерлер,Кептерлерiм, алысқа ұшып кетпеңдер.Төмпешiктер деп қарама жай ғана,Бұның бәрi кеше өмiрден өткендер,Айналайын..

Ол өлердей – қона қалса маған бақ,Аузы жеткен әруақтарға жамандап,Қысқа күнде қырық рет қынжылтып,Кеше алдаған, күліп кетті және алдап.Шауып алған..

Қонған бақты білмедің,Білдің бастан ұшқанын.Достарыңды күндедің,Дос көрінді дұшпаның.Әруақ тұтар төрлерде,Аяқ жимай көсіліп.Аза тұтар жерлерде,Азбан..

Басқа қонған бақыттың құсын атып, Бір бәлеге жаныңды ұшыратып, Жер шұқылап қалғаның жаман екен, Кеудендегі күйіңді пышыратып.Бірі қонып, бірі ұшып..

Перiштелер қонып жатыр,Оқиыншы бiр аят.Жерде думан болып жатыр,Барын қалсын кiм аяп…Қанаттарын қағып-қағып,Қонады кеп қолыма.Жанның отын жағып алып..

Қоныпты мүлгіген бақтарға,Ұлпа қар кіршіксіз көңілдей.Балмұздақ секілді ақ қар даТұр əне, бұтақта төгілмей.

Қолыма қондың, ерiп кеттiң,Айналдың мөлдiр тамшыға.Ғұмырың қысқа нелiктен тым?Жанымды, ақ қар, жаншыма.Қара жерге асықтың да,Қас қағым сәтте..

Сыздап тұрған жүрекке жүрген шақта ем іздеп,Терезеңе қонамын көгершіндей жем іздеп.Сағыныштың азабы батқан шақта жаныма,Буырқана толқиды қиял деген..

Басымда тамаша ой бар еді,Тамаша той бар еді:Хор қызындай кереметБір қызға үйленсем, не керек?Қалауын тауып берер ем,Үлде мен бұлдеге бөлер ем.Иә..

Орынсыз ойнап, күлгенде,
Опық жеп талай жүргенде,
Басыма менің, Бақ, қондың,
Байқаусыз шақта, бірдемде
Боларын бұлай білгем бе?!
Іздесем, рас..