Қаныш туралы Өлеңдер ✍️

Санасы – салқар,Сезімі – от,Ойлары – дастан,Керілген кербез кеудеден бой, бағы да асқан.Еңсесі – тауға,Маңдайы далаға тартқан –Еріне Жері құпия..

Шекелігі –Таудың бұжыр тасындай,Ақ маңдайы – алапат бір құрлықтан, бізге жеткен асылдай.Əр сөзінде:Заман тулап,Жер қайысып ыңырсып,Өтті ғұмыр, ұлтқа..

(баллада)Мұхтар мен Қаныш кездесе кетті бір жылы,Біреуі Мәскеу, біреуі Жезді тұрғыны.Ұлылық жанған жанарларының түбіндеБар сияқты еді кіреуке мұңның..

— Ассалаумағалайкүм!— Әлей, достар!Жамырап қайдан жүрсің,кілең қошқар?Қанекен жымиғандай болды бізге,Сағынып бағзы күнін әзіл..