Сабыр адай өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Шекелігі –Таудың бұжыр тасындай,Ақ маңдайы – алапат бір құрлықтан, бізге жеткен асылдай.Əр сөзінде:Заман тулап,Жер қайысып ыңырсып,Өтті ғұмыр, ұлтқа..

Қария қалды,Қарғашым деді,Арманың неткен биік деп,Қаусаңдап келіп қапсыра құшты сүйіп көп.Содан да бері,Қаншама сапар шектік біз,Қураған мола,Құба..

Қара түннің көзінде қара сүлік,Қарайды аласұрып.Шолпан жұлдыз күзетке тұрып көрді,Таң асырып.Ай жастанып қалғыды алтын мамық,Осылай қоштасады бар түн..

Кеш жасап жатыр бір ақын, бауыздап жырдың лағын,Босатшы, босат, шырағым.Ақ киік тағдыр бұла жыр, бұрымы қан-қан өлеңім,Есімнен кетпес мына..

Жүрегім жаным күйгесін, отымды бастым жырменен,Жарамды жаздым тілменен.Халықты сүйдім жаным деп, жан болып көшкен сағым деп,Хал сұрап жатыр кім..

Айдары алтын құлын бұл,Құлдырап ойнап ұлым жүр.Тəңіріне қол жайып,Тəлімге мойын бұрып жүр.Алланың құлы арлы дүр,Алласыз кеуде жарлы дүр.Құдайын іздеп..

Асылын сөздің сайладың,Түйіндеп ойды байладың.Жүрекпен кездім ардақтап,Жаныңның нұрлы аймағын.Əлем бар сенің жаныңда,Иманның гүлі бағыңда.Ел үшін..

Табанында өткен күннің езілген,Жол үстінде дəруіштей көз ілгем.Қу дүние қандай болсаң қарашы,Мен де сондай аумай қалдым өзіңнен.Шекпенімнің..

Кім намыссызАрба жеккен есектей,Лақтырылған қара жолдан кесектей.Желкесіне жентек қылып мініп ап,Ноқтасынан жетектей бер, жетектей.Ұлға керек, ұлтқа..

Оба төбе онсанды,Қара төбе мыңсан-ды,Айқайлап едім қыраттан, шыңғырып айқай шың салды.Түсімде маған көрсетті,Ер Шабай деген бір шалды.Құрсанып алған..

Омыртқа бойлап ор қазған,Шеміршек бойлап шер қазған,Шыңырауға түскен шалдардың,Шырағын ұстап қалғанмын.Бауырға бойлап наз қылған,Жүрекке бойлап..

Сымпылдаған уақыт тілі міндегіш,Жазалағыш, тілдегіш.Ойран болғанОй мен сана бəрі де,Бүтінделмей екі жетпес, бір кеміс.Сапар алды сансыз сұрақ көк..

Жан Алла жанды жараттың,Жан бердің бойға тараттың.Сүрініп басып келеміз,Тəубасы қабыл қазақпын.Құлыңбыз біз де үмітті,Үмітсіз қылма жігітті.Сағыныш..

Мен қырылдым қанжап болдым қансырап,Мен қырылдым жанарымды қан шылап.Қайта тұрдым табыт үсті тағдырдан,Сүйегімді қатқан қаннан аршып ап.Кім сұрайды..

Жараулы тұлпар жан көрік,Жабыға қарар таң көріп.Сұлу да баққан мін болмас,Сұлы да шекер бал беріп.Кермеге салар кербездеп,Көрімдік сұрап жел..

Құлжаның алып мүйізін,Қыранның тағып қанатын,Шудалы мойын шұбар бұлт қай жаққа кетіп барасың!?Таласың бітпей қара шың,Жаныңның тұздап жарасын,Ел..

Сары сандық боз құмдар,Боз құмда жатқан боз мұндар.Жусан болып шықтыңдар,Жуасып қолды создыңдар.Бетеге болып бел астың,Ебелек болып ел астың.Қан..

Неге керек өлең сөздің күйігі,Шешілмейтін көп күрмеудің түйіні.Өлең деген тарпаң сынды таудағы,Кіл асаудың үйірі.Неге керек жырдан шырақ..

Мен саған сендім, сенем жыр,Наркескен қылыш, берен-жыр.Қазаққа біткен сөз өлмес,Өлді деп тілді не деп жүр.Салтанат кетпес төр ем бір,Төріңді берме..

Алтайдың тауы ақ бесік,Бұл күнде жүрген жат көшіп.Ту ілген жерге қунап көп,Ту биесі тулақ боп,Қонысым саған зарықпын,Қазақ та деген халықпын.Алтайым..

Талайдың таңдап сүйдік еркелерін,Күй едім күмбірлеген серпер едім.Немерем енді ойнап жүр ат қып міне,Керімсал кербездердің кертөбелін.Шу дейді..

Таң атты бірақ күні жоқ,Біреулер бар да, бірі жоқ.Өлінің елі тұрақты,Өмірден көшпес тірі жоқ.Таң менен талас құлапты,Алладан иман сұрапты.Азамат..

Жер астында мың арман,Жер үстінде шығар жан,Солардың айтып баянын ескіден қалған мешіт тұр.Ай жаңасын көп көрген,Жыл ескісін өткерген,Өкірген күннің..

Ақжарма күйдің ағыны, ойнаған от пен жасыннан,Сарқырап саумал қасымнан,Саусаққа көзім маталып, сағыныш толған кеудеммен,Көңілім күпсіп..

Ақ самайы – ақ шағыл, ақтылы құмға түстендім,Көктен сонау түскен кім!?Періште мекен перделі,Пері де мекен жердегі,Болған істе болжау жоқ, бор төбеде..