Ақылбек шаяхмет өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Жебем мықты десең де,Нысанаға жетпесе,Найзам мықты десең де,Ол сауыттан өтпесе,Қастан көрген қорлығыңКөкірегіңнен кетпесе,Бармағыңды шайнайсың.Толқып..

Тоғыз ай бойы көтерген,Құрсағын жарған ананың,Əкеге шаттық əкелгенМақсаты қандай баланың?!Бейкүнə сəби тегінде,Туа ма тартып жатырға,Жақпайтын қылық..

Телегей өмір тасқынынБөгей де алмас еш қамал.Өтіп те кетті жас күнім,Жақсылық көп пе еске алар?!Сапарға шықсам жел күні,Қалмады менде басқа..

Сумақайлар жетеді,Сабақты ине сəтімен.Бөздер өтіп кетедіМаталардың атымен.Көңілдері жоғарыЖігіттер де оты кем,Тізгінге ие боладыАталардың..

Бас изеуші көбейдіХанның сөзін мақұлдап,Жүрген адам не дейдіБидің сөзін ақылға ап.Ие болса үйде де,Бала-шаға жым болған,Ханға қазық, биге деТоқпақ..

Жалған сөзге бармасам да тегі мен,Кейбіреге суайт болып көрінем.Ойламаған жерден кетті ши шығып,Өзім білген шындықты айтып беріп ем.Келмесе де өзімді..

Бір ғасырды аяқтадық құнжың қып,Сан жылдардың қатпарында бір жүрдік.Ескі жүкті өрге сүйреп жүргенде,Байқамаппыз кеп қалғанын мыңжылдық.Үш тоғыздық..

Естідім мен қиқулаған айқайды,Ести-ести көңілім де ортайды.Сол айқайдан шошығаннан ойбайлап,Сескенгеннің бойынан да əл тайды.Айқайлауға керек емес..

Отан десем – сездім оның жылуын,Ошақ десем – білдім оның қызуын.Отбасымда жаурамасын ешкім деп,Отынды да жинап жүрдім кұнұзын.Отыр десе – отқа жақын..

Тоқтар бауырым!Талғат інім!Ұшыпсыңдар ғарышқа,Адамзаттың баласына жеті қат көк алыс па?!Айтыңдаршы!Жер арқасы тілім-тілім тілініп,Неге мұнай сасып..

Əр адамның өмірі бір жыр-аңыз,Бірақ, оның бəрін қалай ұғамыз?Көңіл кірін алу үшін тазалап,Жиі-жиі сапарға біз шығамыз.Аңшыдаймыз ізді кескен..

Айырылған сыңарынан қарлығаштыңКөрдім мен жанарынан арылмас мұң.Тамшы жас көрініске куə болғанКөзінен ағып түсті қарындастың.Көтеріп көкке жыршы..

Ақыл басшы болғанда,Жетелейді талабың.Ой қияны шолғанда,Кəсіп – қару-жарағың.Сабыр – берік қорғаның,Күзетшісі – міңезің.Халық айтар салмағын,Айна..

Ашық болса қонағыңның қабағы,Көңілің де көтеріліп қалады.Сүйген жарың ас дайындап, шай демдеп,Тартылады татулықтың табағы.Төрге шыққан мейманымның..

Тілің тəтті, одан тəтті қылығың,Иығыңда ойнақтайды бұрымың.Түсінбеймін, еміренбей енесіҚалай ғана тебеді екен құлынын.Үлкен-кіші бола алар ма..

Қайтты бір шал ауылда, Туды сəби қалада. Əйгілі жан қауымға, Жоқтамауға бола ма?Қайтты бір шал ауылда, Туды сəби қалада. Тына қалды дауыл да..

Тұра алмай көңіл бекіп,Барады өмір өтіп,Қарттардың көбі шала,Жастардың көбі «жетік».Үстіңе киген тондыКеткендей біреу сөтіп,Тозатын мезгіл болдыКисең..

Кештім бастан күйді өзге,Қатарымыз сиреді.Жаратпайды кей кездеКеліндер де үйдегі.Құдай қосқан қосағымЖатыр ауыл шетінде.Болса да əлі жасарым,Тұрмын..

Ақсақал!Құттыбай екен есіміңіз,Құт болып арта берсін несібіңіз.Ұлы той – құрылтайым құтты болсын,Артықтау кетіп жатсам, кешіріңіз.Ана тіл анамыздың..

Нені болсын айырып, тани алар,Қасиетін еліне жариялар,Бір төбенің жанында басын қосып,Дала сырын шертеді қариялар.Өткенімен еліңнің..

Қарап тұрмай, ішкен жанды тілдедің,«Бұл жүрісің адамзатқа мін»,– дедің.Ащы суды ішпегенмен құмартып,Одан сенің нең артық?Əттең, соны білмедің.Сенен..

Садақтың да өзіне лайық жебесі,Кіреукенің болады ғой көбесі.Екі шеті жымдаспаса дəл келіп,Қос тақтайды біріктірер шегесі.Қосатын зат табылады..

Тай-құнандай бірге өскен досым менің,Көп адамнан болсаң да көш ілгері,Ұмытыпсың өткенді, өзгеріпсің,Бас сұқпаймын үйіңе, кешір мені.Болмағандай жазың..

Желдің де екпіні күшті,Теректен жапырақ ұшты.Жалп еткен жапалақ құсапҚұлады, табанға түсті.Тұрсаң да көктемді аңсап,Жетпейсің өткермей қысты.Тамақ..

Күздің желі тонап жатыр бақшаны,Жапырақтар ұшып жатыр сап-сары.Жауын шайған көшенің де жоқ шаңы,Естілмейді құстардың да жақсы əні.Жапырақтар..