Мақсат әлсейітов өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Алтынға тамды менің кіндік қаным, Айтпайды кіндік шешем сыр ғып бәрін.Қазағым, мезгілінен кеш білерсің,Сөзімнің құрамында шындық барын.Сөзім – құм..

Құм желінің әуезі әннен мың артық,Көктем сайын тыңдап жүрмін құмартып.«Нексия» дөңгелегінен ескен жасанды желге,Үңілмеші сілекейіңді шұбалтып.Көк..

Алынды көк бестінің алтын ері, Барады қара бурыл тартып өңі.Аспанға қаптап шықты қызғалдақтар,Қызарып миллиард гүлдің жанды шоғы.Аспанда қызғалдақтар..

Көкжиек алтын ерлі бір көк бесті ат,Ниетін байқатпайды бір дөңді аспақ.Әзірше бір орында жайылып жүр,Шылбырын сексеуілге күрмеп тастап.Бұлдырап көз..

Қанаты толқын-толқын құмды сызып,Қаңбақты бүркіт боп жел бүрді қысып.«Дүр-р» етті де «жалп» етті бір топ торғай?Кеткендей құрым үйдің түндігі..

Кеткенде көзі ілініп маужырап тым,Ұйықтатты бабаларды бауырына ап құм.Тұсымнан зу-зу ағып өтіп жатыр,Аштырмай адымымды арғымақ – күн.Дән болып құмға..

Үйірі бұғы мүйіз сексеуілдің,Бауырында күйсеп жатыр көшпе құмның.Көрігін көктегі ұста басқан сайын,Бауырынан ұшқын шашты төстемір – күн.Көзінен..

Ақша бұлт, қайда ағасың?Ежелгі Жейхундай жөңкіліп,Аспанның арнасын толтырып.Мергенді көре сап үрпиіп,Дүркіреп қашқандай мың киік,Барасың қай жаққа..

Қазақ – түйе, ал жүз грамм мұрындық,Мұрындыққа мұрнымыздан іліндік.Іліндік те айырылып еріктен Емпең-емпең жетекке еріп жүгірдік.Қазақ – түйе..

Арғы бабаң Сарыбас, батыр болған,Бергі бабаң Ерімбет ақын болған.Сол шалдардың әруағы желеп-жебеп,Һәр ісіңнің тәңірім сәтін салған.Бес саусақтың..

Көмілді шыңырауларым мөлдірегенШөліңді қандырамын енді немен!?Жетіқат жер астынан жаутаңдайды,Қарақат мөлдір жанар телміреген.Моншағы маңдайымның..

Таусылып қалғаны ма тау сілемі,Таусыз жерде жаңғырмас даусым енді.Жоғалтқан тауларымның нар бейнесі,Көк дәптердің ішінде қалсын енді.Ақ жүректен..

Қара парта,Қара парта,Ғажайып,Бүгін сені еске алмаудың өзі айып.Қызылқұмның сексеуілі тәрізді,Қалыпсың ғой сен де бүгін азайып.Қара парта –..

Атшабардың аспанын мұнар басқан,Алтын күнім, қайдасың тұманды ашқан!...Жетімсайдың бойында ойға баттым.Құпиясын ғұмырдың ұға алмастан.Жетімсайдың..

Керегеден гуілдеп жел еседі,Гуіліне жан құштар емес еді.Киіз үйдің ішінде жанған шырақ,Екпінімен сол желдің неге өшеді!? Түскиізім қалшылдап дір-дір..