Рудаки туралы Өлеңдер ✍️

Сүңгіген мұңға, мүлгіген сазданҚасірет-умен ғазалдар жазғанРудаки тірі.Мың жастан астыҚаншама ханның тәж-тағы тозған......Сатани патша..

Мырзалық – адам байлығы, Мықтылық – асыл айбыны. Ойшылдық – дарын белгісі, Кең ақыл басар қайғыны. Өтірік, өсек табысқан, Бақастық – кесел жабысқан...

«Қатты кеттің, аға», – деп сөкпе мүлде, Ойлансаңшы, Жоқ дейсің өкпе кімде?Аққа қара жаққыш деп естігенде, Білу қиын ес шығып кеткенін де. Ақпа-төкпе..

Кең жалғанның алармын ба алғысын, Ақ дидарың шақырады жан құсын. Жүрегім-ай, қайран, менің жүрегім, Ғашық болып қалғаннан сен саумысың?Ес білгелі..

Адамзаттың мұң мен шерін аңғарған, Ақ көңілді – ақ жүректі аңғал жан. Асыл ойды ақ қағазға түсіріп, Тыным таппай тұрған ала таңдардан. Мінездің де..

(Рахман Нәбиевке)Шашың аппақ, Өзің жас көрінесің, Саған қарап айтамын өзіме сын. Рудакидің рубаиларын заулатсаң, Таудан аққан тасқындай төгілесің...